موسیقی ایرانیان – علی نامجو: «اردوان کامکار» بعد از چهل و پنج سال سنتور نوازی الان به جایی رسیده که می توان از او به عنوان یکی از قله های موسیقی امروز ایران یاد کرد. نوازنده ای که جزو معدود نوازندگانی است که دو دستانش قدرتی برابر دارند و همین نیز مضراب های چپ و راستش را یکدست کرده است. او مثل تمام اعضای خانوده اش خلاق است و یاغی. اردوان کامکار سنتور نوازی را زمانی رو کرد که موسیقی بی کلام و بی خواننده در میان مردم طرفداری نداشت. اما اردوان کامکار با آلبوم «دریا» خیلی کارها کرد و راه ها رفت و خوش درخشید. اردوان کامکار بارها و بارها عنوان داشته که به کار هنری به چشم یک مبارزه نگاه می کند. این هنرمند خلاق معتقد است کار هنری یعنی جنگیدن با خیلی عوامل که جلوی کار هنرمند را می گیرد. او که اخیرا در شیراز کنسرتی موفق برگزار کرد و به تازگی نیز کتابی از ایشان به نام مجموعه قطعات «اردوان کامکار» توسط نشر نای و نی به چاپ رسیده، این هنرمند در گفت و گوی پیش رو با سایت خبری و تحلیلی «موسیقی ایرانیان» از ماجرای آخرین مبارزه اش در شیراز می گوید.+وقتی فلان خواننده را که موسیقی اش مال قهوه خانه است در بهترین سالن های تهران و ایران اجرا می کند این بدان معناست که جاهای ما عوض شده است.
+موفقیت پدرم در درک موسیقی و تربیت ما تا اندازه زیادی مدیون سواد موسیقی او بود
+سلیقه عام مردم به درد ماندگار شدن یک اثر نمی خورد
