«علیرضا طلیسچی» سال‌ها قبل با گروه دو نفره «علیرضا حمیدرضا» به مخاطبان معرفی شد. او در ادامه فعالیت‌های مستقلش را پیگیری کرد و برخلاف خیلی‌ها که از یک گروه جدا می‌شوند و شکست می‌خورند، او توانست سیر صعودی داشته باشد. این خواننده اردیبهشت ۹۵ آلبوم «دقیقه‌هام» را منتشر کرد و از آن به بعد به عنوان یک خواننده رسمی در بازار موسیقی فعالیت‌هایش را شروع کرد. چهاردهم آذر سال گذشته هم برای اولین‌بار روی صحنه رفت و طی دو سانس قطعات جدید و کارهای خاطره‌انگیزش را برای دوستدارانش خواند. حالا قرار است که سوم خرداد دومین کنسرت او در سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی پایتخت برگزار شود. چند روز پیش از این کنسرت با علیرضا طلیسچی گپ زدیم و از او در مورد این برنامه و تجربه اولین کنسرتش پرسیدیم. همچنین برخی انتقاداتی که نسبت به کارهایش می‌شود مطرح کردیم و نظراتش را جویا شدیم.
- *از اولین کنسرتت شروع کنیم که ۱۴ آذر برگزار شد.
ابتدا بلیت‌فروشی یک سانس را شروع کردیم و به دلیل استقبال مخاطبان برای یک سانس دیگر هم تمدید کردیم. اجرای خوبی بود و مخاطبان کارها را با ما می‌خواندند. قبلاً در یک سالن صد نفره هم اجرای زنده نداشتم و برای اولین‌بار روی صحنه سالن میلاد رفتم. تجربه بسیار هیجان‌انگیزی بود و در سانس اول تا آهنگ دوم استرس داشتم و سانس دوم هم کاملاً راحت بودم.
- *استرس روی اجرایت تأثیر نگذاشت؟
یکی دو مورد سوتی در سانس اول داشتم! در اولین کنسرتم پایه میکروفونم که خودم آورده بودم را شکستم! در ادامه یک مقدار که عرق کردم استرس از بدنم خارج شد ولی فقط نمی‌دانم چرا یادم می‌رفت آب بخورم!
- *یک مورد درباره خواننده‌هایی که پس از مقطعی وارد مارکت رسمی وجود دارد این است که می‌گویند ممکن است با افت مواجه شوند. این موضوع درباره تو چگونه بوده است؟
پروسه ورود من به مارکت رسمی سه سال و نیم طول کشید و من کمی افت داشتم. چهارده اردیبهشت شروع موسیقی رسمی من بود و در این یک سال توانستم پنجاه درصد راه را برگردم و برای پنجاه درصد بعدی در سال ۹۶ برنامه‌ریزی کرده‌ام.
- *پیش‌بینی می‌شد که علیرضا طلیسچی پس از ورود به عرصه مجاز در زمینه اجراها حضور پررنگ‌تری داشته باشد اما چه شد که نتوانستی در این زمینه حضور قوی داشته باشی؟
برای خواننده باید برنامه‌ریزی وجود داشته باشد و برنامه‌های ما متأسفانه قوی نبود و همه آنچه که می‌خواستیم عملی نشد. در این زمینه تهیه‌کننده‌های شهرستان هم بی‌تقصیر نبودند چون همزمان با من چند خواننده مطرح شدند و فروش بلیت خوبی در تهران داشتند. به همین دلیل تهیه‌کننده‌های شهرستان هم بیشتر سراغ آنها رفتند و خواننده‌هایی داریم که در یک شهرستان بیشتر از تهران برنامه برگزار کرده‌اند! اما استارت برنامه‌های اصلی ما برای سال ۹۶ است.
- *حس می‌کنم تو اخیراً میانگین سنی مخاطبانت را کمی پایین آورده‌ای و به نسبت قبل برای قشر جوان‌تری می‌خوانی؟ درست است؟
درست است چون من تغییر را خیلی دوست دارم. روی موسیقی که کار می‌کنم اصرار ندارم ولی می‌خواهم سبک‌های دیگر را هم آزمایش کنم ولی رنگ علیرضا طلیسچی در همه آهنگ‌هایم وجود دارد. نه به واسطه اینکه صدایم در همه کارها هست بلکه به این دلیل که همه کارها را خودم می‌سازم. من کارهای غربی یا حتی اگر تلفیقی بخواهم بخوانم هم خودم می‌سازم. دلیل تمایلم به کاهش سن مخاطبان این بوده که قشر نوجوان و جوان، خانواده‌ها را به کنسرت می‌آورند.
- *این قطعاً ریسک زیادی دارد و ممکن است شوک زیادی به دنبال داشته باشد. چون یک طیف ممکن است از مقطعی با استایلی از تو مواجه شوند که مورد علاقه آنها نباشد.
ریسک کردم ولی آهسته بود. مثلاً از «قرار نبود» کم کم به سمت قطعه‌ای نظیر «حقمه» رفتم.
- *در تک‌آهنگ‌های بعد از آلبوم هم این روند را داشتی.
