ابراهیم قنبری مهر
«انسان‌هایی که خداوند دوستشان دارد، گل وجودشان را با “شرابا طهورا” می‌سازد. در روایات گفته می‌شود که انسان‌هایی که انتخاب می‌شوند؛ بزرگانی مانند سعدی یا حافظ، دائم‌المستند. استاد هم شرابی که در وجود خود داشت را درون تک‌تک سازهایش تزریق کرده است.»
بخش‌هایی از صحبت‌های هادی منتظری ـ آهنگساز و نوازنده ـ در بزرگداشت استاد ابراهیم قنبری‌مهر.
به نقل از ایسنا، مراسم پاسداشت ابراهیم قنبری مهر ـ هنرمند برجسته سازسازی ـ روز شنبه(۱۱ مرداد) به صورت مجازی برگزار شد. در این مراسم که یک روز پس از ۹۲ سالگی استاد ابرهیم قنبری‌مهر، با حضور کیوان ساکت (نوازنده و آهنگساز)، حمیدرضا نوربخش (مدیرعامل خانه موسیقی)، محمدجواد حق‌شناس (عضو شورای شهر تهران و رئیس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر)، علی مرادخانی (مدیر موزه موسیقی ایران)، رسول کشت‌پور (شهردار منطقه دو)…. در بوستان شقایق سعادت‌آباد برگزار شد، عنوان پارک از «شقایق» به «شقایق‌مهر» تغییر داده شد.
در ابتدای این برنامه ویدیویی از نواخته شدن قطعه “تولد” با پیانو توسط سامان احتشامی پخش شد.
همچنین در ادامه ویدیویی از سیدعباس سجادی پخش شد ـ شاعر و منتقد ادبی، که در آن درباره استاد قنبری‌مهر گفت: استاد قنبری مهر علاوه بر این‌که نامی بسیار معتبر و تأثیرگذار در هنر سازسازی دارد، باید او را دریای اخلاق، ادب و معنویت دانست. زمانی که سازساز، اثری را می‌سازد و قرار است آن را تحویل یک نوازنده دهد، عمری ققنوس‌وار دارد؛ یعنی این‌که هر سازساز در یک سازی که می‌سازد می‌میرد و برای ساخت ساز دیگر جانی دوباره می‌گیرد. پیشنهادات و ابداعاتی که آقای قنبری‌مهر در حوزه سازسازی داشته است، او را در جهان هنر ماندگار خواهد کرد. ایشان در پیشرفت و پیشگامی حوزه سازسازی نقش کم‌نظیری داشته است. اگر سازهای استاد قنبری مهر امروز از اعتبار بالایی برخوردار هستند، به خاطر مهر و شخصیت والای ایشان است و این سازها منعکس کننده صدای شخصیت و مهر ایشان هستند.
سازی که مورد استقبال یهودی منوهین قرار گرفت
کامبیز روشن‌روان، آهنگساز هم با بیان این‌که آشنایی او با استاد قنبری مهر به سال‌های پایانی دهه ۴۰ بازمی‌گردد، اضافه کرد: زمانی که دانشجو بودم و در ارکستر صبا به رهبری استاد حسین دهلوی، نوازندگی می‌کردم، محل تمرین ما در تالار فارابی در وزارت فرهنگ و هنر بود که در کنار آن سالنی قرار داشت که کارگاه، ساخت ساز بود که استاد قنبری‌مهر در آنجا به ساخت ساز مشغول بودند. به یاد دارم که ایشان همیشه در صدد رفع اشکالات آکوستیکی سازهای ایرانی بودند و تلاش می‌کرد سازهای جدید برای موسیقی ایران که کمبود آنها را در ارکستر احساس می‌کردند، به وجود بیاورد. در همان زمان سازهای ساخت ایشان در ارکستر استفاده می‌شد. ایشان به فکر ساختن کمانچه و قیچک آلتو و باس هم بودند که این دو را هم ساختند. به یاد دارم که ایشان ویولنی ساخت که صفحه زیرین آن از تمام ویولن‌هایی که تا به حال ساخته شده، متفاوت بود و صدای خیلی ویژه و گرمی داشت و زمانی که یهودی منوهین به ایران آمد بسیار از این ساز استقبال کرد.
او ادامه داد: استاد قنبری مهر یکی از چهره‌های برجسته موسیقی ایرانی است که در شکل دهی سازهای جدیدی که امروزه در ایران استفاده می‌شود، نقش بسزایی داشته است. آخرین تلاش ایشان برای کوک بهتر و طراحی سیستمی برای تغییر نت‌ها در ساز قانون بود که با کمک خانم ملیحه سعیدی و همسرش صورت گرفت.
