سوگل طهماسبی:‌ کمی با هم مهربان‌تر باشیم

او درباره رونق سریال‌های نمایش خانگی و تمایل به بازی در این مجموعه ها گفت: یک بازیگر دوست دارد در تمام قاب‌ها دیده شود. چه سینما، چه تئاتر و چه تلویزیون. در سیمای خانگی هم هر بازیگری دوست دارد کار کند. بُردی که شبکه نمایش خانگی دارد، دیده شدنی که در آن هست، روایت قصه‌ها و پوشش متفاوت نسبت به تلویزیون از جمله جذابیت‌هایی است که فکر می‌کنم بیشتر بازیگران را ترغیب کند تا با شبکه نمایش خانگی کار کنند.

او با تاکید بر قصه‌های متفاوتی که در سریال های شبکه نمایش خانگی کار می شود، ادامه داد: طبیعتا اینکه بیننده هزینه می‌کند و می‌رود دی وی دی را خریداری می کند و منتظر است تا هر هفته یک قسمت بیاید و درباره‌ی سریال در خانه حرف می‌زند، برای هر بازیگری می‌تواند جذابیت داشته باشد.

طهماسبی با بیان اینکه متاسفانه تا کنون پیشنهادی برای کار در نمایش خانگی نداشته است، درباره مشغله‌های کاری‌اش توضیح داد: این روزها بیشتر مشغول کار در تلویزیون بودم و سه سریال برای تلویزیون دارم. «نجلا» برای ایام اربعین است که از شبکه سه سیما پخش می‌شود، سریال «بیگانه‌ای با من است» کار آقای احمد امینی که فصل دومش را آرش معیریان کار می‌کند و تازه شروع به کار کردیم و سریال «خانه امن».

او ادامه داد: از سال گذشته درگیر بازی در سریال‌های «بیگانه‌ای با من است» و «خانه امن» بودم و «نجلا» را هم دو ماهی می‌شود که مشغولش هستم. دیگر مجالی برای کارهای دیگر نبوده است.

این بازیگر نقشش در سریال در حال ساخت «خانه امن» را متفاوت عنوان کرد و گفت: درباره نقشم صحبت نمی‌کنم تا داستان لو نرود. دوست دارم مخاطب خودش ببیند و غافلگیر شود. «خانه امن» دومین تجربه همکاری من با احمد معظمی است. کارگردان کاربلد و درخشانی است و گروه خوبی است که تعامل خوبی هم با هم داریم. «خانه امن» سریال جذابی است و مطمئنا می تواند پر بیننده باشد. چیدمان بازیگرها، قصه و نوع ساخت خیلی مهم است.

این بازیگر «خانه امن» را سریال موفقی دانست که می‌تواند مخاطب را راضی کند و حضور بازیگرانی چون حمیدرضا پگاه، امین زندگانی و سیما تیرانداز در کنار قصه گیرا و پر کشش را از عوامل جذابیت و دیده شدن این سریال عنوان کرد.

بازیگر سریال «کیمیا» در پایان درباره شرایط این روزهای جامعه و مشکلات خانواده‌ها با وجود کرونا، گفت: درباره پروتکل‌ها زیاد صحبت شده است اما برای سلامت روح فکر می‌کنم همه به یک آرامشی نیاز داریم تا ذهنمان را رها کنیم. همه دچار مشکلات اقتصادی، پیچیدگی‌های خانوادگی و مشکلات مختلفی شده‌ایم. با فیلم دیدن،‌ مطالعه کردن و خودمان را به آرامش دعوت کردن، بخشی از مشکلات روحی را خودمان می‌توانیم درمان کنیم. هر فردی خودش را بهتر از هر کسی می‌شناسد. کمی با هم مهربان تر باشیم. درست است که مهربانی در بخش‌هایی از جامعه مثل کادر درمان بیشتر شده اما بخشی هم به خاطر مشکلات، مهربانی هایشان را از یاد برده‌اند. همه چیز عجیب و غریب است که هیچکدام تجربه نکردیم خودمان باید به خودمان و یکدیگر کمک کنیم.