طی یک سال اخیر هم سعی کردم چهره دیگری با قدرت دیگری از خودم به نمایش بگذارم و فکر می‌کنم موفق بودم. قطعه «زخمای من» اندازه دقیقه‌هام شنیده شد و بازخوردهای زیادی در فضای مجازی دارم. قطعه «سیاه» هم واکنش‌های خیلی خوبی داشت. فکر می‌کنم قبول داشته باشی در کنسرت‌ها می‌توان نسبت به راهی که رفته‌ایم ارزیابی دقیقی کرد و در اجرای تهران واقعاً واکنش‌ها نسبت به این قطعات مثبت بود.
- *گفتی که برنامه‌هایتان در سال گذشته کمی بهم ریخت اما برای سال ۹۶ چه برنامه‌هایی دارید؟
شروع سال ۹۶ برای من با کنسرت سوم خرداد است و یک ارکستر خیلی خوب دارم. چندی پیش موزیک‌ویدئوی «به خودم بد کردم» را منتشر کردم و احتمالاً در کنسرت هم «سعید آتانی» با من می‌خواند. چند تک‌آهنگ آماده کرده‌ام و به زودی منتشر خواهند شد.
- *از «سعید آتانی» اسم آوردی و بگو که چه شد سال گذشته در این قطعه با او همکاری کردی؟
سعید آتانی خواننده سابق گروه «دنگ‌شو» بود و من هم دنبال یک خواننده سنتی بودم که قطعه‌ای را بخوانیم و از طریق میلاد حسینی با او آشنا شدم. فکر هم می‌کنم در آخرین کنسرتی که سعید به همراه دنگ‌شو اجرا کرد حضور داشتم و آنجا به صدایش علاقه پیدا کردم و دیدم از سایر خواننده‌های گروه دنگ‌شو بهتر است. «علی زندوکیلی» کاراکتر خودش را دارد و تصمیم‌گیری خوبی دارد اما سعید آنچه که من می‌خواستم را داشت. با او صحبت کردم و کار را برایش فرستادم و چند روز بعد خواند و برای من ارسال کرد. «مهیار رضوان» هم گیتار نواخت و منتشر کردیم. بازخورد قطعه به خودم بد کردم خیلی عالی بود و یک کار استخوان‌دار برای علیرضا طلیسچی شد. در ادامه قطعه «بگو نه» و «آهنگ غمگین» را منتشر کردم. از قطعه آهنگ غمگین یک اجرای آنپلاگد روی اینستاگرامم به اشتراک گذاشتم و بیش از صد هزار بازدید داشت و برای خودم خیلی جذاب بود. چون فکر می‌کنم این مدل آنپلاگد را قبلاً کسی انجام نداده بود و من خودم این اجرا را از روی «اَدِل» انجام دادم. به این شکل بود که چند نفر کنار هم در یک قاب نشسته بودند و آهنگی را اجرا کردند و بازخورد خوبی داشت. با وجود اینکه آهنگ غمگین را در شلوغی‌های عید منتشر کردیم اما آن بازخوردی که می‌خواستم را گرفتم و در کنسرت سوم خرداد اجرا می‌کنیم. قطعه دیگری هم اجرا کردم که تیتراژ برنامه «من و شما» است و از شبکه «شما» پخش می‌شود.
- *فکر می‌کنی در مارکت پاپ با چه کسی رقابت داری؟ این جمله کلیشه‌ای را نگو که با هیچکس رقابتی ندارم.
باور می‌کنید نمی‌دانم با چه کسی رقیب هستم؟ من هم‌قدمت «محسن یگانه» هستم ولی دارم با خواننده‌های متولد هفتاد رقابت می‌کنم. سن مجاز‌شدن یک سال است اما قدمت کارهایم به اندازه خواننده‌هایی است که کارهای خودشان را انجام داده‌اند و این به دلیل اشتباهات خودم بود. شاید افرادی باشند که هم‌شرایط من هستند ولی نمی‌دانم با چه کسی رقیب هستم. شرایط من مشابه «عماد طالب‌زاده» است و کسی نیست که مثل ما دوندگی کرده باشد.
- *زانیار خسروی هم روند طولانی را طی کرد تا وارد عرصه مجاز شود.
شرایط ما خیلی متفاوت بود اما در کل کسی را رقیب خودم نمی‌بینم. همیشه خودم تنها بودم و عضو هیچ دسته یا گروهی نیستم و با دیگران خیلی ارتباطی ندارم.
- *فکر می‌کنی امسال کدام یک از چهره‌های موسیقی موفق‌تر باشند؟
فکر می‌کنم «بهنام بانی» امسال موفق خواهد بود. به نظرم «امیرعباس گلاب» و «مسیح و آرش» هم اگر مجوزهایشان صادر شود استعدادهای خوبی هستند.
