×
×

کریستف رضاعی:

  • کد نوشته: 103048
  • 25 اسفند 1394
  • ۰
  • دیدار نوروزی با آهنگساز آلبوم موسیقی «در دنیای تو ساعت چند است؟» با حضور علاقه‌مندان برگزار شد. کریستف رضاعی خاطره‌ای را از فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟» برای علاقه‌مندان تعریف کرد و گفت: من بازیگر نیستم و بیشتر از همه دوست داشتم روی موسیقی این فیلم کار کنم، چون از مدت‌ها پیش با […]

    کریستف رضاعی:
  • کریستف رضاعی

    کریستف رضاعی

    دیدار نوروزی با آهنگساز آلبوم موسیقی «در دنیای تو ساعت چند است؟» با حضور علاقه‌مندان برگزار شد.

    کریستف رضاعی خاطره‌ای را از فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟» برای علاقه‌مندان تعریف کرد و گفت: من بازیگر نیستم و بیشتر از همه دوست داشتم روی موسیقی این فیلم کار کنم، چون از مدت‌ها پیش با صفی یزدانیان درباره ساختن این فیلم صحبت کرده بودم و می‌دانستم قرار است کلام روزبه رخشا در موسیقی این فیلم باشد.

    او همچنین اظهار کرد: وقتی برای فیلمبرداری به رشت رفتم، دیگر صحبتی از موسیقی فیلم به میان نیامد و من حسابی ناامید شده بودم تا این‌که بعد از دوماه که تدوین فیلم کامل شد، با من تماس گرفتند و خواستند که برای موسیقی کار اقدام کنم.

    این آهنگساز با بیان این‌که بخشی از این ترانه‌ها از خاطرات کودکی صفی یزدانیان، کارگردان فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟» می‌آید، ادامه داد: او از دوران کودکی، رادیو گوش می‌کرد و صدای چند خواننده را از آن زمان به یاد داشت. از میان آن خوانندگان، فقط موفق شد که روزبه رخشا را پیدا کند تا صدای او در موسیقی این فیلم طنین‌انداز شود.

    وی در پاسخ به این پرسش که فضای عاشقانه فیلم باعث شد تا آهنگسازی آن را بپذیرد یا رفاقت دیرینه‌اش با عوامل فیلم؟ گفت: فکر می‌کنم دوستی، تأثیر بیشتری در این زمینه داشته است. البته زمانی که من فیلمنامه می‌خوانم بیشتر جذابیت بافت آن برایم مهم است تا این‌که در چه ژانری ساخته می‌شود.

    او تأکید کرد: موفقیت یک فیلم بیشتر از همه، به گروه سازنده آن ارتباط دارد و چون عوامل فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟» سال‌هاست همدیگر را می‌شناسند و با هم دوست هستند، خواه‌ناخواه این فیلم از همه لحاظ، ریتم درستی پیدا کرده، مانند یک گروه موسیقی که سال‌هاست با هم همنوازی می‌کنند و وقتی برای اجرا روی سن می‌روند، اتفاقی برای‌شان می‌افتد که خیلی دست خودشان نیست.

    رضاعی با اشاره به این‌که در این فیلم، آهنگسازی برایش چارچوب داشته است، یادآوری کرد: چون از اول قرار بود آن سه ملودی در فیلم استفاده شود، من در این کار چارچوب داشتم و بقیه ملودی‌هایی که برای فیلم ساخته شد، شاخ و برگ‌هایی برای آن ملودی‌ها بودند.

    او همچنین با اشاره به قطعه آخر آلبوم، بیان کرد: این قطعه که با همکاری ماکان اشکوری ساخته شد، قرار بود برای فیلم هم همین‌گونه ضبط شود، اما نشد. با این حال چون به‌شدت علاقه‌مند بودم که این اتفاق بیفتد در CD آلبوم این قطعه را قرار دادم.

    رضاعی درباره ارتباط موسیقی با دیالوگ‌های فیلم نیز اظهار کرد: موسیقی فیلم، بخشی از آن است و نمی‌توان آن‌ها را از هم جدا کرد، بخصوص درباره فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟» که من از دیالوگ‌های خود فیلم، بسیار الهام گرفتم. به‌نظر من، موسیقی فیلم قرار است بازگوکننده ندیده‌ها و ناگفته‌های فیلم و ادامه تفکر پرسوناژ باشد، نه این‌که خارج از تصویر عمل کند. یا خدای نکرده بخواهد ضعف‌های احتمالی را بپوشاند.

    رضاعی درباره فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟» گفت: به نظرم یکی از دلایل موفقیت این فیلم، این است که ما به چنین فضای آرام، عاشقانه و بدون اغراقی احتیاج داشتیم. اکثر تماشاگرانی که از سالن سینما بیرون می‌آمدند، حال‌شان خوب بود، چون به نظر من بسیاری از فیلم‌هایی که در ایران ساخته می‌شوند فضاهای خشن را به تصویر می‌کشند.

    وی ادامه داد: در کنار این‌ها داستان عاشقانه فرهاد و گلی، اتفاقی بود که می‌شد برای همه ما رخ دهد. فرهاد عاشق بود، اما منطقی برای خودش داشت و همین سادگی بود که بسیار زیبا بود. به نظر من، موفقیت موسیقی از این فیلم جدا نیست و سادگی موسیقی در پرمخاطب شدن آن بی‌تأثیر نبوده است.

    او در پایان این جلسه که ۲۵ اسفندماه در شهر کتاب فرشته برگزار شد، گفت: من فقط می‌توانم در کارم صداقت داشته باشم، چون فرمول دیگری سراغ ندارم که با آن بتوانم توقع مخاطبانم را برآورده کنم.

       
    برچسب ها

    مطالب مرتبط

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *