بوشهر، سرزمین نخل و آفتاب و شیشه‌های رنگی و پنجره‌های گره چینی است. با مردمی که به دریا دل بسته‌اند و روزی‌شان را از آن می‌گیرند. ماهیگیری می‌کنند و لنج می‌سازند و با هر ضربه چکش برتن چوب، با یکدیگر سخن می‌گویند. آن هنگام که بادبان می‌افرازند و تور می‌اندازند و پارو می‌زنند و آواز می‌خوانند تا کمتر احساس خستگی کنند؛ آوازهایی که «نی‌مه» نامیده می‌شود.