×
×

تقلید مطلق آواز مانند باتلاق است

  • کد نوشته: 26183
  • موسیقی ایرانیان
  • شنبه, ۱۸ام آذر ۱۳۹۱
  • ۰
  • احسان حاج علی عسگر یکی از آوازخوانان جوان کشورمان است که اولین آلبوم خود را با نام «داد دل» به همراهی استادش «رضا موسوی زاده” سرپرست گروه فاخته در حالی منتشر می کند که وی خبر از انتشار دومین آلبومش با نام “حدیث عشق” تا تابستان سال آینده را اعلام کرده است

    تقلید مطلق آواز مانند باتلاق است
  • موسیقی ایرانیان – ندا فراهانی: «احسان حاج علی عسگر» یکی از آوازخوانان جوان کشورمان است که  اولین آلبوم خود را با نام «داد دل» به همراهی استادش «رضا موسوی زاده” سرپرست گروه فاخته در حالی منتشر می کند که وی خبر از انتشار دومین آلبومش با نام “حدیث عشق” تا تابستان سال آینده را اعلام کرده است.  وی فعالیت در عرصه موسیقی را از سال ۱۳۷۷ نزد پدرش «محمد حاج علی عسگر» استاد آواز سنتی ایرانی آغاز کرد. حاج علی عسگر نزد  «وحید عسگریان»  یکی از معدود اساتیدی  که در حال حاضر در سبک هایی مثل استاد «بنان» و «ادیب خراسانی» فعالیت دارند نیز شاگردی کرده است.

    پیکره موسیقی سنتی تحت الشعاع مشکلات اجتماعی است
    این خواننده جوان سنتی کشورمان در پاسخ به این سوال که موسیقی را از کجا آغاز کرده است، افزود : «از پنج سالگی به واسطه پدرم با موسیقی  آشنا شدم. اما بعد از مدتی تصمیم گرفتم موسیقی را به دور از روابط خانوادگی ادامه بدهم. در سن هفده  سالگی تحت نظر “وحید عسگریان” ردیف ها را آموختم و بعد از مدتی نیز با شاگردی ” رضا موسوی زاده” رهبر گروه فاخته ردیف های سنتی و آواز  در تار را فرا گرفتم. در این بین با سبکهای اساتیر  بنام  دیگر، نوع و زیبا شناسی شعر پارسی نیز اشنا شدم. حالات خواندن قدما را فرا گرفتم تا در نهایت در سال۱۳۹۰  تصمیم به ضبط البوم گرفتم. .»
    وی در خصوص موسیقی سنتی گفت : «پیکره موسیقی سنتی به دفعات مکرر تحت الشعاع مشکلات اجتماعی وفرهنگی  قرار گرفته است. از سه دهه گذشته، وزارت ارشاد بخاطر وجود برخی مشکلات  حتی به بزرگان موسیقی نیز مجوز انتشار آلبوم نداده و در نتیجه هنرمند خلاقیت و نوآوری خود را از دست می دهد زیرا همواره با ممانعت وزارت ارشاد مواجه می شود پس ترجیح می دهد از  موسیقی کناره گیری  کند. موسیقی سنتی نیازمند وقت و هزینه زیادی است ، شاید شخصی که به موسیقی پاپ علاقه مند است بعد از چند جلسه بتواند به جایگاه خوبی برسد،  اما این موضوع در موسیقی سنتی صدق نمی کند.  اساتید متعددی از موسیقی سنتی بنا به دلایل مختلف از جمله عدم دریافت مجوز برای انتشار آثارشان از موسیقی سنتی دور شده اند و سبک آواز خوانی که در قدیم رایج بوده به دست فراموشی سپرده شده است. اساتید دیگری نیز هستند که موسیقی سنتی را با همان سبک و شیوه قدیمی تدریس می کنند و به دلیل اینکه با شرایط کنونی انطباق ندارند با استقبال مخاطبان مواجه نمی شوند.

     در این میان، اساتیدی که درخور زمان کنونی فعالیت دارند محدود به دو یا سه استاد شده اند پس علاقه مندان به موسیقی سنتی انتخاب زیادی برای برگزیدن استاد ندارند، زیرا اساتیدی که به سلیقه جوانان امروزی  نزدیک باشند و در سبک موسیقی سنتی نیز فعالیت داشته باشند بسیار محدود و انگشت شمار هستند.

    حمایت لازم از هنرمندان ایرانی دیده نمی شود
    حاج علی عسگر در پاسخ به این سوال که درآمد موسیقیدانان چگونه تامین می شود، گفت : «موسیقی جهانی، امکانات متفاوتی را از لحاظ اشتغال، بودجه یا سرمایه در اختیار یک هنرمند قرار می دهد. اما متاسفانه در ایران، اساتید کم نظیری وجود دارند که درآمد چندانی ندارد و تا زمانی که اسم و چهره شان در بیلبوردهای تبلیغاتی یا تیترها دیده می شود اسم و رسم دارند به محض اینکه اسم آنها دیده نشود به دست فراموشی سپرده می شوند. در ایران برخلاف کشورهای دیگر، حمایت لازم از هنرمندان ایرانی دیده نمی شود یا اگر این حمایت وجود دارد آنقدر ضعیف است که اصلا به چشم نمی آید یا حداقل مثل سایر کشورهای دنیا برجسته نیست .

