موسیقی ایرانیان – سودا مولائی: قطعه «نغمهٔ نی داوود» با صدای سبحان مهدی‌پور و به یاد استادش زنده یاد احمد ابراهیمی از طریق سایت موسیقی ایرانیان منتشر و در دسترس مخاطبین موسیقی ایرانی قرار گرفت.
به گزارش خبرنگار موسیقی ایرانیان، این قطعه آوازی با عنوان «نغمهٔ نی داوود» با غزلی از فروغی بسطامی و مطلع «کنون که صاحب م‍‍ژگان شوخ و چشم سیاهی» به یاد استاد زنده یاد احمد ابراهیمی و همراهی مرتضی صنایعی نوازندهٔ نی توسط سبحان مهدی‌پور خواننده جوان موسیقی ایرانی اجرا و به این استاد بنام موسیقی ایران تقدیم شده است.
سبحان مهدی‌پور متولد ۱۳۶۰ در شهر بابل است، وی موسیقی را از کودکی با الگوبرداری از صدای استادان تاج و طاهرزاده و ادیب خوانساری شروع کرده و در‌‌‌نهایت به محضر صالح عظیمی راه یافت و این دلدادگی به بیش از ۱۰ سال ادامه یافته و موفق به اخذتصدیق پایان دوره شد، استادان دیگر وی را می‌توان احمد ابراهیمی، حسین دهلوی، محمدرضا لطفی نام برد، ایشان همچنین از راهنمایی‌های استاد علی اصغر شاهزیدی هم بی‌بهره نبوده است.
شایان ذکر است که پیش از این از سبحان مهدی‌پور مجموعه «قصه آفاق» منتشر شده و تا آخر امسال نیز، آلبوم «یادواره اقبال آذر» از این خواننده راهی بازار خواهد شد.
در ادامه می توانید ضمن دانلود قطعه «نغمهٔ نی داوود با صدای سبحان مهدی‌پور، یادداشت این خواننده را هم درباره چگونگی تولید این اثر از موسیقی ایرانیان دنبال کنید.
+ دانلود «نغمهٔ نی داوود» به یاد استاد زنده یاد احمد ابراهیمی و با صدای سبحان مهدی‌پور
یادداشت سبحان مهدی‌پور:
استاد احمد ابراهیمی و نغمه نیداوودیش
با نام تو خط نوشته ام باز از توست نوای مطرب و ساز
با نغمه ی جاودانه ی عشقت از پرده برون فتاده این راز
در عرصه موسیقی فاخر ایرانی در زمینه آواز هر از چندی هنرمندانی پا به عرصه ظهور می گذارند که دیگر تکرار نمی شود.
می توان گفت که این هنر والا هیچ وقت از پویایی و تازگی خود نیافتاده است و امید آن می رود که هر روز شاهد تبلور و جوشش و کوشش علاقمندان و دوستداران این هنر در بین اقوام ایرانی باشیم زیرا که این میراث فرهنگی از یک حال و هوای برتری نسبت به هنرهای دیگر از جهت عاطفی بر خوردار است.
با یادی از استادم احمد ابراهیمی
این آواز که نغمه ی نی داوود با غزلی از فروغی بسطامی با مطلع ” کنون که صاحب م‍‍ژگان شوخ و چشم سیاهی” را اینجانب از استادم احمد خان ابراهیمی در تیر ماه ۱۳۸۶ در منزل ایشان که در آن زمان در خیابان خسرو (صادقیه) واقع بوده آموخته ام استاد در منزل آنرا زمزمه می کردند و از ایشان خواستم تا برایم بخوانند استاد مردی درویش مسلک و متواضع بوده اند از ویژگی های ارزنده ی ایشان ، که در کمتر مدرس آوازی دیده ام ، آگاهی کامل ایشان از ادبیات فاخر ایرانی بوده.
استاد بزرگوار قبل از شروع به تدریس در کلاس ، غزلی را برای هنرجویان می خواندند و آن را بسیار زیبا و قابل درک معنی می کردند . ایشان در این زمینه بیانی بسیار شیوا داشتند.استاد احمد ابراهیمی سخنوری آگاه با اندوخته ی فراوان از ادبیات کهن فارسی بودند.از خصوصیات بارز دیگر استاد خواندن کار عمل و ضربی بوده که در این زمینه بسیار مسلط و کلمات را شفاف و رسا ادا می کردند. ایشان انسانی با اخلاق بودند که هنر جویان شیفته ی این رفتار حسنه ی وی می شدند کلاس درس ایشان پر از خاطرات قدیم از استادانی چون خالقی،بنان،ادیب،محجوبی و … بوده است.استاد ابراهیمی جزء آخرین های این نسل برجسته از موسیقی فاخر ایرانی بوده که جای خالی چنین انسان هایی احساس می شود که به معنی واقعی کلاس درس آنها کلاس عشق بوده است. استاد ابراهیمی دار فانی را وداع گفته و از بین ما رخت بر بسته اند ولی همواره نام و یاد ایشان در دل دوستداران موسیقی و هنرجویانش تا ابد ماندگار خواهد بود باشد تا اندیشه و رفتار و کردار نیکشان آموزه ای برای جوانان و هنرجویان این نسل از موسیقی ما باشد.
هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق ثبت است بر جریده عالم دوام ما
اکنون این آواز را به همان شکل و فرم و در همین کوکی که برای اینجانب خوانده اند به یاد ایشان با همراهی دوست عزیزم ، نوازنده ی نی مرتضی صنایعی، به شما عزیزان تقدیم می نمایم.
سبحان مهدی پور
پائیز نود و دو
دیدگاهتان را بنویسید