تخفیفی در کار هست یا نیست؟!

ایلنا – آمن خادمی: مدیران برج میلاد در تازه‌ترین اقدام فرهنگی خود تصمیم گرفتند کنسرت‌های پاپ برگزار شده در این برج را از ۲۰ درصد تخفیف و کنسرت‌های سنتی برگزار شده در این مکان را از ۴۰ درصد تخفیف در ایام کاری هفته به جز روزهای پنج‌شنبه و جمعه برخوردار کنند، اما هنوز امضای این سند خشک نشده که برگزارکنندگان موسیقی از روند مالی برج میلاد ابراز نارضایتی کرده و درعین حال که اتخاذ آن را نوعی ترحم به موسیقی برداشت می‌کنند، معتقدند مسئولان این برج؛ تخفیف ارایه شده را در جای دیگری به حساب خود واریز می‌کند.
گران بودن هزینه‌های سالن‌های موسیقی در این چند سال به فهرست مشکلات هنرمندان موسیقی اضافه شده است؛ به گونه‌ای که این هزینه‌های گزاف؛ کمر گروه‌های بزرگ را نیز خم کرده و جسارت به صحنه آمدن را از گروه‌های جوان و کوچک‌تر گرفته است.
صدرالدین حسین‌خانی که روزهای ۲۲ و ۲۳ مهرماه (همین هفته) در تالار نژادفلاح، گروه مشکی‌پوشان را با صدای رضا صادقی به صحنه می‌برد، می‌گوید: باتوجه به بازگشایی مدارس اغلب خانواده‌ها از کنسرت‌های وسط هفته می‌گذرند و در این ایام اغلب سالن‌ها پرنمی‌شود.
وی با تاکید بر این موضوع که شرکت برج میلاد با این راهکار می‌خواهد سالن خود را در تمام طول هفته پرنگاه دارد و دلش برای برگزارکننده کنسرت یا مخاطب نسوخته است، می‌گوید که این تخفیف دردی از دردهای موسیقی کشور را دوا نمی‌کند.
به‌گفته‌ی مدیر انتشارات ایران گام، در همه جای دنیا؛ کنسرت‌ها را روزهای تعطیل برگزار می‌کنند نه در طول ایام هفته!
وی ادامه می‌دهد: اگر واقعا شرکت برج میلاد به فکر مردم است، چرا این تخفیف را به روزهای پایانی تعمیم نمی‌‌دهد تا برگزارکننده با خیال راحت بتوانند قیمت بلیت‌ها را کاهش داده و به میزان مخاطبان برنامه‌های موسیقی بیفزاید؟!
علی شجاعی نیز که قرار در ماه آینده کنسرت همایون خرم را بعداز ۱۰ سال دوری این هنرمند از اجرای کنسرت صحنه‌ای، برگزار کند، می‌گوید: برگزار کنسرت؛ پدیده‌ای است که به یکسری عملیات زنجیروار نیاز دارد که با درنظر گرفتن یک تخفیف ناچیز ۲۰ یا حتی ۴۰ درصدی، مشکلات موجود راه به جایی نمی‌برد.
وی با اشاره به اینکه هزینه‌های مربوط به تبلیغات کنسرت‌ها کمتر از هزینه‌های سالن نیست، اظهار می‌دارد: اگر موسیقی هم مانند هنر سینما می‌توانست اسپانسرهای کلان و مرتبط داشته باشد، می‌شد به تخفیف‌های ریز هم خوشبین بود اما درعمل شاهدیم که به‌ندرت اسپانسری حاضر می‌شود برای موسیقی هزینه کند و درصورتی که تن به این پرداخت بدهد، اسپانسر ارایه شده ربطی به هنر به صورت عام و موسیقی به صورت خاص ندارد. درنتیجه هزینه‌ی پرداخت شده برای تبلیغات موسیقی آن‌هم در ایام وسط هفته با تخفیف سالن برابر شده و سودی به حال برگزارکننده ندارد.
مدیر موسسه گلچین آوای شرق می‌گوید: تخفیف ارایه شده ازسوی برج میلاد؛ نه لطف به برگزارکننده است و نه دلسوزی برای مخاطب. بلکه نوعی ترحم به برگزارکننده است. مدیران برج میلاد خود از نبود مخاطب در روزهای وسط هفته آگاهند با این وجود این تخفیف را فقط شامل ایام وسط هفته کرده‌اند.
مجید طوسی نیز مانند دیگر همکاران خود؛ تخفیف ۲۰ درصدی برج میلاد را دور زدن مخاطبان عنوان می‌کند اما به نکته تازه‌ای اشاره کرده و می‌گوید: هم‌اکنون برج میلاد دو میلیون تومان پول بابت پارکینگ، یک میلیون تومان بابت بیمه و آتش‌نشانی از برگزارکنندگان موسیقی دریافت می‌کند این به این معناست که تخفیف ارایه شده در عمل به شکل‌های دیگر ازسوی برگزارکنندگان کنسرت دریافت می‌شود.
مدیر شرکت سلفا در پاسخ به این پرسش که اگر از تهیه‌کننده بابت پارکینگ پولی دریافت می‌شود، چرا در تاریخ ۱۵ مهرماه نیز از مخاطبان مبلغ ۲۰۰۰ تومان هزینه پارکینگ دریافت شد، می‌گوید: در آن روز؛ هم پول پارکینگ از تهیه‌کننده گرفته شده بود و هم از مردم. ظاهرا دلیل این دریافت دوبرابری؛ ناهماهنگی عنوان شده است که این دلیل بعید به نظر می‌رسد احتملا قصد این بوده از هر دوسوی قضیه هزینه پارکینگ دریافت شود.
طوسی که ۲۹ و ۳۰ مهرماه دو کنسرت فلامینگو را در سالن اریکه‌ی ایرانیان برگزار می‌کند، با اظهار این مطلب که دیگر رغبتی به برگزاری کنسرت ندارد، خاطرنشان می‌کند: هم‌اکنون یک خواننده برای اجرای در برج میلاد ۲۵ میلیون تومان پول می‌گیرد. این هزینه همراه با هزینه‌ی سالن، تبلیغات، اماکن، بیمه، نور و صدا و …. دیگر چیزی برای تهیه‌کننده باقی نمی‌گذارد. این درحالی است که مراکز فروش نیز پنج درصد از بلیت‌های فروشی را برای خود برمی‌دارند.
طوسی چنین نتیجه می‌گیرد که: نه برگزارکننده در این شرایط توان ادامه‌ی اجراهای موسیقی را دارد و نه مردم می‌توانند هزینه‌های گزاف کنسرت‌ها را بپردازند.
اما رحیم مطهر‌نژاد(مدیرعامل شرکت برج میلاد) از بعد دیگری به ماجرای تخفیف و هزینه‌های حاشیه‌ای نگاه می‌کند. او به صراحت اعلام می‌کند که اغلب برگزارکننده‌ها به دلیل منافع شخصی و جلوگیری از اعتراض مردم؛ اقدام به سیاه‌نمایی درباره شرایط برگزاری کنسرت می‌کنند.
وی می‌افزاید: دریافت هزینه‌های پارکینگ، بیمه و اورژانس از زمان آغاز بکار برج میلاد در اجاره‌ی سالن‌ها در همه‌ی قراردادها ذکر شده و از همان ابتدا از برگزارکنندگان برنامه‌های موسیقی دریافت می‌شده است لذا این هزینه‌ها ارتباطی با گفته‌های برخی برگزارکننده‌های کنسرت ندارد.
مطهرنژاد درباره‌ی هزینه‌ی دریافت شده برای پارکینگ در زمان برگزاری کنسرت هم می‌گوید: دریافت هزینه پارکینگ به برگزارکننده بستگی دارد؛ اگر برگزارکننده آن را قبول کند، این هزینه از وی دریافت می‌شود اما در صورت عدم توافق، هزینه‌ها از مردم دریافت می‌شود.
این مقام مسئول می‌گوید: ما حسن نیت خود را برای کمک به فرهنگ این مرز و بوم نشان داده‌ایم اما اکنون نوبت به برگزارکننده‌ها و هنرمندان است که حسن نیت خود را نشان دهند.
امیر بشاتی (مدیر سالن برج میلاد) نیز می گوید: ارائه‌ی تخفیف ۲۰ درصدی برج میلاد به منظور درنظر گرفتن یکسری مولفه‌های تشویقی است تا با کاهش هزینه‌های بلیت ۵۰ هزار تومانی بتوانیم مخاطب طبقه‌ی متوسط را به سالن‌های موسیقی بکشانیم؛ چراکه اعتقاد داریم که کسر هزینه‌ی ۱۰ هزار تومانی از هر بلیت کنسرت؛ مساوی با استقبال طبقه‌ی عام و کارمند!
وی ادامه می‌دهد:هم اکنون تمام رخدادهای هنری مانند تئاتر و سینما در طول ایام هفته برگزار می‌شود اما آیا می‌توان گفت که مردم روزهای عادی به سینما و تئاتر نمی‌روند و پایان هفته می‌روند؟!
گزارش: آمن خادمی