گفته می‌شود نقطه عطف کار محمدرضا لطفی، در حافظیه شیراز با اجرای عجیب و به یادماندنی راست‌پنجگاه او بود؛ اجرایی که در کنار او محمدرضا شجریان و ناصر فرهنگ‌فر هم بودند. به زعم قدما راست‌پنجگاه دستگاه دشواری است. فن آخر است؛ هر کسی نمی‌تواند راست‌پنجگاه را بنوازد ولی لطفی که به گونه‌ای راحت تار می‌نواحت که آدم گمان می‌کرد این کار راحت است، در این اجرا در کنار دو نفر دیگر غوغایی به پا کرد.
گفته می‌شود که لطفی از جریان‌سازهای موسیقی ایران است؛ به این صورت که با اولین فعالیت رسمی او در مرکز حفظ و اشاعه که به حافظیه شیراز در سال ۱۳۵۱، جریان موسیقی تغییر کرد و موسیقی از دست ویلن‌نوازها خارج شد و به دست تارنوازها افتاد؛ جریانی که می‌توان گفت تا امروز هم ادامه‌دار بوده است.
و اما اولین ورود رسمی و جدی لطفی به موسیقی در عرصه رادیو بود با گلهای تازه شماره ۱۲۶ که اگر بخواهیم از تأثیرات این اتفاق بگوییم، می‌توانیم اینگونه روایت کنیم که غوغا شد.
ارشد طهماسبی چند سال پیش در یک برنامه تلویزیونی درباره این امر گفته است: «تمام کسانی که یک نگاه تازه پیش می‌گیرند؛ چون نگاه آنها نو و متفاوت است شاید برای دیگران خوشایند نباشد. شیوه تارنوازی لطفی در آن برنامه بر مبنای اصول موسیقی کلاسیک قدیم ما و آنچه از قاجار به ما رسیده، نه به همان طرز و شکل بود. درحقیقت می‌توان گفت که لطفی گمان می‌کرد که سنت نگهبان فرهنگ است و نوآوری پیش برنده آن. در آن زمان علاقه‌مندان تار و شنوندگان رادیو عادت کرده بودند که نوازندگی استادانی مانند جلیل شهناز، لطف‌الله مجد، هوشنگ ظریف و فرهنگ شریف را بشنوند ولی صدای تار لطفی نو بود و بین علاقه‌مندان دو دستگی ایجاد کرد؛ عده‌ای سخت شیفته و عده‌ای منکر آن شدند. اما اتفاقی افتاد که مهر تأییدی شد بر کار لطفی. در آن زمان کسی بر استادی حسن کسایی شک نداشت و در سال ۱۳۵۵ کسایی با لطفی یک برنامه گلها (۱۵۱) تدارک دیدند که خوانندگی آن را محمدرضا شجریان برعهده داشت. این اتفاق آبی بود بر آتش مخالفان؛ زیرا کسایی در کنار جوانی مانند لطفی ساز زده بود.»
در نهایت مشخص شد که تار لطفی نه تار زدنی در بیراهه رفتن، بلکه یک راهگشای واقعی در مسیر جدیدی است که به نوعی تاریخ موسیقی ایرانی در آن زمان رقم زد و شکلش را عوض کرد.
به گزارش ایسنا، محمدرضا لطفی ۱۷ دی‌ماه ۱۳۲۵ در گرگان به دنیا آمد. در نوجوانی ۵ سال در هنرستان موسیقی خدمت اساتیدی چون علی‌اکبر خان شهنازی و حبیب‌الله صالحی شاگردی کرد. سپس وارد دانشگاه موسیقی شد. در دانشگاه، موسیقی را خدمت نورعلی خان برومند، عبدالله دوامی و سعید هرمزی ادامه داد. سال ۱۳۵۳ همکاری خود را با رادیو شروع کرد و بعد نوبت رسید به غوغای موسیقی سال ۱۳۵۴ در شیراز؛ همراه با محمدرضا شجریان و ناصرخان فرهنگ‌فر، با اجرای درخشان راست پنج‌گاه و بالاخره از سال ۱۳۵۷ کانون چاوش را تشکیل داد.
در این قسمت می‌توانید ویدیویی از کنسرت لطفی به همراه محمد قوی‌حلم در سال ۱۳۹۶ در کاخ نیاوران را ببینید:
دیدگاهتان را بنویسید