مصطفی کمال پورتراب
موسیقی ایرانیان – امیر بکان (آهنگساز): اندک زمانی نیست که ضایعه از دست دادن استاد و انسان فرهیخته و صاحب کمال استاد هوشنگ استوار غم جانکاهی را بر دل اهالی موسیقی بر جای گذاشت و چه غریبانه و در غربت و اینک استاد «مصطفی کمال پورتراب» عزیز و نازنینمان جاودانه شد و هزاران بار حیف و افسوس که این نازنینان دیگر تکرار نخواهند شد و حضورشان موهبتی بود که نصیبمان شده بود.
این اساتید که سالیان عمر گوهربار خویش را صرف آموزش علمی و عملی هنر موسیقی و تربیت سه نسل از موسیقیدانان این سرزمین را در کارنامه خود داشتند و وجودشان چون خورشیدی بود که از نور و گرمای آن، دل های پویای علم و دانش را سیراب میکرد و چه بی منت و بی چشمداشت. استاد عزیزمان همواره تاکید داشتند بر آموختن و دانش افزایی و چه بی غل و غش این را از دانشجویان طلب میکردند و تا آخرین روز از حیات با ثمرشان مطالبه میکردند که آنچه را که نمیدانید و باید بدانید را از اهلش سوال کنید و میگفت انسان باید هر لحظه خود را ویرایش کند و هر آنچه در توان داشتند در انتقال مطلب برای شنونده و مخاطب تشنه ارایه میدادند و چه لحظه با شکوهی بود آن لحظه ها که میشد برق لذت آموختن و آموخته شدن را در چشمان پر فروغش دید و آنچه او را سیراب میکرد همین لحظات درس و کنکاش در هنرستان و دانشگاه بود و تشنگانی که از این رود بزرگ علم سیراب شوند.
حضورش در همه جا مبارک بود، چه در فرهنگستان که بزرگان عرصه علم و ادب و هنر و فرهیختگان در آنجا حضور داشتند و همگان بر دانشمند بودن ایشان اذعان می نمودند و چه در دانشگاه که از مشاوره و تدریس از وجودشان بهره میبردیم و سود. نکته سنجی و پیگیری ایشان در همه امور زبانزد بود و به زمان و زمانبندی و احترام به وقت و قول و قرار به شدت پایبند و این نشات گرفته بود از نظم و انضباطی که در انجام کارهای شخصی داشت و همچنین احترام برای وقت و زمان اطرافیان که در کمتر کسی میتوان یافت. هر کسی حتا برای اولین بار هم اگر استاد را میدید شیفته او و افکارش میشد و البته او همصحبت و همنشین خوبی هم بود و هیچوقت هیچ چیز را از طرف مقابل دریغ نمیکرد و این هم بازمیگردد به سلوک روحی و شخصی ایشان.
استاد مصطفی کمال پورتراب عزیز، استاد بی بدیل، تو آنچه در ذات هنر و علم موسیقی بود به قدرکمال، خود با گوش جان و دل آموختی و کنکاش و کشف کردید و با عشق و بی منت به شاگردان تشنه آگاهی انتقال دادید و تاریخ هنر و فرهنگ این سرزمین خدمات و زحمات شما بزرگوار را در حوزه های مختلف تالیف ، ترجمه ، تحقیق و پژوهش از یاد نخواهد برد. ای نازنین وجود، خوشحالم که به همه ما اجازه دادید که با شما موانست و همراهی داشته باشیم. یاد و نامت همواره سبز و جاوید باد و روح بزرگت در آرامش و در پناه مانا ایزد.
دیدگاهتان را بنویسید