هادی منتظری ـ آهنگساز ـ هم بیان کرد: من اعتقاد دارم انسان‌هایی که خداوند دوستشان دارد، گل وجودشان را با “شرابا طهورا” می‌سازد. در روایات گفته می‌شود که انسان‌هایی که انتخاب می‌شوند؛ بزرگانی مانند سعدی یا حافظ، دائم‌المستند. استاد هم شرابی که در وجود خود داشت را درون تک‌تک سازهایش تزریق کرده است.
او ادامه داد: زمانی که سال ۵۴ به نزد استاد رفتم تا از ایشان سازی بگیرم، به یاد دارم که منزل ایشان در منیریه، پشت یک درمانگاه بود. قبل از من یک محصل دبیرستانی به نزد ایشان رفت تا سازی بگیرد. استاد به او گفت که «تا یک ماه به پولت دست نمی‌زنم، برو اگر دیدی ساز بد است یا گران است بیا ساز را تحویل بده و من پولت را پس می‌دهم ولی اگر بعد از یک ماه نیامدی مطمئن می‌شوم که با ساز مشکلی نداری.» ولی سازی که ایشان به من دادند، کمانچه‌ای زیبا بود که دراصل لطف کردند و آن را به من کادو دادند. در همان مقطعی که من داشتم برای پول ساز چک ناقابلی می‌کشیدم، سه برابر همان پول را رییس بیمارستان جم به استاد قنبری پیشنهاد کرد ولی استاد نپذیرفت و گفت که فرق شما با منتظری این است که او با این ساز خواهد نواخت ولی شما می‌خواهید این ساز را در ویترین خانه آویزان کنید و بگویید که ساز قنبری‌مهر را دارید. روزی که کمانچه را به من دادند گفتند که هیچ منتی بر سرت نمی‌گذارم ولی بدان که زمانی که برای ساخت آن صرف کرده‌ام به اندازه ساخت سه ویولن بود.
صبا دلیل قنبری‌مهر برای ادامه راهش بود
فاضل جمشیدی ـ خواننده ـ نیز گفت: زمانی که در سال ۸۵ جشن خانه موسیقی برگزار شد، از ایشان خواهش کردیم که حضور پیدا کنند ولی همسرشان گفتند که ایشان نباید در مکان‌های پرهیجان حضور پیدا کنند. در نتیجه ایشان پیامی ارسال کردند و گفتند که « آقای صبا به من گفتند که ابراهیم چرا کارگاه خود را تعطیل کردی؟ من گفتم که فعلا وضع مالیم خوب نیست. استاد صبا مرا به بانک شاه‌آباد قدیم (جمهوری فعلی) بردند و از ۴۰۰ تومان پس‌اندازی که داشت، ۳۰۰ تومان را به من داد و گفت برو کارگاهت را راه بینداز و ۱۰۰ تومان را هم برای من بگذار. من سخاوت را از استاد صبا یاد گرفتم.»
علی مرادخانی ـ مدیر موزه موسیقی ایران ـ نیز بیان کرد: موزه موسیقی میزبان سازهای استاد قنبری‌مهر است. ایشان سال‌های روی این سازها کار کرده‌اند و هر کدام از سازهای ایشان یک جواهر است. به یاد دارم روزی که از ایشان سازها را تحویل گرفتیم، گفتند که «من امشب راحت می‌خوابم؛ چون تمام دغدغه‌ام این بود که مبادا این سازها در خانه دچار مشکل شوند.» شاید در کشور افراد زیادی صاحب‌نام باشند ولی انسانیت و مهربانی ایشان، او را از دیگران متمایز می‌کند.
محمدجواد حق‌شناس ـ عضو شورای اسلامی شهر تهران و رئیس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر ـ نیز برای لحظاتی به سخنرانی پرداخت و گفت: هنرمندان بزرگ ایران سال‌ها حال دل مردم را با سازهای ساخت استادقنبری‌مهر شاد کرده‌اند. پیشنهاد نام‌گذاری این پارک را به نام استاد قنبری‌مهر، سال گذشته دو نهاد خانه موسیقی و موزه موسیقی مطرح کردند که در کمیسیون نام‌گذاری انجام شد و بعد به شورای شهر رفت که در آنجا هم با استقبال روبه‌رو شد. البته تردید زیادی برای اجرای حضوری این مراسم با توجه به شرایط حاضر وجود داشت و در نهایت قرار شد مراسم با حضور ۲۰ نفر برگزار شود.
دیدگاهتان را بنویسید