اگر کسی آلبوم«در سرای تنهایی» را بشنود گمان می کند مدت زیادی صرف آهنگسازی و تنظیم آن شده است؛ در صورتی که این کار به شکلی کاملا اتفاقی و ظرف چند ساعت ضبط شده است.
حسین بهروزی نیا درباره آخرین آلبوم اش در گفتگو با پایگاه اطلاع رسانی موسیقی ایران، ضمن بیان این مطلب گفت: آخرین باری که به ایران آمدم شرایطم به گونه ای بود که که حدود یکی دو سالی به صورت مجزا کار می کردم. در آن سفر آرش کامور از من خواست تا به استودیو او بروم و از نظر صدایی آن را امتحان کنم.
این نوازنده بربط درباره نحوه شکل گیری آلبوم «در سرای تنهایی» گفت: در استودیو آرش کامور بخش هایی از آلبوم«تنیده» اثر نوازنده جوان تنبک بهنام معصومی را پخش کردند و من که برای اولین بار آن را می شنیدم بروی آن ریتم، قطعه ای را اجرا کردم. در لا به لای اجرای آن قطعه تصمیم گرفتم خط های دیگری نیز روی همان ریتم بنوازم.
وی همچنین تصریح کرد: سپس از کامور خواستم بر روی همان کاری که اجرا کرده بودم تنظیم دوباره ای داشته باشم و ۳ – ۴ بار دیگر این کار را تکرار کردم. وقتی دوستانی که آنجا بودند نتیجه را شنیدند بسیار تشویقم کردند که این کار را ادامه بدهم به یک قطعه اکتفا نکنم. این بود که کل این آلبوم ظرف چند ساعت و بدون هیچ گونه برنامه و تصمیم قبلی ضبط شد.
بهروزی نیا ادامه داد: اگر کسی آنچه در این آلبوم با این شیوه اجرا شده را بشنود گمان می کند مدت زیادی صرف آهنگسازی و تنظیم این کار شده است. در صورتی که همه این آلبوم در یک روز و ظرف چند ساعت اجرا شده است.
این نوازنده بربط تاکید کرد: در هنگام همنوازی یک ساز کوبه ای و یک ساز ملودیک، همیشه به این صورت بوده که ساز ملودیک جملاتی را انتخاب کرده و می نوازد، و ساز کوبه ای نیز جملاتی را بر اساس آنچه ساز ملودیک اجرا کرده می نوازد. اما در این کار کاملا برعکس عمل شده است.
این موسیقیدان که سابقه فعالیت طولانی با گروه دستان را نیز در کارنامه اش دارد گفت: در واقع من با ساز ملودیک بربط، جملات سازی را طوری انتخاب می کردم که با جملات ریتمیک منطبق باشد و با آن ریتم ها همخوانی داشته باشد.
دیدگاهتان را بنویسید