×
×

درخشش «ریزدانه‌های الماس»

  • کد نوشته: 23640
  • 22 مهر 1391
  • ۳ دیدگاه
  • برج میلاد تهران، شامگاه ۲۱ مهرماه میزبان مخاطبانی بود که بسیاری از آنها با پوشش کردی وارد سالن همایش‌ها شدند، در ادامه می توانید گزارش متنی و عکسهای کورش جوان از این اجرا را مشاهده نمایید

    درخشش «ریزدانه‌های الماس»
  • صدا و نور آماده، صحنه‌ای پر از پرنده کاغذی با روشنایی پاییزی؛ همه چیز برای کنسرت ۹۱ کامکارها آماده است.

    برج میلاد تهران، شامگاه ۲۱ مهرماه میزبان مخاطبانی بود که بسیاری از آنها با پوشش کردی وارد سالن همایش‌ها شدند .

    راس ساعت ۱۸:۳۰ دقیقه بود که کامکارهای مشکی‌پوش با سازهایشان روی صحنه اجرا حاضر شدند و با تشویق‌های پیاپی مخاطبان شروع به نواختن اولین قطعه کردند.

    پشنگ،‌ نیریز، قشنگ،‌ ارژنگ،‌ بیژن،‌ اردشیر و اردوان کامکار،‌ تصنیف «نسیم» ساخته پشنگ کامکار را به عنوان اولین قطعه نواختند.

    یکی از اساتید موسیقی ایران می‌گوید: «هنگام نواخته شدن یک قطعه، وقتی مخاطب حتی روی صندلی جابه جا شود یعنی نوازنده شکست خورده است».

    هنگام نواخته شدن اولین قطعه هنوز پچ پچ مخاطبان در سالن به گوش می‌رسید و می‌شد اینطور برداشت کرد که شاید کامکارها قطعه‌ خوبی را برای شروع انتخاب نکرده‌اند. اما هرچه موسیقی به سمت جلو حرکت می‌کرد فضای مطلوب‌تری در سالن حاکم می‌شد.

    بخشی از موسیقی کامکارها نیز به اجرای تک نوازی اعضا اختصاص داشت.

    پشنگ کامکار اولین کسی بود که با سنتورش به هنرنمایی پرداخت و قطعه‌ای را در سالن طنین انداز کرد.

    ارسلان کامکار نیز با ساز عود تک نوازی کرد و قطعه‌ای دلنشین را با این ساز برای مخاطبانش نواخت. اما اردشیر، کمانچه‌نواز چیره دست کامکارها قطعه‌ای بسیار پر تکنیک را با سازش نواخت که تحسین مخاطبان را در پی داشت.

    تصنیف «شوریدگان» آخرین قطعه‌ای بود که توسط کامکار‌ها نواخته شد و پایان بخش قسمت اول اجرا بود.

    ***

    گروه، صحنه را ترک کرد و اردوان کامکار به تنهایی با سنتورش به صحنه بازگشت. مضرابش را به دست گرفت و جدید‌ترین ساخته‌اش را با وقار و سنگینی هرچه تمام‌تر نواخت.

    «ریزدانه‌های الماس» سکوت عمیقی را در سالن فرو افکند و نشان دهنده توانمندی‌های اردوان کامکار بود و از این نکته حکایت داشت که او با نوای سنتورش جادوگری می‌کند .

    ***

    پس از تشویق‌های پیاپی مخاطبان بخش اول اجرا به پایان رسید و تنفس ۱۰ دقیقه‌ای هموطنان «کرد» حاضر در سالن را بی‌صبرانه منتظر اجرای قطعاتی از موسیقی کردی گذاشت.

    لحظاتی مخاطبان خیره به صحنه بودند که کامکارها این بار با لباس‌های کردی‌ بر روی صحنه حاضر شدند و حالا دیگر قرار بود هانا کامکار نیز با دف فضای متفاوتی به اجرا ببخشد.

    قطعه «خالوریبوار» در مقام اصفهان در حالی نواخته شد که مخا طبان با دست زدن کامکارها را همراهی می‌کردند.

    عکس‌العمل مخاطبان در سالن‌ نشان می‌داد که بخش کردی مورد توجه آنها قرار گرفته است.

    «کتانه »، «که ژاوه»، «هورامان»، «سودای دوریه که‌ت»، «غه ریبانه»، «خوشه هورامان» از جمله قطعات کردی بود که توسط کامکارها نواخته شد و شب پاییزی کامکارها را خاتمه داد.

    در ادامه می توانید عکسهای موسیقی ایرانیان (کورش جوان) از این اجرا را مشاهده نمایید.

       
    برچسب ها

    مطالب مرتبط

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *