به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، لوکا بیگاتزی، فیلمبردار ایتالیایی، در کارگاه دارالفنون سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر با اشاره به اینکه هیچ راهی بهتر از فیلم دیدن برای فیلمبردار خوب شدن وجود ندارد، انتخاب لنز و جایگاه دوربین را مهمترین فاکتورهای فیلمبرداری عنوان کرد.
به گزارش خبزگزاری خبرآنلاین، کارگاه فیلمبرداری بخش «دارالفنون» در سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر با حضور لوکا بیگاتزی، صبح امروز (یکشنبه اول اردیبهشت) در پردیس چارسو برگزار شد. این فیلمبردار ایتالیایی در ابتدا با شرح حال کوتاهی از چگونگی وارد شدنش به سینما گفت: «در ابتدا شما باید انتخاب کنید که چه فیلمی را با چه کارگردانی بسازید. ممکن است اگر با کارگردان بد فیلمی بد بسازید، شرمنده شوید.»
وی در مورد اصرار برخی افراد برای تعریف از فیلمهای دوران نگاتیو عنوان کرد: «به نظر من تدریس بعضی موضوعات مانند نورپردازی کلاسیک که از زمان سیاه و سفید باقی مانده، کاری بیهوده است. امروزه میتوان «keylight» را با نورهای طبیعی ایجاد کرد در حالی که در گذشته ما کارهای عجیبی مانند قرار دادن جلدهای خنثی روی پنجره انجام میدادیم که نورها را غیرطبیعی میکردند. دوربین دیجیتال به ما اجازه میدهد که اکسپوز دوبل داشته باشیم بنابراین فکر میکنم چیزهای کهنه برای سینماگران جوان فایدهای ندارد پس لطفاً احساس رمانتیک به فیلمهای قدیمی نداشته باشید. با دوربین دیجیتال نورهای شما سافت تر میشود و میتوانید خلاقیت بیشتری به خرج دهید. امروزه با دوربینهای دیجیتال فقط از نورهای کاربردی استفاده میکنیم و نورهای «fill light» و «keylight» خیلی سریع و زیبا نورهای ما را فراهم میکنند.
بیگاتزی با اشاره به اینکه فیلم، ایده هنری کارگردان و متعلق به او است، تاکید کرد: «همیشه باید نور، مورد پسند کارگردان را به وجود آوریم مگر اینکه او ایدهای نداشته باشد، آنگاه فیلمبردار میتواند پیشنهاد خود را ارائه کند.»
وی سپس همدلی بین عوامل صحنه را یکی از مهمترین عناصر ارتباط مدرن پشت صحنه عنوان و بیان کرد: «اگر این همدلی وجود داشته باشد، عوامل از سبک فیلم متوجه میشوند که چه کاری را باید انجام دهند. در ایتالیا تمایز زیادی بین مدیر فیلمبرداری و کسی که پشت دوربین است وجود دارد که من متوجه آن نمیشوم. پشت دوربین بودن و فریم خوب گرفتن، از نورپردازی و حتی بازیگری مهمتر است. برای همین بسیاری مواقع خودم پشت دوربین قرار میگیرم. از طرف دیگر به نظر من این خیلی مهم است که فیلمبردار سریع باشد چرا که زمان متعلق به بازیگران و کارگردان است. همه کارگردانها میخواهند دوربین را آزادانه در اختیار داشته باشند، برای همین فیلمبردار سه پایه را باید جایی قرار دهد که فضای کافی برای بازیگران وجود داشته باشد. شما باید ارتباط خوبی با کارگردان داشته باشید مثلاً وقتی کارگردان میخواهد هیچ تاریکی وجود نداشته باشد، باید به گونهای نورپردازی کنید که سایهای روی صورت بازیگران وجود نداشته باشد.»
این فیلمبردار ایتالیایی، فیلم دیدن را بهترین راه فیلمبردار شدن دانست و گفت: «تالیف کتابهای فیلمبرداری معمولاً بسیار قدیمی است بنابراین اگر بخواهید با نورپردازی تکنیکال جلو بروید، کار بیهودهای انجام داده اید. «fill light»، «key light» و «back light» نورهای خوبی نیستند چون فضایی برای بازیگران باقی نمیگذارند. فیلمبردار باید با ایدهها، نور خود را بسازد. هیچ چیزی نمیتواند به او درس بدهد، بلکه باید یک راه شخصی برای اینکه چگونه نورپردازی کند بیابید و البته این راه برای هر فیلمبرداری متفاوت است. هیچ پیشنهاد تکنیکالی برای شما وجود ندارد که نورپردازی خوبی کنید. باید به خودتان اعتماد داشته باشید و ارتباط بدون کلام با کارگردان و بازیگران فراهم کنید.»
