گروه موسیقی محلی- گیلکی «هم آوایان تاسیان»

موسیقی ایرانیان – حمیده موسوی: گروه موسیقی محلی- گیلکی «هم آوایان تاسیان»، با وجود آن که تنها شش سال از آغاز تأسیس گروه و فعالیتشان می گذرد، جزء نام آشنایان عرصه موسیقی محلی و سنتی کشورمان در سال های اخیر به شمار می آیند. هم آوایی های ویژه و ترکیب شده با حرکات نمایشی، ملودی های فولکلور بیاد ماندنی و کلام هایی که از دل برخاسته و لاجرم بر دل می نشیند…

حسین تقی نژاد، سرپرست گروه، متولد ۱۳۶۰، نوازنده سنتور (به صورت تخصصی)، تنبک و سه تار می باشد. گروه هم آوایان تاسیان را از ۱۳۸۷ با همکاری نوازندگان و هنرمندان جوان و توانای استان گیلان تشکیل داده، اولین اجرای خود را از ۱۳۸۸ آغاز کرده و پس از آن اجراهای مختلفی را در قالب کنسرت های آزاد یا اجراهای جشنواره ای برگزار کرده اند. ۲۵ خرداد ماه سال جاری گروه هم آوایان تاسیان برای اجرای کنسرتی دیگر میهمان گرگانی ها خواهند بود. این اجرا در دوسانس و در سالن شیخ اسعد گرگانی برگزار می گردد. در گفتگویی با تقی نژاد، به جزئیات بیشتری در باره این گروه و برنامه های هنری آن پرداخته ایم که در ادامه می خوانید.

ابتدا نام گروه را برای بنده و دیگر مخاطبینی که به واژه های گیلکی آشنا نیستند معنی بفرمایید لطفاٌ.

تاسیان یک واژه اصیل گیلکی است که معادل فارسی ندارد اینطور توضیح می دهم که حالت خاصی از دلتنگی توامان با امید است ولی ما با اجرای آثار با کلام گیلکی در گروه هم آوایان تاسیان مردم را از این حالت تاسیانی خارج می کنیم

همانگونه که از نام گروه و آثار شنیده شده تان مشخص است کارهای مجموعه به صورت هم آوایی و گروهی خوانده می شود. این آیا جزو سبک کاری شماست یا در کارهای بعدی مثلاٌ خواننده مشخصی نیز در کنار شما خواهد بود؟

گروه هم آوایان تاسیان خواننده مشخصی ندارد. چند خواننده اعم از خانم و آقا در کنار یکدیگر و به شیوه ای که آیین و سنت این خطه را روایت کند به هم آوایی می پردازند. این همخوانی و هم آوایی ها با توجه به شیوه ای که در اجرا به کار برده ایم، باعث شده است که نظر مخاطب را جلب کرده و با اقبال خوبی مواجه شویم.

این گروه خوانی ها که اشاره کردید، سنتی ست که در میان هموطنان گیلکی متداول و مرسوم است؟ حرکات نمایشی و روایت گونه آثارتان چطور؟ جزء آیین های گیلکی ست آن ها هم؟

بله هم آوایی های ما فرمی ست برگرفته از نوعی آواز گروهی که پیشینه ای تاریخی دارد و نتیجه گرد آوری ملودی های فولکولور شناخته شده گیلکی و کار بر روی این پیشینه عامیانه اما پربار است. حرکات نمایش گونه و روایی هم همینطور. برای توضیح بیشتر می توانم اشاره کنم به مراسم آیینی مانند آوازها در فصل برداشت محصول، آوازهای عروسی و … مثلاٌ در مراسم عروسی یک شخص آوازی را می خواند و ادامه آن را دیگری به همراهی می آید. شخصی، یک بیت را می خواند و دیگری بیت بعدی و این همخوانی بین گروه بسط می یابد و به چرخش در می آید. در این بین ممکن است دو نفر حتی نقش دو کاراکتر خاص را به عهده بگیرند و همراه با آواز، حرکاتی نمایش گونه ارائه دهند. این فاکتورها را ما در مجموعه کار خود گنجانده ایم. در واقع اساس اجراهای ما می باشند.

جزو گروه های نادر محلی هستید در کشور. هم آوایان تاسیان و چند گروه موسیقی شناخته شده دیگر که انگشت شمارند. تا به اینجای راه از حضور خود و نتیجه فعالیت ها راضی بوده اید؟

بله خدارا شکر. فضای کار به گونه ایست که با کار گروهی و همین حرکات نمایشی شناخته شده و در بین مخاطبان محبوب گشته است. سبک تک خوانی در موسیقی فولکلور بسیار رایج است. اما این نمونه کارها، نمی گویم نیست لیکن همانطور که اشاره کردید نادر است. آنهم بگونه ای که حالت روایی نمایشی و حتی دیالوگ محور داشته باشد. دیالوگ هایی که با ملودی های قدیمی و دلنشین همراه می شود. این دیالوگ ها از دل آیین گیلکی و گویش های شیرین این خطه برخاسته است.

همه ی کارهایتان همان کارهای قدیمی و شناخته شده است یا آثاری مختص به خود هم داشته اید؟

قطعات مختص به خودمان هم داشته ایم. ما اولین اجرای خود را پس از تأسیس گروه و در سال ۱۳۸۸ به صحنه بردیم. از آن زمان تا بحال ۴۰ قطه و ترانه محلی ماحصل فعالیت ها و تلاش های ما بوده که بیش از نیمی از این قطعات ساخته و پرداخته ما می باشد. ۲۵ قطعه متعلق به گروه است. مابقی هم از کارهای قدیمی ست با کمی تنظیمات و نگرش های جدیدتر. مثلاٌ ایجاد چند صدایی ها و فواصل هارمونیک مختص به خودمان اما بسیار ظریف و مختصر. چون نوع کار و ملودی های انتخاب شده،منوفونیک (تک صدایی) ست و نیاز چندانی به ایجاد فرازو نشیبها و نوسانات و تغییرات چند صدایی ندارد. ملودی اصلی و چهره شناخته آن اصطلاحاٌ حفظ شده است.

اجراهای شما فقط در داخل کشور بوده یا کنسرت های خارج از کشور هم داشته اید؟

ما تنها یک اجرا در پاریس داشته ایم. سال۲۰۱۱ در قالب یگ گروه ۵نفره. این اجرا را به دعوت مجموعه ای از هنرمندان و دوستان در «خانه هنر مصر» در پاریس، برگزار کردیم. ولی اعضای فعلی گروه حضور نداشتند. من بودم و آقای سیگارچی و چند تن از دوستان هنرمند دیگر که ساکن اروپا بوده اند. خیلی استقبال خوبی شد به خصوص در بین تماشاگران فرانسوی. برایشان جالب بود این سبک. یک بخش لَله نوازی مازندرانی داشتیم و بخش مفصلی هم از قطعات گیلکی. خب ناشناخته بود و تازگی داشت در آن کشور برای همین نتیجه اجرا مثبت بود.

نوازندگان و اعضای دیگر گروه آوای تاسیان چگونه گردهم آمده اند؟ همکاری تان چگونه صورت گرفت؟

اعضای گروه همگی از هنرمندان باسابقه و فعال استان گیلانند. خیلی هاشان در گروه های دیگری فعالیت دارند و حتی گروه مختص به خود نیز دارند و شناخته شده اند. طبق یک سری آشنایی ها و اطلاعاتی که از فعالیت هایشان داشتم ارتباط برقرار کرده و در کنار هم به فعالیت پرداختیم. علیرغم اینکه حمایت چندانی از ما نشده و با موضوع اسپانسرینگ و حمایت های مالی مشکل داشته ایم همیشه. تنها به خاطر علاقه به موسیقی و فرهنگ محلی مان و با هدف اشاعه و بسط این فرهنگ و آثار بومی این خطه و زنده نگاه داشتن آن، تا به امروز یکدل و همراهیم.

آثار و قطعات اجرا شده شما در فضاهای مجازی به طور چشمگیری منتشر شده و نام گروه در بین مخاطبان این سبک به خوبی شناخته شده است. این قطعات را آیا نمی خواهید تبدیل به آلبوم کنید؟

درست است. تقریباٌ تمام اجراهای ما به صورت صوتی و تصویری از طریق اینترنت و رسانه های مختلف در دسترس مخاطبان قرار گرفته و خیلی ها با کارهای ما آشنا شده اند. اما علاوه بر این در نظر دارم مجموعه آثارمان را به صورت آلبوم رسمی نیز منتشر کنم. انشالله تا یک سال آینده این کار را خواهم کرد.