هرمز فرهت چهره شناخته شده موسیقی کلاسیک کشورمان محسوب می شود که سالها ریاست دانشکده موسیقی دانشگاه دوبلین را بر عهده داشته و پیش از انقلاب نیز رئیس بخش موسیقی دانشگاه تهران بوده است؛ این موسیقیدان درباره اجرای اثرش توسط یک پیانیست ارمنستانی در ایران که از فردا آغاز می شود توضیحاتی را ارائه کرد.
هرمز فرهت درباره اجرای اثرش با عنوان «سونات شماره دو برای پیانو» در ایران گفت: در مورد فعالیت های موسیقی در ایران مطالبی که من دیدم نشان می دهد شوق مردم و به خصوص جوانها که دارای فرهنگی وسیع تر جهانی هستند قابل توجه است. در واقع این اشتیاقشان به موسیقی که یک فرهنگ جهانی محسوب می شود است. این علاقه به ویژه نسبت به موسیقی کلاسیک که مربوط به دنیای غرب بوده ولی امروزه یک فرهنگ جهانی شده است وجود دارد. چنین پدیده والای آفرینیش انسانی در تمام دنیا پذیرفته شده است.
آهنگساز برخی از آثار داریوش مهرجویی و ناصر تقوایی در ادامه افزود: من نمی دانم تا چه حد به طور رسمی از اجرای تور کنسرت های آقای هایک ملیکیان پیانیست ارمنستانی در ایران استقبال شده اما آنچه می بینیم نشان می دهد خود مردم اشتیاق زیادی به موسیقی بین المللی دارند و فعالیت هایی وجود دارد و کنسرتهایی برگزار می شود. این کنسرتها توسط سازمان های داخلی و چه از طرف افرادی مانند آقای ملیکیان که از خارج می آیند برگزار می شود و جای خوشحالی دارد. البته من کارهای آقای ملیکیان را شخصا را نشنیده ام اما تا آنجا که به اطلاعم رسیده ایشان پیانیست ورزیده و معتبری است.
وی درباره سونات شماره ۲ برای پیانو که قرار است توسط هایک ملیکیان از ۲۳ دی اجرایش در بوشهر آغاز شود گفت: ساخت این سونات ۵ سال قبل یعنی در سال ۲۰۱۰ انجام شده است. درباره روال ساخته شدن این آثار چندان نمی شود صحبت کرد. حتی اگر الهامی نیز در ساختن موسیقی تاثیرداشته باشد چندان نمی شود درباره اش صحبت کرد و قابل بیان نیست. کار آهنگسازی به طور کلی پیشه ای است که با فراگیری یک مبانی علمی، روشی را برای به وجود آوردن اصوات موسیقی می یابد که متاثر از پشتوانه فرهنگی آن موسیقی است.
هرمز فرهت ادامه داد: کسی که امروز آهنگ می سازد اگر دارای تجربه و فراگیری علوم لازم این کار باشد قطعا متاثر از آثار آهنگسازان قدیمی تر یا همدوره ای های خودش است. البته که باید آهنگساز روش و راه خودش را بیابد تا دچار تکرار نشود.
وی گفت: اولین اجرای قطعه سونات شماره دو برای پیانو که قرار است در ایران اجرا شود در سالن مرکینگ هال نیویورک در سال ۲۰۱۱ توسط سهیل ناصری انجام شده است. سهیل ناصری در یک خانواده ایرانی ساکن آمریکا متولد شده و پیانیست خوبی است. سونات شماره دو برای پیانو دو مرتبه هم در شهری که من زندگی می کنم یعنی شهر دوبلین پایتخت جمهوری ایرلند توسط سهیل ناصری اجرا شده است.
این موسیقیدان افزود: با اینکه من خیلی پیر هستم و در دوران عمرم آثار من در جاهای مختلف اجرا شده اما خیلی خوشبخت هستم از اینکه اثری از من در وطنم اجرا می شود و تعدادی از هموطنانم آن را خواهند شنید.
فرهت درباره جایگاه آهنگسازان موسیقی کلاسیک کشورمان در عرصه جهانی نیز گفت: من بیش از ۳۶ سال است که از صحنه های موسیقی ایران دور هستم و حتی پیش از انقلاب نیز تنها ده سال در ایران بودم. به همین دلیل تنها از فعالیت ها و آثار چند آهنگساز ایرانی اطلاع دارم؛ از جمله از کارهای پسر عموی خودم آقای شاهین فرهت که آدم فعال و پر کاری است و من مقداری از آثار ایشان را شنیده ام. همچنین آقای چکناواریان را به خوبی از قدیم می شناسم و می دانم که آهنگساز بسیار چیره دستی است.
این آهنگساز افزود: آقای احمد پژمان یا آقای علیرضا مشایخی و یا خانم فوزیه مجد را هم می شناسم اما متاسفانه کارهایشان را کمتر شنیده ام. ولی می دانم از این افرادی که اسم بردم آهنگسازان جوان تری هم هستند که فعالیت می کنند. مثلا آقای تفرشی پور را از نسل جوان آهنگسازان ایرانی مشناسم و برخی از کارهایشان را شنیده ام و می دانم آدم باسلیقه و آشنا به روش های اخیر آهنگسازی است. یا کارهای رضا والی را که آهنگساز بسیار خوبی است و همچنین آثار آقای رنجبران را هم که در آمریکا هستند شنیده ام که کارهای خوبی محسوب می شوند.
هرمز فرهت در سال ۱۳۰۷ در تهران متولد شده است. او از دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس(یو سی ال ای) در رشته موسیقی لیسانس گرفت؛ سپس در رشته آهنگسازی کالج میلز در رشته آهنگسازی نزد داریوس میو آموزش دید و در نهایت از یو. سی. ال. ای دکترای موسیقی‌شناسی دریافت کرد.
او در سال ۱۳۳۶ در طول پژوهش‌های خود برای دریافت دکترای موسیقی‌شناسی، با استفاده از بورس بنیاد فورد به ایران آمد و نزد حسین صبا (سنتور) و نصرالله زرین‌پنجه (سه‌تار) با موسیقی کلاسیک ایرانی آشنا شد. پایان‌نامه دکترای هرمز فرهت با عنوان «مفهوم دستگاه در موسیقی ایران» سالها بعد، در ۱۹۹۰ توسط انتشارات دانشگاه کمبریج در بریتانیا به چاپ رسید. برگردان پارسی این کتاب نیز به کوشش مهدی پورمحمد در تهران منتشر شده است.
هرمز فرهت در سال‌های پایانی تحصیل در ایالات متحده، مدتی دانشیار دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس بود. پس از بازگشت به ایران از سال ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۳ مدیر بخش موسیقی دانشگاه تهران و در سال‌های بعد، سرپرست موسیقی جشن هنر شیراز، نایب رئیس دانشگاه فارابی، استاد دانشگاه تهران و … بود.
هرمز فرهت در پی پیروزی انقلاب اسلامی در ایران به اروپا مهاجرت کرد. وی از سال ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۵ رئیس «دانشکده موسیقی دانشگاه دوبلین» بود و اکنون دوران بازنشستگی خود را در ایرلند می‌گذراند.
او در زمینه آهنگسازی موسیقی فیلم با کارگردانهایی چون داریوش مهرجویی و ناصر تقوایی همکاری کرده است.
قرار است هایک ملیکیان پیانیست مطرح ارمنستانی آثاری از هرمز فرهت، فوزیه مجد، شاهین فرهت، امیر مهیار تفرشی پور و آهنگسازان اروپایی را طی یک تور در تاریخ های ٢٣دی در سالن شهید آوینی بوشهر، ۲۵ و ۲۶ دی تالار رودکی ۲۷ دی در سالن شهرداری یزد، ۲۹ دی در تالار آفتاب اهواز، ۳۰ دی در تالار حافظ شیراز به اجرا در بیاورد.
دیدگاهتان را بنویسید