دانشجویی که اخیرا در رشته اتنوموزیکولوژی فارغ‌التحصیل شده، معتقد است: سطح آکادمیک موسیقی نسبت به ۳۰ سال گذشته خود پایین‌تر آمده و برای فارغ‌التحصیلان این رشته هیچ فکری نشده است.
میلاد دیلم صالحی که فارغ‌التحصیل مقطع کارشناسی ارشد رشته اتنوموزیکولوژی از دانشگاه تهران است، در گفت‌وگویی با ایسنا درباره وضعیت دانشجویان این رشته بعد از تحصیل، گفت: مقوله‌ای که در تئوری و عملی موسیقی در دانشگاه وجود دارد، کاربردی نیست و مباحث قدیمی است. دانشجو بعد از دوران تکمیلی تحصیلی به دنیای بزرگتر خودش وصل نمی‌شود و درس‌هایی که در حوزه موسیقی تدریس می‌شود کلی است.
او با بیان اینکه سرفصل‌های درسی، مدرسین دانشگاه و به روز نبودن دانشجویان از جمله مشکلات موجود دانشجویان رشته موسیقی محسوب می‌شوند، افزود: از طرفی بازار کار هم معنی ندارد زیرا وضعیت موسیقی نامشخص است. فارغ التحصیلان بعد از پایان دانشگاه یا باید به صورت شخصی کار و پژوهشی را شروع یا با فستیوال‌ها و دانشگاه‌ها ارتباط بگیرند. پشت آموزشگاه‌های موسیقی که غیرانتفاعی محسوب می‌شوند نیز نه حقوق مشخصی وجود دارد نه بیمه‌ای.
این فارغ التحصیل رشته اتنوموزیکولوژی اظهار کرد: در نهایت به نظر می‌رسد برای خروجی فارغ التحصیلان رشته موسیقی هیچ فکری نشده است. تعداد سالن دانشگاه‌ها در سطح کشور بیشتر شده است اما به این که نتیجه این ورودی‌ها باید به چه خروجی ختم شود، فکری نشده است. دانشجویان و فارغ‌التحصیلان رشته موسیقی حتی برای گرفتن مجوز و بازگشایی آموزشگاه‌ها هیچ حقی ندارند.
صالحی بیان کرد: کسانی که در دانشگاه‌ها به صورت حق‌التدریسی مشغول به کار می‌شوند برای برخورداری از بیمه به هیچ نهادی وصل نمی‌شوند. صرفا رشته موسیقی در کنار رشته‌های دیگر وجود دارد و باید باشد اما وضعیت آن اسفناک‌تر است. ورودی استادان این رشته نیز بسیار دشوار و محافظه‌کارانه است. در این زمینه با گروهایی روبرو هستیم که اگر فردی به نام استاد دانشگاه ورود پیدا می‌کند باید از فیلترینگ این گروه عبور کند. در کل فضای بازی در این زمینه وجود ندارد و خروجی هم در این زمینه دیده نشده است.
او گفت: به نظر می‌رسد برای جور شدن جنس آموزش عالی باید رشته‌ای نیز به نام موسیقی وجود داشته باشد. حتی درباره رشته اتنوموزیکولوژی هم جای بحث وجود دارد و سرفصل‌هایی که در این رشته تدریس می‌شود بسیار گُنگ است. از طرفی هیچ رشته موسیقی در کشور ما مقطع دکترا ندارد.
این نوازنده تار و دوتار که بعد از فارغ التحصیلی برای زندگی به نوشهر رفته، معتقد است: فضای کاری در شهری مثل تهران خیلی بسته است. من نیز بر حسب ارتباط‌هایی که داشتم و کارهای پژوهشی که انجام دادم به صورت پاره وقت، موسیقی تدریس می‌کنم. من با ۲۰ سال سابقه نوازندگی و ۱۲ سال تدریس هیچ سابقه بیمه‌ای ندارم واگر هم بخواهیم از شرایط بیمه‌ای خانه موسیقی برخودار شویم هم باید هفت خان رستم را طی کنم.
به گزارش ایسنا، اتنوموزیکولوژی بررسی «موسیقی غیرغربی»، «موسیقی قومی» یا «موسیقی جهانی» و مطالعه انسان شناختی موسیقی به مثابه یک پدیده خاص فرهنگی و جنبه‌ای جهان شمول از رفتار اجتماعی انسان و موسیقی شناسی قومی محسوب می‌شود.
دیدگاهتان را بنویسید