موسیقی ایرانیان – ابراهیم مولائی: هفته پیش کنسرت بزرگ «حریق خزان» با صدای علیرضا قربانی، آهنگسازی مهیار علیزاده و استقبال چشمگیر مخاطبین در شهر وین اتریش برگزار شد، به همین بهانه سراغ مهیار علیزاده رفته ایم و با وی درباره اجرای اتریش، همکاری دوباره با علیرضا قربانی و کنسرت «حریق خزان» در تهران به گفتگو نشسته ایم که در ادامه می توانید گفتگوی مشروح موسیقی ایرانیان با علیزاده را بخوانید.
اجرای حریق خزان به خوانندگی علیرضا قربانی در وین اتریش و کم و کیف آن!
این اجرا برای رهبر ارکستر ایمان خمر و همچنین خواننده، اجرای مشکلی محسوب میشد، زیرا که ما به دلیل اکوستیکِ خوب سالن، تصمیم گرفتیم اجرا را بدون اسپیکر و تقویت کننده صدا یا همان به اصطلاح آمپلی فایر برگزار کنیم که این تصمیم، کار را برای رهبر و همچنین علیرضا قربانیِ عزیز بسیار سخت میکرد به طوری که شاید در نگاه اول با یک انسمبل ۴ یا ۵ نفرهٔ ایرانی کاری سخت به نظر نیاید ولی در کنسرت حریق خزان اوضاع بسیار متفاوت بود. حدود ۴۳ نفر نوازنده و همخوان و خواننده که تنها رهبر ارکستر بود که می‌بایست بالانس صدا را ایجاد میکرد. در پارت اول مشکلاتی با صدا داشتیم ولی در پارت دوم به گفته مخاطبین صدا عالی بود.
این را هم باید اضافه کنم که استفاده نکردن از تقویت کنندهٔ صدا و اسپیکر در موسیقی کلاسیک و یا اپرا امری طبیعی استکه به نظر من می‌توان از آن برخی مواقع و در زمانی که اکوستیکِ سالن اجازه میدهد، در موسیقی ایرانی نیز استفاده کرد چون صداها به اصطلاح طبیعی تر و نهایتا زیباترند.
شب اجرا هم از بعضی مخاطبین می‌شنیدیم که می‌گفتند اگر امکانش هست صدای خواننده را بیشتر کنید، البته تقصیر هم نداشتند چون میکرفن ها را روی سنّ دیده بودند، گمان میکردند که صدا بردار در سالن حضور دارد، ولی تمامی آن میکرفن ها تنها برای ضبط بود نه بیشتر.»
ارکستر مخلوطی بود از انسمبل موسیقی هنری ایران که خودمان در وین تاسیس کردیم و بخشی از ارکستر تهران – وین که زیر نظر دوست خوب و نوازندهٔ توانای ایرانی که از اعضای ارکستر فیلارمونیک وین نیز هست، تشکیل شده. ایشان همچنین نقش کنسرت مستر را نیز بر عهد داشتند.
ایمان خمر، رهبر جوان گروه و از دوستان خوب من نیز برای این اجرا زحمات بسیار زیادی کشید که از همین جا از ایشان تشکر می‌کنم. البته کار با ارکستری نسبتا بزرگ که اکثر نوازنده ها و خواننده‌های آن خارجی هستند، بسیار کار سختی است، آن هم برای یک رهبر ایرانی.
از لحاظ کیفی صد در صد از اجرا راضی نیستم و تلاش می‌کنم در اجراهای بعدی کمبودهی که وجود داشت را جبران کنم. اگر اجرای بعدیم کیفیتش از این اجرا بالاتر نباشد، معلوم میشود که یک جای کار ایراد داشته است و باید آن ایراد را رفع کنم.
