مهدی آذرسینا آهنگساز، کمانچهنواز و ردیفدان در گفتوگو با خبرنگار موسیقی هنرآنلاین گفت: نبود تفکر جمعی یکی از آسیبها در تمام مشاغل است که موسیقی نیز شامل آن است. علتهای زیادی باعث بروز این آسیب است که روحیه حساس و نبود بینش هنری کافی از علتهای اصلی آن است.
این نوازنده در ادامه بیان کرد: دوستان موسیقیدان اگر به این باور برسند که هر کسی در حد توان خود باید کار کند و هیچکس مسئول کار دیگری نیست کمی شرایط بهتر خواهد شد. جایگزینی حسادت بهجای رقابت از آسیبهای بزرگ این هنر است.
این نوازنده افزود: متأسفانه حتی دوستانی که در یک ژانر و با یک تفکر هم کار میکنند و اصولاً در یک سطح نیز هستند، دائماً در حال جنگ و تخریب یکدیگرند. هر انسانی نقاط ضعف و قوتی دارد.
این آهنگساز تأکید کرد: در شرایطی که کار هنری مخصوصاً موسیقی ایرانی خود بهاندازه کافی دچار بحران هست دیگر جایی برای این تخریبها از درون نیست و باید از این تفکر اصطلاحاً باندبازی گذشت و از هم حمایت کرد. یادآوری کنیم که در نهایت ما تولیدکنندهایم و مردم تصمیمگیرنده هستند.
آذرسینا خاطرنشان کرد: هر تغییری در روند موسیقی و یا فرهنگ نیاز به یک انسجام و برنامهریزی منظم و آکادمیک و حمایت سیستمی دارد. پراکندگی فضای موسیقی و معلوم نبودن چارچوبها باعث هرجومرج شده تا حدی که حتی فرق ژانرها پاپ از کلاسیک نیز نامعلوم است.
این نوازنده افزود: جنجالهایی نمادین که فقط به فکر فروش و پول است و ارزشها و کیفیت به درجه چندم رفته است. چگونه در چنین فضای مسمومی میتوان به فکر پیشرفت بود؟ موزیسین کلاسیک برای فروش و درآمدزایی از موسیقی پاپ و راک مدد میگیرد و آن را با شأن کلاسیک قالب میکند و به بدنه موسیقی آسیب میزند و دیگر مردم نمیدانند کلاسیک چیست پاپ چیست.
این آهنگساز در پایان گفت: هر موسیقی باید در چارچوب خودش تولید شود تا متخصصهای آن با همفکری آن را پیشرفت دهند ولی در این فضای آشفته هیچ امیدی نیست مگر حرکتهایی شخصی صورت گیرد.
دیدگاهتان را بنویسید