موسیقی ایرانیان – ستار اورکی (آهنگساز تنها فیلم اسکاری ایران): نسل جوان موسیقی ما نسل بسیار پویا و پرکاریست و من تا جایی که مشغله ی کاری اجازه دهد از دنبال کردن موسیقی هایشان لذت می برم و سرذوق می آیم. در بینشان موزیسین های بسیار توانا و بعضا نوابغی را می توان دید که جریان ساز موسیقی امروز هستند. دیشب به کنسرت علی قمصری، بردیا کیارس، محمد معتمدی دعوت شدم که اشخاصی هستند که کارهاشان را با علاقه دنبال کرده بودم. مخصوصا سالهاست که تقریبا هرکاری از علی قمصری ضبط می شود را گوش می کنم و تمایز زیادی بین ایشان و آهنگسازان هم نسلشان قائل هستم. و همینطور یکی از معدود نوازندگان تار است که داینامیک، تکنیک و حس را به طور متوازن در صدای سازشان می شنوم.
بردیا کیارس و محمد معتمدی
دیشب مشتاقانه به کنسرت شیپور صلح علی قمصری رفتم. قبلا هم چند اجرای ایشان را دیده بودم و لذت برده بودم، ولی چیزی که اینبار اشتیاق و کنجکاوی من را دوچندان می کرد، اجرای ایشان با همراهی یک ارکستر هفتاد-هشتاد نفره بود. تنظیم هایی که از ایشان شنیده بودم بسیار پیچیده بود و حتم داشتم اجرای این قطعات برای چنین ارکستری، چالشی بسیار بزرگ است. کنسرت منظم و فاخر برگزار شد و برخلاف سنت رایج کنسرتها، صدابرداری بسیار عالی بود. البته بالطبع هیچ کاری بی نقص نیست.
رهبری بردیا کیارس، جدا از جذابیت ظاهری و استایل حرفه ای، بسیار ماهرانه بود و ایشان توانسته بود قطعاتی چنین دشوار را به بهترین نحو چه از نظر داینامیکی و چه از نظر ریتم و موزیکالیته به اجرا در آورد. نوانس های دلنشین، فراز و فرودهای ماهرانه که حاکی از سواد و بینش رهبری ایشان است، بی تردید بر وزن کار آهنگساز افزوده بود. هیچ وقت کار ایشان را از نزدیک ندیده و نشنیده بودم و باید عرض کنم چوب رهبری به حق به دست او سپرده شده است.
صدای درخشان محمد معتمدی با ویبر های مناسب و نوآنس های حرفه ای از دیگر نقاط قوت این اجرا بود. تجربیات او در سالهای اخیر علی الخصوص همکاری با اساتیدی چون استاد لطفی و استاد علیزاده، از او خواننده ای حرفه ای و پخته ساخته است. خوانندگی همراه ارکسترکار بسیار دشواریست و محمد معتمدی با تسلط فراوان از عهده ی این کار برآمد.
آهنگسازی علی قمصری، جدا از ملودی های زیبا و خاص، فرم، رنگ، هارمونی و وزن جدیدی را در موسیقی ایجاد کرده است. هرکدام از قطعات شیپور صلح منبعی برای تغذیه ی نه تنها آهنگسازان نوپا، بلکه تکیه گاهی برای حرفه ای ها هم می تواند محسوب شود. هارمونی های پیچیده، کنتر پوان های دقیق و کانن های به جا که هرکدام با فکر و معادلات متفکرانه در هم تنیده می شدند. ریتم های متنوع و توالی وصل ها و پل ها بدون اینکه لحظه ای تفکر مخاطب را بر هم زند. به هر حال جا دارد از علی قمصری ها بیشتر حمایت شود و آنطوری که شایسته هستند با حضور پر رنگ تر به ایشان پرداخته شود.
در میان قطعاتی که شنیدم قطعه ی “کجا می کشانی مرا” را قبلا شنیده بودم. قطعه ای بسیار تکان دهنده ست که ناخودآگاه لحظاتی مرا از دنیای زمینی ایم جدا کرد. اینروز ها آهنگی با اقتباس از این قطعه توسط یکی از خوانندگان حرفه ای و معروف ما خوانده شده که برای من جالب است که این قطعه ی کپی شده، بسیار بیشتر از نسخه ی اصلی آن که همین کار علی قمصری باشد شنیده شده است. به امید روزی که ریشه ی این دغل بازی ها و شانتاژکاری ها از خاک هنر ما برچیده شود.
علی قمصری و بردیا کیارس
نکته ی دیگر اجرای کم نقص نوازنده گان بسیار خوبی چون پدرام فریوسفی که خدا را برای سلامتی دوباره اش شاکرم، پاشا هنجنی، شروین مهاجر، پویا سرایی، همایون نصیری، میلاد عمرانلو و گروه آوازی تهران و همینطور تک تک نوازندگان ارکستر مجلسی است که هر کدام بسیار پر رنگ و کم نظیر بودند.
البته در بین نوازندگان جای خالی دوست عزیزم مصباح قمصری به وضوح دیده می شد، کسی که با صدای سازش بستر بسیار نرم و متناسبی برای هنر نمایی سازهای سنتی ایجاد می کند. من حدود هفتاد فیلم و سریال کار کرده ام که بیش از چهل تای آنها با حضور پررنگ مصباح بوده. از فیلم هایی چون جدایی نادر از سیمین تا استرداد و… مصباح قمصری نه تنها به عنوان صدابردار و نوازنده، بلکه به عنوان مشاور حرفه ای بهترین راهنمای من بوده و بخش بزرگی از کارهای من توسط ایشان هدایت می شود. همیشه آهنگسازان حرفه ای یک تیم حرفه ای دارند، تیم حرفه ای من یک نفره کارهای من را انجام می دهد. به امید روزی که حق و حقوق این تیم های حرفه ای به درستی از جانب تمام آهنگسازان رعایت شود.
و امیدوارم کنسرت هایی از این دست را بیشتر شاهد باشیم. اجراهایی صادقانه و حرفه ای.
دیدگاهتان را بنویسید