تمامی نوازندگان ارکستر ملی با رهبری بردیا کیارس در تالار اصلی تالار وحدت جمع شده‌اند؛ نوازندگان سازهای زهی ماسک به چهره دارند و نوازندگان سازهای بادی نه. فرنچ‌هورن‌ها با صدای زیری نواخته می‌شوند، از هر گوشه سالن صدایی به گوش می‌رسد. فضای کار تماشای صحنه‌ای مهم از یک فیلم تاریخی را تداعی می کند و گویی هر لحظه قرار است اتفاق مهمی رخ دهد.
ارکستر ملی ایران در سی‌وششمین جشنواره موسیقی فجر به اجرای قطعات «سلام» به آهنگسازی حسین علیزاده، «بیا» از حبیب اله بدیعی و شهرام توکلی و شعر تورج نگهبان، «خاک مهر آیین» از علی اکبر قربانی و «شور» از فکرت امیرف به رهبری بردیا کیارس پرداختند.
در اجرای قطعه اول که «سلام» نام دارد، فضای ایرانی کار مخاطب را به وجد می‌آورد و او را به خود مجذوب می‌کند. این قطعه بر اساس تمی مشهور از استاد حسن کسایی توسط حسین علیزاده ساخته شده و در آلبومی با نام «صبحگاهی» منتشر شده است.
در لحظات اجرای «سلام» ارکستر هر لحظه حرف جدیدی برای گفتن دارد. در سراسر قطعه ملودی های آشنای موسیقی ایرانی را می‌شنویم. رفته رفته از میزان هیجان کار کاسته شده و نوایی محزون را می شنویم ولی دوباره آن فضای هیجان انگیز به اجرا باز می‌گردد. سازها همگی در کنار هم می‌نوازند، اوج می‌گیرند و بخش اول به اتمام می‌رسد.
در ادامه به قطعه «بیا» می‌رسیم که از ساخته های به نام حبیب الله بدیعی با ترانه ای از تورج نگهبان و تنظیم شهرام توکلی با آواز پوریا اخواص اجرا می شود. این بخش نیز شور و هیجان مخصوص به خود را دارد. پس از لحظاتی پوریا اخواص می‌خواند: «بیا بیا. دل ستم دیده مرا عاشق‌تر کن…» .
این بخش تقریبا فضای یکنواختی دارد و فراز و نشیب کم‌تری در آن دیده می‌شود و تنها گاهی وقتی خواننده بخش ابتدایی شعر را در اوج می‌خواند، ارکستر نیز اوج می‌گیرد.
بخش سوم نیز با همراهی اخواص همراه است. اجرای قطعه «خاک مهرآیین» با آهنگسازی علی اکبر قربانی برای ارکستر تنظیم شده بود. این تصنیف را اسماعیل فرزانه سروده و در دستگاه ماهور است. «خاک مهرآیین» یک اثر موسیقایی سمفونیک با مضمون ملی ـ میهنی است که برای اولین بار در مرکز موسیقی صداوسیما ضبط شده است.
این قطعه همان طور که از نامش برمی‌آید، فضایی حماسی دارد و بارها با صدای خوانندگان مختلف اجرا شده است؛ در پایان در حالی که اخواص در اوج می‌خواند «جاویدان ایران»، قطعه به پایان می رسد.پرداختند.
سازهای کوبه‌ای در حالتی گنگ نواخته می‌شوند. صدای ساز ابوا به گوش می‌رسد. فضایی آرامش بخش برای نواختن سمفونی «شور» در سالن حکم فرماست. سازهای زهی نیز در همان فضا نواخته می‌شوند تا اینکه برای یک لحظه سازها سرعت بیشتری می گیرند و پس از لحضاتی دوباره همان روند ادامه می یابد. اکنون سازهای بادی در اوج نواخته می‌شوند، سازهای زهی نیز همینطور. همانطور که از اسم قطعه برمی‌آید، هر لحظه شوری به جان ارکستر می‌افتد و پس از لحضاتی این شور فروکش می‌کند.
اسامی هنرمندان حاضر در ارکستر ملی ایران به شرح زیر است:
رهبر ارکستر: بردیا کیارس/ خواننده: پوریا اخواص/ کنسرت مایستر: مازیار ظهیرالدینی/ ویلن: آرمین قضاتی، رایین نورانی، آذین نصرتی‌مقدم، علیرضا خلج اسمعیلی، هلیا محمدولی بارفروش، رمیصا نفیسی، بردیا طراحی، بهراد سوخکیان، آناهیتا عظیمی، فرمهر حسن‌بیگلو، برهان همتی / ویلن دو: نگین سمایی، بهنام آقاجانیان، محمدرضا نامجو، فاطمه اسدی، سانوا عندلیبی، علیرضا فواکهی، سبا علیمحمدی، سارا هاشمی، امیرمحمد نظر، نفیسه محمودی / ویولا: هومن اتابکی، همایون هاشم‌زاده، مهدی جوانبخت، پیمان ابوالحسنی، امیرحسین طاعی، جاوید پناهی، امیرحسین منصوری، مهدی منادی/ ویلنسل: محمدحسین غریبی، ارسلان علیزاده، علی آقاجانی، پروشات زندآیین، مسعود فیروزی‌نژاد، سینا آذرآباد، غزاله حاج کاظم شیرازی، منا ایقانی/ کنترباس: سروش کاکاوند، محمدهادی اسماعیلی، محمد علیزاده، یلدا میرحسینی/ فاگوت: امیرحسین محمدیان،امیر ملکی‌زاده/ فلوت: شقایق صادقیان، روشنک نوشی/ کلارینت: سایوری شفیعی، محمد ملک‌لی/ کلارینت باس: امیر حسین صادقی زاده/ ابوا: حسام صدفی‌نژاد، فربد هوشنگی/ ساکسوفون آلتو: علیرضا حمزه‌لو/ ترومبون: حسین شریفی، سهیل حصارکی/ ترومپت: علیرضا میرآقا، حسن فراهانی، رضا آذرنجات/ توبا: بابک میردادیان/ پیکولو: غزاله میرزازاده/ هورن: باران ذوالفقاری، نیما سرایی، آبتین زین‌الدین، امیرحسین گرگین، امین ابراهیم‌زاده، رژینا صادقی/ سنتور: پگاه زاهدی/ قانون: مژگان محمدحسینی/ تار یک: مسیح تحویلداری، صبا طبخی، آناهیتا رمضانی/ تار دو: مسعود آذین، مهسا لواسانی، رضا میرزا رزاز/ عود: فاطمه دهقانی، حمیدکریمیان/ تیمپانی: عرفان فرشی‌زاده/ کوبه‌ای: ماهان ببری، پوریا شیوافرد، زهرا صبری.
* عکس های این گزارش از سایت جشنواره موسیقی فجر استفاده شده است.
دیدگاهتان را بنویسید