دوازده سال پیش در چنین روزی، بم لرزید تا نوای «گلپونه‌ها» خاموش شود و دیگر کسی با «حال آشفته»، «موسم گل» را یادآور نشود. او «سکوت» کرد و دیگر از «خزان و آرزو» نگفت. کم‌کم داشت «بوی نوروز» در فضا می‌پیچید که «بی‌کاروان کولی» رفت که رفت.

+محمدرضا شجریان:
ایرج بسطامی گلی بود که خیلی زود پرپر شد. افسوس که او دولت مستعجل بود
+محمدضا درویشی:
ایرج با مرگ، به هنرش زندگی بخشید
+پرویز مشکاتیان:
راز ماندگاری ایرج در صدایش بود

پنجم دی ماه سالروز تلخ زلزله ویرانگر شهر بم و درگذشت «ایرج بسطامی» خواننده ی بنام موسیقی ایران است، او که با صدای رسا و ماندگارش، اثرهای ارزشمندی را برای مردم ایران زمین خلق کرد و اینگونه نام خویش را در تاریخ هنر این دیار کهن جاودان و مانا ساخت.
+«ایرج بسطامی» در کنار برخورداری از صدایی رسا و مستقل، شخصیت و هویت آوازی منحصر به فردی داشت