    آواز نیازمند تکنیک بالای خواننده است
    این خواننده جوان کشورمان در رابطه با تفاوت آواز و تصنیف گفت : « تصنیف بسیار ساده تر از آواز است. آواز نیازمند تکنیک بالای خواننده است. یک هنرمند برای تبحر در آواز خواندن حداقل به یک دهه زمان نیاز دارد اما تصنیف را به سادگی و با حداقل تکنیک و حس می توان آموخت.»
    وی اضافه کرد : « در تصنیف ، به دلیل اینکه ملودی ها از طریق سازهای متفاوت به گوش می رسد، اگر خواننده مرتکب ضعف نیز شود، این اشتباه اصلا به چشم نمی آید اما در آواز ، خواننده همانند نوک پیکان است و باید قطعه را آغاز کند و کوچکترین ضعفی از جانب آواز خوان بسیار برجسته خواهد بود. به خاطر سختی های متعددی که در آواز وجود دارد اکثر خوانندگان به تصنیف روی می آورند. تصنیف به دلیل اینکه با ریتم و ملودی های زیبا همراه می شود به نسبت آواز بیشتر شنیده می شود   می توان گفت افرادی که به آواز گوش می دهند ، مخاطبان خاص هستند

    تقلید مطلق مانند باطلاق در موسیقی است
    احسان حاج علی عسگر در ادامه سخنانش به تقلید و یکسان سازی صداها اشاره کرد و گفت : « متاسفانه تقلید مطلق مانند باتلاق در موسیقی است. در حال حاضر موسیقی هایی شنیده می شوند که نه تنها شایسته نامگذاری نیستند بلکه از تاریخ دو هزار ساله موسیقی ایرانی نیز به دور هستند. »

    وی یادآور شد : « گاهی به دلیل تکرار و تقلیدهای متداوم است که آلبوم یک خواننده را تنها یک بار می توان گوش داد و مخاطب حاضر نیست برای دومین بار به صدای این خواننده یا قطعات آلبوم گوش دهد .   اما اگر قطعه ای مثل ” کاروان ” استاد بنان را هزاران بار نیز گوش دهید، نه تنها خسته نمی شوید بلکه در هر مرتبه، احساس تازگی این قطعه در وجود شما موج می زند. قطعات موسیقی این چنینی آنقدر مخاطب دارند که بعد از گذشت سالها امروزه بارها از رادیو  پخش می شوند .  اما متاسفانه بقیه خواننده ها تنها از یکدیگر تقلید می کنند و ضعف در آواز خوانی را تشدید می کنند.»

    هنرمند برای نمایش خلسه های عرفانی، نیازمند آزادی هنری است
    حاج علی عسگر ، از مهم ترین مشکلی که خوانندگان جوان برای انتشار آلبوم هایشان با آن روبرو هستند را عدم آزادی خوانندگان   دانست و ادامه داد : «  تعریف  آزادی نزد یک هنرمند با تعریف آزادی در میان سایر اقشار جامعه تفاوت دارد. هنرمند نیازمند به آزادی است تا بتواند احساسات خود در خلسه های عرفانی را به نمایش بگذارد.
    برای مثال، سبکی خاص از موسیقی توسط نوازندگان و آهنگسازان ایرانی در کشور ارائه شده اما به دلیل اینکه مجوز لازم را از سوی ارشاد دریافت نمی کند، شنیده نمی شود اما مدتی بعد، همین موسیقی با مارک موسیقی غربی وارد کشور می شود و با استقبال مخاطبان مواجه می شود. به نظر شما زمانی که این هنرمند موسیقی خودش را با مارک غربی می شنود، رمق و توانی برای ادامه کار خواهد داشت؟
    زمانی که یک هنرمند مجوز لازم برای ارائه کار هایش را دریافت نمی کند به خارج از کشور مهاجرت می کند تا کار خود را در آنجا ارائه نماید.
    وی در ادامه گفت : « من راه حل این موضوع را در ازاد گذاشتن هنرمندان می دانم . زمانی که یک نقاش، تصویری را خلق می کند به قلم مو، کاغذ و سایر مواد اولیه نیاز دارد و بعد از اتمام نقاشی اگر این طرح و نقاشی مخاطب نداشته باشد، به انبار نقاش هدایت می شود و در نتیجه نقاش در کارهای بعدی خود توجه بیشتری به سلیقه مخاطبان دارد تا مطابق سلایق و علایق آنها گام بردارد. اما زمانی که نقاش کار هنری طاقت فرسایی را به پایان می رساند و اجازه نمایش آن را نمی گیرد با سرخوردگی و دلسردی مواجه می شود . پس من به عنوان یک هنرمند باید ازادی ارائه کارهایم را داشته باشم تا بهانه ای برای عدم استقبال از کارهایم نداشته باشم . »

    https://musiceiranian.ir/?p=26183
       

    مطالب مرتبط

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *