بنی کارتر

حکایت دیدار دو غول بزرگ موسیقی یکی از ایران یعنی استاد حسن کسائی و دیگری بنی کارتر ستاره موسیقی جز امریکا جزو آن دست حکایت های شنیده نشده است که می تواند جذابیتی فراوان برای علاقمندان موسیقی داشته باشد.

محمدجواد کسائی درباره دیدار تاریخی استاد حسن کسائی با بنی کارتر یکی از مهمترین ستاره های موسیقی جز امریکا گفت: ده ساله بودم که از پدر دعوت کردند به انجمن ایران و آمریکا بروند ، چون یک گروه از موسیقی جز به آنجا آمده بودند. وقتی به اتفاق پدر رفتیم، آنها سر میز ناهار و مشغول غذا خوردن بودند. یک گروه سیاه پوست از موسیقی جز آمریکا. پدر بدون مقدمه ، نی را از جعبه بیرون آوردند و به آرامی شروع به نواختن کردند.

فرزند استاد کسائی ادامه داد: پیرمردی سفید مو به آرامی اشک می ریخت و به دقت گوش می داد. ساز که تمام شد ، بدون درنگ به طرف پدر آمد و دست ایشان را بوسید و به واسطه ی مترجم گفت« گاهی فشردگی نت ها آنقدر زیاد بود که من نمی توانستم تمامی آن ها را دنبال کنم . و اساساً گمان نمی کردم که در این گوشه ی دنیا نوازنده ای به این بزرگی وجود داشته باشد ».

وی همچنین عنوان کرد: این مرد همان ” بنی کارتر” ( سلطان موسیقی جز) بود . البته همان شب و پس از اجرای آن گروه ؛ پدر به روی صحنه رفتند و دست بنی کارتر را بوسیدند و گفتند«من افتخار می کنم به وجود چنین هنرمند بزرگی در جهان معاصر” . فردای آن روز بیشتر جراید ، خبر را درج کردند که شب گذشته ، دو نوازنده ی بزرگ سازهای بادی شرق و غرب با هم دیداری داشتند».

محمدجواد کسائی درباره انتشار آثار به جای مانده از استاد حسن کسایی گفت: امیدوارم در سال آینده یکی دو آلبوم از آثار نوازندگی ایشان منتشر شود . همچنین یکی دو کتاب از آثار نُت شده ی پدر در دست تهیه است ، که آن هم پس از اتمام در اختیار علاقمندان قرار می گیرد.

فرزند استاد حسن کسائی درباره ردیف روایت شده پدرش که آلبوم صوتی آن قبلاً منتشر شده و اکنون در دست نُت نویسی است عنوان کرد: دوستان هنرمند ما در حال تلاش هستند که این مجموعه را برای انتشار آماده کنند . مجموعه ای که در کنار آلبوم صوتی آن ، می تواند برای هنرآموزان و هنرجویان موسیقی بسیار مفید باشد .

وی با اشاره به اینکه دیگر آهنگ های به جا مانده از استاد کسائی برای اجرا به خوانندگان آواز ارائه خواهد شد گفت: مدتی است روی این موضوع در حال مطالعه و بررسی هستیم ، و فکر کنم در آینده ی نزدیک ، خواننده یا خوانندگان مورد نظر را انتخاب کنیم ؛ هر چند کار ، کار دشواری است .

استاد حسن کسایی

محمدجواد کسائی درباره دلایل دشواری این کار عنوان کرد: ببینید چون ما دیگر خوانندگان گذشته با آن صداهای بسیار مطبوع را نداریم ؛ ولی به هر حال ناگزیر هستیم که با شرایط فعلی کار کنیم و این آثار را نیز به انجام برسانیم .

فرزند استاد حسن کسائی درباره فیلم مستند زندگی پدرش نیز گفت: قرار است به زودی به همراه مهرداد دفتری ( کارگردان فیلم) ، کار تدوین آن را شروع کنیم . مقداری از مصاحبه ها با هنرمندان شاخص موسیقی مانده بود که خوشبختانه در یکی دو سال اخیر انجام شد .

وی همچنین در مورد فعالیت های هنری خودش عنوان کرد: از سال ۱۳۶۰ به مدت سی سال نوازندگی سه تار را نزد پدر آموختم ، و نخستین آلبوم سه تار نوازی ام به احتمال زیاد بهار آینده منتشر می شود که تمامی قطعات آن را با یاد و خاطره ی پدر اجرا کرده ام. از سال ۱۳۷۹ تا حال حاضر نیز مدیریت ” مؤسسه فرهنگی هنری نغمۀ گشایش” را در اصفهان بر عهده دارم ، که با پشتوانه ی نام و اعتبار پدر تأسیس شده و این فعالیت در زمینه ی آموزش ، پژوهش و اجرای موسیقی تاکنون ادامه داشته است . حدود پنجاه مقاله ی تخصصی موسیقی نوشته ام که اغلب آن ها در ” ماهنامه ی هنر موسیقی” چاپ شده است . چند کتاب در این زمینه نوشته ام ؛ از جمله : ” تاریخ شناسی موسیقی و ردیف موسیقی ایران” ، ” از نی حکایتی” ، ” از موسیقی تا سکوت” . . . که در سال های پیش منتشر شده ، و نوشته های متعدد دیگر که در حال آماده سازی آنها هستم .

محمدجواد کسائی در مورد آخرین فعالیت های مؤسسه موسیقی تحت مدیریتش گفت :در ماه های گذشته دو برنامه در اصفهان برگزار کردیم با عنوان ” گُل های باقی مانده ی ” (۱) و (۲) ” که اختصاص داشت به آئین گرامیداشت ” استاد نادر گلچین” و ” استاد حسن ناهید” . . . ، که امیدوارم این برنامه ادامه داشته باشد .

این نوازنده سه تار در مورد فعالیت های هنری برادرش یعنی محمدخلیل کسائی نیز گفت: بدون تردید بهترین یادگار پدر در هنرِ نی نوازی برادرم محسوب می شود. خلیل هم آلبومی ضبط کرده که سال آینده روانه ی بازار می شود . امیدوارم که موسیقی اصیل ما با بهبود شرایط فرهنگی ، حال و هوای بهتری پیدا کند ، و باز چون گذشته به آن طراوت و پویایی بازگردد . . . ، البته نه آن که صرفاً موسیقی گذشته را تکرار کنیم!