موسیقی ایرانیان- امین ریزباف: از آنجا که ممکن است بعضی از کاربران سرعت اینترنتشان در حدی نباشد که بتوانند مجله ی موسیقی ایرانیان را دانلود کنند به همین دلیل تصمیم گرفتیم مصاحبه با هر هشت خواننده ی آلبوم هشت را به تدریج در سایت قرار دهیم تا همه بتوانند این مصاحبه ها را مطالعه کنند، در ادامه می توانید مصاحبه با اولین نفر یعنی علی اصحابی را به همراه مقدمه ی مصاحبه با هر هشت خواننده را بخوانید.

«حتی بی دین هم باشی همینطور می مانی، تعجب می کنی، اصلا هنگ می کنی که چطور تولد امام هشتم دقیقا در روز ۸/۸/۸۸ قرار دارد. چطور می توان تکراری بودن این اعداد را اتفاقی شمرد، دقیقا در هشتمین روز هشتمین ماه هشتمین سال هشتمین دهه هجری شمسی تولد امام هشتم قرار میگیرد، نکته ی عجیبت تر قضیه خودش را اینجا نشان می دهد که مصاحبه با این هشت خواننده آلبوم هشت در هشتمین شماره ی مجله منتشر می شود که همگی برو و بچه مجله حاضریم قسم بخوریم که قبل از انجام مصاحبه با این خواننده ها اصلا حواسمان به این نبود که مثلا چون هشتمین شماره ی مجله منتشر می شود پس برویم سراغ خواننده های آلبوم هشت که این موضوع کاملا اتفاقی پیش آمد!

برعکس دیگر مصاحبه های مجله نخواستیم این دفعه مصاحبمان با این هشت خواننده زیاد بار تحلیلی داشته باشد که سعی کردیم مصاحبه بصورت کلی بیشتر حول آلبوم هشت بچرخد. نخواستیم زیاد بصورت تحلیلی به کیفیت قطعات آلبوم هشت بپردازیم به این دلیل اینکه بنده خدا خواننده ها اصلا وقت کافی برای اجرای آهنگ هایشان نداشتند، بابک جهانبخش در همین مصاحبه می گوید که تازه اوایل آبان به او پیشنهاد ارائه ی این کار را دادند، شما فرض کنید چطور و با چه اعتماد به نفسی منصوریار تهیه کننده ی کار به رسانه ها می گوید که این کار در ۸ آبان قرار است منتشر شود در حالی که هنوز اول آبان است و تازه می خواهد به جهانبخش پیشنهاد اجرای آهنگ را بدهد، که البته همه ی این کاسه کوزه ها سر حسین خانی مدیرعامل ایران گام شکست که چرا آلبوم را دیر منتشر کرده در حالی که که خود حسین خانی بعدها با مصاحبه ای که با ما داشت می گوید، تقصیرکار شرکت هنرنمای پارسیان بوده که مجوز آلبوم را دیر گرفته…

وقتی آهنگ بابک جهانبخش تازه اوایل آبان ضبط می شود (که حداقل چند هفته هم طول می کشد تا بتوان مجوز آلبوم را گرفت) خب بدیهیست که تا هشت آبان آلبوم را نمی توان منتشر کرد، در هر صورت آلبوم هشت با تمام حرف و حدیث هایش با چند ماه تاخیر منتشر شد، اما سوالی که هنوز جواب داده نشده این است که چرا باید هم به مردم هم به هنرمندان قول پوچ دهیم؟ با هر کدام از خواننده ها صحبت می کردیم از این ناراحت بودند که چرا آلبوم دیر منتشر شد، ما هم برای این سوالاتمان چند باری با منصوریار تماس گرفتیم اما ایشان انجام هر گونه مصاحبه با ما را رد کردند.

اگر از این بحث بخواهیم بگذریم همین نفس چنین حرکاتی بسیار خوب و میمون است و همین که چند خواننده حاضر می شوند آهنگ هایشان را با هم در یک آلبوم قرار دهند اتفاق مبارکی است. امیدواریم «البته با برنامه ریزی بیشتری» باز هم شاهد تکرار اینگونه حرکات باشیم.»

اول از اینجا شروع کنیم صدقانه بگو، بخاطر مجوز و چنین دلایلی آهنگ امام رضا را خواندی یا واقعا خودت هم به این کار اعتقاد داشتی؟
نه هیچ دلیلی نداشت، من کار امام رضا را دوست داشتم، بالاخره هر کسی یک اعتقاداتی دارد و ما هم به خاطر اعتقاداتی که داشتیم این کار را خواندیم، راستش ۱۲ سال بود که قرار بود من به مشهد بروم ولی نمی توانستم بروم که یک روز رسول ترابی آمد گفت که یک آلبومی برای امام رضا هست که همه خواننده ها خوانده اند شما هم می خوانید؟ من هم گفتم می خوانم که هیچ، از خدایم هم هست که این کار را بخوانم.
بعد از اینکه این کار را خواندم به لطف خدا و امام رضا توانستیم مجوزمان را هم بگیریم، من بخاطر مجوز کار امام رضا را نخواندم ولی خدا و امام رضا کمک کرد که بعد از خواندن این کار توانستیم مجوزمان را هم بگیریم.

این آهنگ قبل از سفارش تهیه کننده تولید شده بود یا بعد از آن تصمیم به ساختنش گرفتی؟
بعد از سفارش

ملودی کار از خودت بود یا از جای دیگری الهام گرفتی؟
ملودی را من با دوست عزیزم رامین جامی در آوردیم که بیس کار بیشتر بر عهده ایشان بود.

بقیه آهنگ ها را گوش کردی؟ نظرت درباره آنها چه بود؟
همه ی آهنگ ها را گوش دادم، از کار محسن چاووشی خوشم آمد، کار امین رستمی هم خوب بود، این دو ترک به نظرم از بقیه ی ترک ها بهتر بود.

سوالی می پرسم که زیاد ربطی به این آلبوم ندارد، خیلی ها به سبکی به نام ناله اعتقاد دارند که از فریدون شروع شد و با یگانه و لهراسبی ادامه یافت و الان هم تو داری در این سبک می خوانی، اصلا تو به این سبک اعتقاد داری؟ سبکی که در آن تحریرها کشدار هستند و با یک نوع گریه و ناله مخلوط میشود.
بله، خب ایرانی ها با کارهای غمگین بیشتر ارتباط برقرار می کنند که کار من هم غمگین است که البته ما به وسیله ی تنظیم سعی کردیم این تلخی و غم را در آهنگ ها کمرنگ تر کنیم.

این درست، بحث من یک چیز دیگر است، در مورد صدا صحبت می کنم، می گویم اصلا اعتقادی به سبکی به نام ناله داری؟ که در آن تحریرها کشدار است و با یک غم و ناله ای هم همراه است که این در هر ۴ خواننده ای که گفتم هم وجود دارد…
آره، خب ببین خواندن های این هایی که گفتی همه مثل هم است، فقط ملودی ها فرق می کند.

خودت را هم در این دسته بندی می بینی و قبول داری جزو این سبک هستی؟
آره من هم در این سبک هستم، در آلبوم بعدی هم که زیاد دوست ندارم اطلاعاتی از آن عنوان کنم این سبک در کارم بیشتر می شود.