در سومین نشست بخش پژوهش سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر که با موضوع «سیستمهای آموزش نوین موسیقی در جهان» برگزار شد، نادر مشایخی مطالبی را درباره نحوه صحیح آموزش موسیقی بیان کرد.
این آهنگساز و رهبر ارکستر درباره سن مناسب برای آموزش موسیقی به کودکان گفت: کودک از شش، هفت ماهگی امکان این را دارد که یاد بگیرد بشنود. ابتدا کودک باید یاد بگیرد که موسیقی را بشنود. دقت در شنیدن از شش ماهگی قابل آموزش است. مسلماً شکی نیست که کودک پیش از تولد هم میشنود. به نظر من کودکان ایرانی فردیتشان را کشف کردهاند و زمان خودشان را دارند.
مشایخی با اشاره به اهمیت بحث آموزش، مطرح کرد: حدود ۶۰ ـ ۷۰ سال پیش آموزش موسیقی در ایران بسیار خوب بود. دقیقاً همان چیزی بود که باید میبود. یعنی شاگرد به دنبال استاد میرفت. همه چیز حساب شده بود. شاگرد از همان اول حق نداشت که ساز را بردارد و بنوازد. از طرفی هم استاد به شاگرد یاد میداد که در برابر موسیقی افتادگی داشته باشد. استادان زیادی از همین نوع آموزش دیدن بیرون آمدند. اشتباه بزرگی که الآن در همه جای دنیا وجود دارد این است که موسیقی دانشگاهی شده است. موسیقی یک پدیده دانشگاهی و تولید انبوه نیست. از هارمونی فست فود درست کردهاند. یعنی دارند سعی میکنند تولید انبوه ایجاد کنند. حالا ما تمام کتابهای هارمونی آمریکایی را به کودکان یاد میدهیم ولی این چیزها تأثیری در دید کودکان نسبت به موسیقی ندارد. بنابراین فقط دنبال مدرک گرفتن هستند.
این هنرمند با اشاره به تحصیل خود در دانشگاه موسیقی وین، گفت: اتفاقاً دانشگاه موسیقی وین یکی از جاهایی است که این منطق را فهمیده است. آنها حتی معتقدند که دانشگاه نیستند، بلکه آکادمی هستند و فقط اسم آن را دانشگاه گذاشتهاند، نوع تدریس آنها دانشگاهی نیست. سیستم دانشگاهی باعث میشود که کسی چیزی یاد نگیرد.
مشایخی که سالها رهبر ارکستر بوده است، اظهار کرد: ارکستر سمفونیک یک نهاد قرن ۱۹ میلادی است. یعنی ما داریم سعی میکنیم در دنیایی که بسیاری از مطالب آن دموکراتیک است، کار کنیم. مردم ایران گوششان بیشتر با موسیقی کلاسیک ضبط شده عادت دارد، در صورتی که صدای موسیقی زنده فرق میکند. یک عده از موسیقی روحوضی انتقاد میکنند ولی به نظرم آنها حواسشان خیلی جمع بوده است. حوض یک حفره خالی است و آنها روی چوب مینشستند و صدایشان تقویت میشده است.
او با اشاره به اینکه نقیصه سیستم آموزشی ما به فرهنگ شنیداری برمیگردد، ادامه داد: لازم است که کودکان توانایی این را داشته باشند که کیفیت صدا را درک کنند و خودشان یک جنبه عاطفی در آن کشف کنند. یک کودک باید این توانایی را داشته باشد. ما در موسیقی باید از یکی از روش هایی که از اواخر قرن قبل شروع شده و ما در ایران آن را به نام شناخت شناسی میشناسیم و به درستی آن را تدریس میکنند، اسفاده کنیم. این روش سعی میکند یک فضای دو جانبه به وجود آورد. یعنی اینطور نیست که شاگرد فقط باید کاری را انجام بدهد که استاد انجام میدهد. این روش در واقع چگونه شنیدن را به کودک یاد میدهد.
مشایخی درباره ارکستر سمفونیک تهران گفت: میخواهم امید این را بدهم که ارکستر سمفونیک در یک سال آینده بسیار خوب خواهد شد. شورا تمام هم و غمش این است که سعی کند ارکستر سمفونیک این امکان را پیدا کند که در برابر موسیقیای قرار بگیرد که ارزشش را دارد. موسیقیای که نه تنها زیباست، بلکه در زندگی الهامبخش است. یعنی آن مخاطبی که بلند میشود و بعد از کنسرت به بیرون میرود یک تغییری کرده باشد. در آن صورت است که میتوانیم بگوییم موسیقی آن کاری که باید را انجام داده است. نوازندگان ارکستر سمفونیک تواناییهای بالایی دارند، منتها باید تجربه نوازندگیشان را بالا ببرند.
این رهبر ارکستر در پایان خاطرنشان کرد: شونبرگ میگوید معلم خوب معلمی نیست که هر چیزی را که میداند به شاگرد یاد بدهد، بلکه معلم خوب معلمی است که هر چیزی را که شاگرد نمیداند به او یاد بدهد. یعنی معلم خوب باید شاگرد را بشناسد. از لحاظ روانی هر فردی ویژگی هایی دارد.
دیدگاهتان را بنویسید