کیخسرو پورناظری؛ موسیقیدان و آهنگساز کنسرت گروه موسیقی سیاوش گفت: همایون شجریان علاوه بر صفات نیک اخلاقی که لازمه وجود هر هنرمندی است، وسعت صدای خوبی دارد برای همین تصمیم گرفتم با توجه به صدای این خواننده قطعاتی از موسیقی ایرانی را برای صدای همایون بسازم.
کیخسرو پورناظری سرپرست گروه موسیقی “شمس” و نوازنده تنبور با مثبت ارزیابی کردن اجرای گروه موسیقی “سیاوش” به آهنگسازی سهراب پورناظری و همایون شجریان به خبرنگار مهر، گفت: پس از مدت ها یک گروه خوب موسیقی دیدم که در ابعاد مختلف با یکدیگر منسجم و هماهنگ بودند.
وی در ادامه افزود: همدلی و تقسیم کار بین اعضای گروه یکی از ویژگی های این کنسرت بود. هم نوازنده‌ها و هم آهنگساز مجموع قطعات کنسرت به خوبی از عهده کار برآمدند. اما آنچه برای من حائز اهمیت بود توانایی بی‌نظیر همایون شجریان در اجرای آواز بود به این معنا که من گمان می کردم که باید به گونه ای صدای خود را نگه دارد که در سه شب اجرای دو سانس توانایی ادامه داشته باشد اما خوشبختانه همه اجراهای خود را با توانایی و قدرت خواند.
پیر موسیقی تنبور در پاسخ به این سئوال که اغلب قطعاتی که در این کنسرت اجرا شد از جمله آثار ایشان بوده است و آیا از کم و کیف آهنگسازی رضایت دارد گفت: یکی از ویژگی های خوب در تنظیم مجدد آثار قدیمی که اجرا کرده بودم این بود که سهراب به عنوان آهنگساز نسل جدید با نگاه و برداشت خود موسیقی را تنظیم مجدد کرده است. به عنوان مثال سه ساز کنترباس نماد موسیقی کلاسیک، عود نماینده موسیقی ردیف و ساز عود نماینده موسیقی مقامی کنارهم به کار کشیده شده بودند که این همراهی در مجموع صدادهی خوبی داشت.
کیخسرو پورناظری در ادامه افزود: در واقع دو ساز کنترباس و عود به عنوان سازهای پشتیبان و حمایت کننده به شمار می‌رفتند و همین جنبه حمایت‌کننده فضای خوبی را به ملودی ها می داد. از سوی دیگر سلیقه موسیقایی سهراب پورناظری سلیقه جدیدی است و باید این تجربه ها را داشته باشد.
این نوازنده ساز تنبور در ادامه صحبت های خود با اشاره به این مطلب که امروزه نوآوری در آثار موسیقی حرف اول را می زند گفت: زمان در حال پیشرفت است و به همین اندازه موسیقی هم به اشکال مختلف چون تلفیق ویا نوآوری در حال تغییر است که من به شخصه با این نوع نوآوری مخالف نیستم. اما مسئله این است که متاسفانه در حال حاضر پدیده نوآوری در موسیقی ایرانی به نوعی کش و قوس پیدا کرده است و مفهوم مشخصی ندارد.
وی در ادامه متذکر شد: در عین حال معتقدم که یک آهنگساز اگر در طول فعالیت هنری خود اثر تازه ارائه ندهد دچار تکرار ذهن می شود. اما آنچه مسلم است پدیده نوآوری در ایران باید ریشه در اصالت داشته باشد و با احترام به مخاطب و اصالت روح اثر پیش برود.
کیخسرو پورناظری در پایان صحبت های خود گفت: خوشبختانه موسیقی ایرانی مورد علاقه نسل جوان قرار گرفته است و تجربه کنسرت گروه موسیقی سیاوش نشان داد که فضای کار آکنده از عطر خوش علاقه جواناندر فضای موسیقی ایرانی بود.
دیدگاهتان را بنویسید