×
×

هلندی‌ها با مشکل فنی دست و پنجه نرم کردند!

  • کد نوشته: 49461
  • موسیقی ایرانیان
  • جمعه, ۲۵ام بهمن ۱۳۹۲
  • ۲ دیدگاه
  • کوارترت «وولفرت بردروده» به عنوان نخستین نمای آلبوم بین‌المللی جشنواره موسیقی فجر، تصویری غافلگیرکننده و مبتکرانه در اذهان علاقه‌مندان به موسیقی غرب برجای گذاشت.
    + عکسهای موسیقی ایرانیان (امیر کورش اعرابی) از این کنسرت را در ادامه دنبال کنید

    هلندی‌ها با مشکل فنی دست و پنجه نرم کردند!
  • holand (4)کوارترت «وولفرت بردروده» به عنوان نخستین نمای آلبوم بین‌المللی جشنواره موسیقی فجر، تصویری غافلگیرکننده و مبتکرانه در اذهان علاقه‌مندان به موسیقی غرب برجای گذاشت.

    به گزارش خبرنگار بخش موسیقی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، هنوز یک ساعت به نخستین اجرای کوارترت گروه هلندی در بیست‌ونهمین دوره جشنواره فجر مانده بود که برخی از علاقه‌مندان به موسیقی در سالن انتظار تالار ایوان شمس حاضر شدند.

    در حالی که کم‌کم به جمعیت حاضر در سالن اضافه می‌شد بروشورهای کار علاوه بر لوح فشرده‌ی برنامه‌های جشنواره در سالن توزیع شد. در گوشه‌ای هم آلبوم‌های متعدد این هنرمند هلندی به فروش گذاشته بود.

    «بردروده» از آهنگسازان مطرح هلندی است که یکی از چهره‌های منحصربه‌فرد موسیقی پیشروی کشورش به حساب می‌آید.

    در اجرای شب گذشته «کلدویو پونتین» با کلارینت، «متس آیلرتسن» با کنترباس‌اش و «ساموئل روهرر» با سازهای کوبه‌ای خود، وی را تمام و کمال همراهی کردند و تجربه‌ای نو از نواختن را به گوش موسیقی‌دوستان ایرانی رساندند.

    گروه هلندی کار خود را با قطعه‌ای رازآلود آغاز کردند؛ ملودی‌ای که ذهن شنونده را در فضای خلق‌شده غرق می‌کرد. شاید چندان دور از ذهن نباشد اگر حال و هوای این قطعه را با اتمسفر حاکم بر رمان معروف «بلندی‌های بادگیر» امیلی برونته قیاس کنیم. اما آنچه بیش از همه، همنوازی این گروه را متمایز می‌کرد،‌ استفاده آوانگارد آن‌ها از سازها بود, نوازنده کنترباس گه‌گاه با آرشه ضربه‌هایی به سازش وارد می‌کرد و گاه آن را بدون آرشه و همچون گیتار به صدا درمی‌آورد و همین کافی بود که مخاطب متوجه شود به دیدن اجرایی معمولی و متعارف نیامده است.

    پس از بخش نخست بود که «بردروده» به زبان فارسی به مخاطبان سلام کرد و گفت: این تنها کلمه‌ای است که بلدم و نمی‌دانم آن را درست تلفظ می‌کنم یا نه.

    وی سپس اعضای گروهش را معرفی کرد و اعلام کرد که این چندمین سفر هر یک از ایشان به ایران است.

    این‌موسیقی‌دان هلندی در ادامه مختصری راجع به دو قطعه‌ای که نواخته شده بود، توضیح داد.

    قطعه‌ی بعدی شاید بیش از دیگر بخش‌ها به مزاق موسیقی‌دوستان ایرانی خوش آمد، چرا که ترکیبی بود از هم‌نوازی بی‌مثال پیانیستی که با سازش یکی شده و نوازنده کلارینتی که با چیره‌دستی‌اش تک‌تک مخاطبان را با خود همراه کرده بود. طی قطعه‌ای که در پی این اثر آمد، نقش کلودیو پونتین (نوازنده کلارینت) کمرنگ‌تر شد و روهرری درام‌نواز توانمندی‌هایش را به رخ شنوندگان کشید.

    اما در همین میان بود که مشکلی فنی کمی مکث را برای گروه هلندی به همراه آورد. پونتین با اشاره درخواست کرد صدای یکی از باندها را پایین بیاورند، اما تکرار ملودی و لبخندهای معناداری که پس از انتظاری چند دقیقه‌ای بین اعضای گروه رد و بدل شد، نشان می‌داد مشکل برطرف نشده و آن‌ها بالاجبار کار خود را ادامه دادند.

    قطعه بعدی با ریتمی بسیار کند پیش رفت و مملو از مکث‌های طولانی‌مدت و البته حرکت‌های ابتکاری نوازندگان بود. برای مثال آیلرتسن نروژی از بخش‌های کناری کنترباس برای نواختن استفاده می‌کرد و بردروده با دست، زه‌های پیانو را به صدا می‌آورد.

    «بردروده» و هم‌نوازانش سپس سراغ قطعه‌ای شلوغ‌تر رفتند و تا جایی پیش رفتند که دیگر جز موسیقی چیزی در فضای سالن معنا نداشت. اگر قرار بود این قطعه را در قالب تصویر بریزیم، شاید تابلوی «جیغ» ادوارد مونش گزینه‌ی همسان و مناسبی از کار درمی‌آمد، چرا که هر دوی این آثار هنری مملو از حس تنش و اضطرابی هستند که کام انسان مدرن را لبریز از تلخی و استیصال می‌کند.

    پونتین سوئیسی علاوه بر کلارنیت،‌ سازهای دیگری چون ساکسیفون و حتی «زنبورک» را هم نواخت. وی که در برخی بخش‌های اجرا صدایی بادمانند از سازش درمی‌آورد و یا با نواختن ضربه‌هایی روی بدنه‌ی کلارینت هنرنمایی می‌کرد،‌ در قطعه‌ی پایانی کمی هم نقش ووکالیست را ایفا کرد.

    همان‌طور که پیش‌تر گفته شد، نوع استفاده‌ی این نوازندگان از سازهایی که در تمام جهان با یک روش نواخته می‌شوند،‌ نقطه‌ای قوت اجرای شامگاه ۲۴ بهمن ماه بود.‌

    این نوازندگان برجسته که از هلند‌، سوییس و نروژ برای حضور در جشنواره فجر سفر کرده‌اند، ‌آنچنان با شور و عشق اجرای خود را ارائه کردند که مخاطبان را هم به وجد آوردند. پس از پایان کار، تشویق پرحرارت تماشاچیان‌، «بردروده‌» و سه عضو گروهش تعظیم کرده و از سن خارج شدند اما کف‌زدن‌های مداوم علاقه‌مندان که هنرنمایی دوباره‌ی آن‌ها را خواستار بودند، کارگر افتاد و گروه هلندی بار دیگر روی صحنه آمدند و یکی از قطعات را تکرار کردند.

    https://musiceiranian.ir/?p=49461
       

    مطالب مرتبط

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *