معصومه کریمی با انتشار عکس دوم در اینستاگرامش نوشت: وقتى روزگار بى مهر و بى عاطفه بود تو سرشار از عشق بر من تابیدى، مگر مى شود که نباشى، مگر مى شود تو را فراموش کرد، ساده و صمیمى و بى توقع فقط مهر مى دادى و عشق مى ورزیدى، مرى جانم تو جاى خالى مادرم را با مهربانیت پر مى کردى، تو با عشق بى نظیر و آسمانى ات دنیا را جاى زیباترى کرده بودى، تو در شرایط سخت آرامش دلِ بى قرارم بودى و دریچه هاى تازه ایى به زندگى، برایم مى گشودى و مرا به صبورى در برابر ناملایمات دعوت کردى و امید از دست رفته ام را بارها به من بازگرداندى، خودت مى دانى کجاهاى زندگى من مثل یک فرشته مهربان مرا در آغوش مهرت گرفتى و عشق را نشانم دادى و به خاطرم آوردى که زندگى ام عاشقانه است. من تو را نعمتى مى دانستم که خدا برایم فرستاده بود که جاى بى مهرى ها را با مهر و عشقش پر مى کرد، و کسى که مثل هیچ کس نبود، تو بودى براى ما.
جاى خالى تورا کسى پر نخواهد کرد، عشقت در دلمان همیشه زنده خواهد بود و حضور پرمهرت همیشه در کنارمان. خانه ى من از یادگارهاى پرمهرت رنگین و صداى خندهایت در گوشم طنین انداز است. ما تورا در قلبمان زندگى مى کنیم، بازهم برایمان دعاى خیر بکن. سفرت به سلامت و رحمت پروردگارت روزى همیشگى تو باشد، خدا به همه ما صبر و آرامش عنایت کند مخصوص به کتى جان که راهش دور است و دلش بى قرار و ثریا جان که از همه بیشتر به تو نزدیک بود
“هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق”
دیدگاهتان را بنویسید