حمید متبسم نوازنده و آهنگساز در حاشیه کارگاه‌های آموزشی موسیقی در فرهنگسرای نیاوران بزرگترین مشکل در زمینه آموزش موسیقی ایرانی را بی‌حوصلگی اساتید برجسته عنوان کرد.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در ادامه برگزاری کارگاه‌های مختلف هنری و ادبی، کارگاه تخصصی آموزش ردیف نوازی و اجرای قطعات توسط حمید متبسم طی هفت روز در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد.
حمید متبسم در با ذکر این مطلب که کارگاه‌های موسیقی موثرتر از کلاس‌های جمعی است عنوان کرد: «نوازندگانی که در سطح خوبی ساز می‌زنند با حضور در چنین کلاس‌هایی می‌توانند بیشترین درک و دریافت را از تجارب و دانسته‌های اساتید کسب کنند.»
او برگزاری سمینارهای تخصصی در زمینه تدوین شیوه‌های صحیح آموزشی را بسیار لازم دانست و گفت: «در بین مدرسین و اساتید موسیقی هر کس شیوه خودش را در زمینه آموزش موسیقی دارد. اساتید موسیقی ایرانی هیچ وقت سمینار و یا گردهمایی در این خصوص نداشته‌اند تا شیوه ثابت و تثبیت شده‌ای در امر آموزش موسیقی به وجود بیاید. از سویی دیگر بعضی از مدرسین ساز شیوه نوازندگی هنرجو را زیاد جدی نمی‌گیرند و هنرجویی که مدت زمان زیادی به شیوه نادرست ساز زده است را به حال خود رها می‌کنند. این‌ها باعث می‌شود که هنر آموزان با مشکل مواجه شوند. البته باید بگویم من در این زمینه‌ها بسیار سخت‌گیر هستم و در کارگاه‌های آموزشی می‌خواهم ساز زدن و شیوه نواختن درست باشد تا این اتفاق به صورت یک فرهنگ در بیاید.»
متبسم ادامه داد: «باید سازمان‌های بزرگ فرهنگی و هنری هر سال و به صورت مستمر و پیوسته نوازندگان و اساتید صاحب نام در زمینه موسیقی ایرانی را دور هم جمع کنند تا در زمینه تدوین روش‌های آموزشی بتوان به نتایج خوبی رسید و در ادامه آن را مکتوب کرد و در اختیار همگان قرار داد. بدین طریق می توان در زمینه شیوه های آموزشی به یک نتیجه مطلوب و واحد رسید.»
او که به تازگی و در تاریخ شش مردادماه به همراه وحید تاج کنسرتی را در حیاط هنر کاخ نیاوران برگزار می‌کند بزرگترین مشکل تدریس موسیقی ایرانی را کم بودن تعداد اساتید برجسته عنوان کرد و گفت: «همچون داریوش طلائی و … در زمینه آموزش موسیقی اساتید کم داریم و کسانی هم که به درک خوبی از موسیقی ایرانی رسیده‌اند بیشتر تمایل به اجرای صحنه‌ای دارند و اگر درس هم می‌دهند تدریسشان با بی‌حوصلگی همراه است. یکی از دلایل این اتفاق در ایران این است که اساتید برجسته موسیقی در تدریس از مزایای مناسبی برخوردار نیستند و باید در این زمینه از آنها حمایت‌های لازم صورت پذیرد.»
این نوازنده افزود: «در قدیم در مراکز وابسته به دولت مثل کارگاه‌های رادیو و تلویزیون صدا و سیما و یا کانون پرورش فکری اساتید می‌توانستند به خوبی به همگان موسیقی یاد بدهند. امروزه آن مراکز جایشان را به آموزشگاه‌هایی در ایران داده‌اند که نگاهشان به مقوله تدریس تجاری شده است و کمتر آموزشگاهی وجود دارد که افراد حرفه‌ای در آن مشغول به فعالیت باشند.»
آهنگساز آلبوم‌هایی همچون «سیمرغ»، «به نام گل سرخ» و «توکیستی؟» پیرامون تکنیک نوازندگان جوان گفت: «کنیک نوازندگان معاصر متاسفانه پشتوانه معنویش خیلی کم شده و مثل قدیم نیست. در گذشته نوازندگانی قطعاتی مثل «بندباز» و یا «حاضر باش» را خلق می‌کردند درکشان پیرامون موسیقی ایران بسیار زیاد بود و ردیف موسیقی ایران را به خوبی می‌شناختند ولی امروز متأسفانه مسابقه تکنیک و سرعت بدون پشتوانه ردیف موسیقی ایرانی در نوازندگی مطرح شده است. غالب کسانی که امروز ساز می‌زنند تکنیک بدون محتوا را دنبال می‌کنند و سعی می‌کنند چیزهایی بنوازند که دیگران به راحتی نتوانند بزنند.»
متبسم در ادامه افزود: «ما در گذشته نت نداشتیم و مجبور بودیم زمان تمرین‌مان ویلن و یا چهار فصل ویوالدی بزنیم چرا که دسترسی ما به نت‌های موسیقی محدود بود. از طرفی دسترسی به اساتید نیز سخت بود. ولی امروزه گویا زدن قطعات اروپایی و تکنیکی مد شده و در واقع حاشیه پر رنگ‌تر از متن شده است.»
دیدگاهتان را بنویسید