بیگاتزی با اشاره به اهمیت انتخاب لنز درست عنوان کرد: «اگر میخواهید کلوزآپ بگیرید، میتوانید از لنزهای ۸۵ یا ۵۰ استفاده کنید و البته این بستگی به بک گراند نیز دارد. انتخاب جایگاه دوربین از انتخاب لنز نیز مهمتر است. مشکل ما با دوربین دیجیتال این است که نمیدانیم چگونه با آن کار کنیم مثلاً اگر برای برداشت یک صحنه ۲۵ برداشت داشته باشید، هزینه مالی برایتان ندارد ولی زمانتان را از دست میدهید. از طرفی اگر یک نور را در فیلمهای مختلف تکرار کنید، یعنی دارید سبک خود را تکرار میکنید در حالی که سبک شما باید در خدمت فیلم باشد.»
فیلمبردار فیلم سینمایی «زیبایی بزرگ» با اشاره به صحبت برخی مبنی بر اینکه باید قواعد را دانست و بعد آنها را شکست، بیان کرد: «وقتی میخواهید قواعد را بشکنید، نیازی ندارید آنها را بدانید. من فیلمبرداری را نه در آکادمی یاد گرفتم و نه با دستیاری فیلمبرداران پیر. هر روز باید یک چیز جدید در مورد فیلم کشف کنید. کارگردان و بازیگران همواره ایدههای جدیدی دارند برای همین اصلاً نباید خیلی خود را آماده سبک خاصی از فیلمبرداری کنید.»
این فیلمبردار ایتالیایی با بیان اینکه با کارگردانانی که طبق استوری برد فیلمسازی میکنند، کار نمی کند، گفت: «استوری برد مختص تبلیغات است. اینکه بخواهید پوزیشن همه چیز را مشخص کنید یک ایده بد است. من هرگز از کارگردان نمیپرسم دوربین را برای صحنه بعدی کجا قرار دهم، چون میخواهم او آزادانه کار کند. البته موقعیتهایی وجود دارد که باید برایش آماده باشید، اما نه در حد جزییات. مثلاً اگر نورپردازی قرار است پنج ساعت طول بکشد، باید روز قبلش انجام دهید. من در فیلمبرداری صحنههای شب کارهای عملی خاصی انجام نمیدهم، مثلاً اگر بخواهیم از بازیگر تصویربرداری کنیم، مهم این است که کف زمین سفید باشد که با قرار دادن فویل روی زمین صورت بازیگر را روشن میکنم. نور هرچه بزرگتر باشد باید سافتتر باشد. هنگام استفاده از دوربین دیجیتال استفاده از هارد لایت باید کمتر و کمتر شود چراکه دوربینهای دیجیتال نیاز به نور سافت دارند و با هارد لایت آسیب میبیند.»
وی در بخش دیگر این کارگاه عنوان کرد: «وقتی در مورد سریع بودن حرف میزنم، منظورم این است که خیلی سریع نورپردازی کنیم. سریع بودن اولین و مهمترین چیز است، اطمینان داشته باشید از اصلاح سایه تا سافت کردن نور را میتوانید در پست پروداکشن انجام دهید. من متنفرم وقتی میبینم بعضی فیلمبردارها به دلیل معطلی در نورپردازی باعث میشوند کارگردان زمانش را از دست بدهد. این یک ایده مسخره است که اصلاحات پست پروداکشن هنر را از بین میبرد. البته انجام هر کاری در پست پروداکشن بستگی به لنز شما دارد.»
فیلمبردار «کپی برابر اصل» درمورد همکاری با عباس کیارستمی عنوان کرد: «من میترسیدم با عباس کار کنم، چون او یکی از کارگردانهای مورد علاقه من بود. کیارستمی به حرکت دوربین بسیار حساس بود و وقتی چیزهای ناشناخته در صحنه اتفاق میافتاد، عباس خیلی سریع همه چیز را تغییر میداد. »
سیوهفتمین دوره جشنواره جهانی فیلم فجر از ۱۸ تا ۲۶ آوریل ۲۰۱۹ (۲۹ فروردین تا ۶ اردیبهشت ۱۳۹۸) به دبیری رضا میرکریمی در تهران در حال برگزاری است.
دیدگاهتان را بنویسید