مرز مابین موسیقی ایران و موسیقی جدی
همانطور که قبلا هم گفتم در تلاش هستم مرز موسیقی ایرانی را که بسیار بسیار از مرزهای امروزهٔ موسیقی دور هستند، هر چه بیشتر به موسیقی جدی امروز نزدیک کنم، بعضا می‌شنوم که بعضی از دوستان می‌گویند کارهای جدیدم به سمت موسیقی مدرن رفته است. اگر این گونه باشد که بسیار خوشحالم، چون همیشه گفته‌ام،موسیقی مدرن یعنی موسیقی همین امروز. یعنی موسیقی که گوش همین امروز باید آن را بشنود و با آن ارتباط برقرار کند، نه دیروز و نه فردا.
شیوه آهنگسازی
گاهی دوستان خوب و جوان راجع به شیوهٔ آهنگسازی من سوالاتی می‌‌پرسند، که مثلا اول شعر را انتخاب می‌کنید یا ابتدا موسیقی را مینویسید، از نظر من فقط یک راه برای ساخت موسیقی با کلام وجود دارد؛ بدون شک می‌بایست موسیقی بر روی شعر نوشته شود و این را هم فراموش نکنیم که موسیقی نباید فدای شعر شود، نکتهٔ بعد اینکه ملودی پردازی را با آهنگسازی اشتباه نگیریم؛ بعضا می‌شنویم یک قطعه روی یک غزلِ کلاسیک به گونه‌ای نوشته میشود که از ابتدا تا انتها ما به جز تغییر کلمات شعر چیز جدیدی در موسیقی پیدا نمی‌کنیم، بدون ملودی و از ابتدا تا انتها یکسان و این همان فدا شدن موسیقیست برای شعر.
بهتر است برگردم به آن جملهٔ معروف که موسیقی مدرن موسیقی روز است و موسیقی امروز ما بسیار بسیار زیاد با ۲۰۰ سال قبل متفاوت است.
برگزاری کنسرت در خارج از ایران و سنگ اندازی برخی دوستان!
باید بگویم برگزاریِ کنسرت در خارج از کشور نیز به اندازه ی ایران دشوار است، شاید هم دشوار تر. به گفته ایرانی‌های ساکن وین، سالها بود که برنامهٔ با این حجم ارکستر و همراه با یک خواننده بنام و مطرح اینجا اجرا نشده بود، معمولان تعداد نوازنده‌های گروه‌های موزیکِ ایرانی که در خارج از کشور به اجرای برنامه می‌پردازند، از انگشتان یک دست بیشتر نیست، که خود این امر نشان از دشواری راهِ برگزاری برنامه ی بزرگ دارد. و خدا را شاکرم که از آن سربلند بیرون آمدیم. این را هم اضافه کنم، هستند ایرانی‌‌هایی که از برگزاری کنسرت توسط ما آن هم در این سطح خوشحال نشدند که هیچ، بلکه سعی در به وجود آوردن مشکل کردند، البته این دوستان اگر این مصاحبه را بخوانند، بی شک می‌دانند که چه کسانی هستند، و به نصیحت یکی از دوستان، فعلا فراموششان کردم و امیدوارم دیگر شاهد این امر نباشم.
فعالیت های آینده از انتشار آلبوم جدید با صدای علیرضا قربانی تا اجرای حریق خزان در تهران
تا ۲ ماه دیگر ضبط آلبوم جدیدم با صدای علیرضا قربانی عزیز آغاز میشود و امیدوارم که هر چه زودتر منتشر شود. در مورد کنسرت هم باید بگویم با صحبتهای که انجام شده، به احتمال فراوان، کنسرت حریق خزان شهریور ۹۲ در تهران اجرا خواهد شد. صحبتهای هم مبنی بر برگزاری یک تور اروپا هست که در آینده اطلاعات بیشتر را به اطلاع همگان از طریقه مدیر اجرای ام خواهم رساند.
در انتها مایلم از جناب علیرضا قربانی قدردانی کنم، که اگر زحمات ایشان نبود، حریقِ خزان اینگونه نمی‌شد.
دیدگاهتان را بنویسید