- *برخی می‌گویند کارهای علیرضا طلیسچی شبیه هم است و بعضی‌ها هم می‌گویند که استایل این خواننده اینطور است. در مورد این انتقاد چه نظری داری؟ و کلاً اصرار داری که حتماً کارهایت را خودت تولید کنی حتی اگر بگویند که کارهایش شبیه هم هستند؟
«رد داده بودی» شبیه «دقیقه‌هام» است یا «اگه بدونی» شبیه «قرار نبود» است ولی دیگر کدام کارهای من با هم شباهت دارند؟ آهنگ غمگین شبیه کدام یک از کارهای من است؟ بگو نه شبیه چه کار دیگری است؟ اگر مثلاً «حامد همایون» را هم مثال بزنید در میان کارهایش، قطعاتی هستند که به هم شباهت دارند ولی مگر این ملاک بد یا خوب بودن خواننده است؟ مردم تکرار یک خواننده را دوست دارند.
- *یعنی کاری که دوست داشته باشند حتی اگر تکراری هم باشد را دوست دارند؟
به نظر من این نگاه که خواننده‌ای فقط خودش را کاور می‌کند، نگاه منتقدانه درستی نیست. وقتی خواننده دو قطعه شبیه به هم تولید می‌کند و هر دو کار به یک اندازه طرفدار دارد دیگر چه نقدی وارد است؟ مثلاً ما در سینما هم منتقدان زیادی داریم ولی وقتی یک هنرمند یا یک فیلم موفق می‌شود دیگر کسی نمی‌تواند جلوی شهرتش را بگیرد.
- *فکر کنم تا کنون فقط چند مورد ملودی دیگران را اجرا کرده‌ای و بقیه کارها ساخته خودت بوده‌اند.
از «امیربهادر دهقان» و «میلاد باران» کارهایی را اجرا کرده‌ام و کارهای جدیدم هم با ملودی «پیمان زارعی» است. من اصراری به اینکه فقط کارهای خودم را بخوانم ندارم.
- *خیلی سخت است که خواننده‌ای به این هوشمندی برسد که کارهای خودش را نخواند.
در میان خواننده‌هایی که برای خودشان کار می‌سازند، عملکرد «محسن چاوشی» را بیشتر قبول دارم.
- *در ترانه‌هایت گاهی اوقات ساختارشکنی‌هایی داشتی که قبلاً اتفاق نیفتاده بود. مثلاً «رد داده بودی» در دیالوگ‌های روزمره بود ولی در ترانه‌ها نداشتیم. این هدفمند است و تصمیم می‌گیری که چنین عباراتی داشته باشی یا در حین نوشتن ناگهان به ذهنت خطور می‌کند؟
«محسن یگانه» پس از گوش دادن آلبوم من گفت که خوب نیست و «دست چپم خواب میره» یعنی چی؟ عبارتی که من به کار می‌برم زشت نیست در حالیکه خواننده‌ای می‌گوید تیغ را برمی‌دارم و می‌کشم روی رگم که این زشت است. اما وقتی من می‌گویم «کلی حس بد داده بودی/میگیم عیب نداره رد داده بودی/هرچی داغون می‌کنی/فدای اون روزا که خیلی فوق‌العاده بودی» قشنگ است و زشت نیست. یا وقتی می‌گویم «ناراحته قلبم بس که بی‌تاب میره/شبا تیر میکشه دست چپم خواب میره» بد نیست چون نمی‌گویم که مُردم! می‌گویم از بس حرص‌خوردم دست چپم به خواب می‌رود.
- *اما این یک صفر و صد دارد. یا مخاطب خیلی دوست دارد یا اینکه کلاً دوست ندارد. برای تو چه فیدبکی داشته است؟
قطعه رد داده بودی را به اندازه دقیقه‌هام در سالن با من خواندند. کلاً در کنسرتم فهمیدم که بازخورد مخاطبان چگونه است و واکنش مردم نسبت به رد داده بودی، زخمای من و دقیقه‌هام بی‌نظیر بود. در کنسرت سوم خرداد قطعه «قرار نبود» را هم می‌خوانیم. خیلی از خواننده‌ها هستند که فقط مردم آنها را می‌شناسند اما من طرفدار دارم. به هرکسی اگر «دقیقه‌هام» را بگویید یا «کاش دلتم مثل موهات صاف بود» یا «قرار نبود» را شنیده است. من تب نبودم و در هر برهه زمانی ترانه‌هایم هم بازاری بوده‌اند و مخاطبان با آنها زندگی کرده‌اند. من در دوره آموزشی می‌خواندم و شبی که داشتم از آموزشی در اردکان یزد مرخص می‌شدم، دژبان مرکز آمد و گفت یک کار هست که می‌گوید «تو پادگان جفت چشات» را بخوان. این قطعه در میان دوره منتشر و معروف شده بود و من دوباره به آموزشی برگشته بودم و به دژبان گفتم این آهنگ را از کجا شنیدی؟ او گفت هر روز که می‌آیم در سرویس پخش می‌کنند! یا به خاطر دارم یک روز از پادگان ما که وسط کویر بود آژانس گرفتم و راننده آهنگ‌های من را پخش می‌کرد و گفت که این کار محسن یگانه است! به تهران که رسیدم حمیدرضا هم آهنگمان گرفته است.
دیدگاهتان را بنویسید