×
×

گزارش اختصاصی موسیقی ایرانیان از کنسرت شهرام ناظری/۲

  • کد نوشته: 8761
  • 25 اسفند 1389
  • ۷ دیدگاه
  • قسمت اول گزارش موسیقی ایرانیان از کنسرت شهرام ناظری در تهران را خواندید، در ادامه توجه شما را به قسمت دوم گزارش که متن سخنان ناظری در کنسرت‌اش می‌باشد جلب می‌کنیم

  • موسیقی ایرانیان – صادق اخباریه: قسمت اول گزارش موسیقی ایرانیان را از کنسرت شهرام ناظری در تهران از اینجا خواندید، توجه شما را به قسمت دوم گزارش که متن سخنان ناظری در کنسرت‌اش می‌باشد جلب می‌کنیم.

    بنیاد فردوسی قبل از اجرای قسمت دوم برنامه به پاس کوشش‌های شهرام ناظری در راستای گسترش فرهنگ فردوسی‌‌خوانی از شوالیه‌ی آواز ایران تقدیر کرد. به گزارش خبرنگار موسیقی ایرانیان دکتر محمد حسین طوسی‌وند، رییس بنیاد فردوسی ۲۱ اسفندماه در کنسرت شاهنامه‌خوانی شهرام ناظری با ارائه لوح سپاسی از این هنرمند تقدیر و ابراز امیدواری کرد که پس از برگریزان پاییزی، باز بهار نمو فرهنگ و ادب ایران‌زمین شکل گیرد.

    شهرام ناظری ضمن سپاسگزاری از این تقدیر انتقادی هم به شکل قدردانی بنیاد وارد کرد و این تقدیر را درست ندانست و خاطرنشان کرد: «باید بدین شکل بود که دوستان در بنیاد طی مراسمی که به شکل مستقل برپا می کرد از بنده تقدیر می‌کردند نه بدین شکل که در کنسرت بنده، این عمل صورت بگیرد.»

    اولین شاهنامه‌خوانی توسط ناظری برای اولین بار در چهار سال پیش

    شهرام ناظری در ابتدای قسمت دوم کنسرت که به شاهنامه‌خوانی اختصاص داشت، گفت: «به دلیل اینکه جامعه به سمتی رفته که دیگر خبری از شاهنامه‌خوانی و محافل نقالی و از این دست مراسم ها که در گذشته بوده نیست ما با خواندن اشعار فردوسی برای اولین بار شاید بتوانیم اندکی آب از جوی رفته را برگردانیم و قدمی در اشاعه‌ی دوباره اینگونه مراسم برداریم که همین که نام فردوسی و شاهنامه در روزنامه‌ها بیاید و مطرح شود می‌تواند قدمی هر چند کوچک باشد، همینطور که می بینیم اکنون زمزمه‌ی کار کردن در زمینه‌ی شاهنامه در گروه ها به وجود آمده و گروه ها و افرادی که به نوعی یک ترسی از کار کردن شاهنامه داشتند، ترسشان را کنار گذاشتند، به صحنه آمدند و جرات پیدا کردند، در صورتیکه هنگامی که ما کار را چهار سال پیش شروع کردیم، در آن زمان اگر به خواننده ها پیشنهاد شاهنامه‌خوانی می دادی سرباز می‌زدند و حاضر به انجام این کار نمی شدند.»

    ما که نمی‌توانیم به غرب هواپیما و کامپیوتر صادر کنیم پس بهترست روی فرهنگ خود کار کرده و آنرا به جهانیان بشناسانیم

    او در ادامه افزود: «ما ایرانی هستیم و دارای فرهنگ و تاریخی بس غنی، ما که نمیتوانیم به غرب هواپیما و کامپیوتر صادر کنیم پس بهتر است روی این فرهنگ خود کار کرده و این کالای فرهنگی را به آنها عرضه کنیم، اکنون غرب تا حدودی از کمبود معنویات در بعضی جاها در مضیقه هست، ما می‌توانیم با صادر کردن این فرهنگ به جهانیان، هم خودمان را به آنها بهتر بشناسانیم و هم راهکاری برای جامعه‌ی رفته به سوی مادی گرایی آنها باشیم.»

    آرمان اصلی ما این بود که شاهنامه توسط گروهی ۱۵۰ نفره اجرا شود

    شهرام ناظری در ادامه خاطرنشان کرد: «من در ابتدا با مولانا و بعد با فردوسی شروع کردم که اشعار این دو بزرگ پیش از این کمتر و یا اصلا خوانده و شنیده نشده بود، روی اشعار این دو بزرگ کار کردم تا هم بتوانم اندکی اجحافی که در حقشان شده بود خواسته یا ناخواسته جبران کنم و هم این دو بزرگ را بیشتر به مردم بشناسانم.

    ما چهار سال پیش با گروه های مختلفی در امریکا، اروپا و حتی آفریقا این کار را اجرا کرده بودیم ولی در ایران به دلایل مختلف موفق به اجرای آن نشده بودیم. آرمان اصلی ما این بود که این کار را با گروهی صدو پنجاه نفره اجرا کنیم ولی بدلیل مشکلات عدیده ای که وجود داشت از آن صرف نظر کردیم تا بتوانین این کار را زودتر به مخاطبین عزیز عرضه کنیم.»

    برخی خیال می‌کردند اگر ما شروع به شاهنامه‌خوانی کنیم قرارست شاه برگردد

    شهرام ناظری ادامه داد: «در زمینه‌ی شاهنامه‌خوانی مشکلات زیادی و عدیده ای وجود داشت که آنها را می توانیم به بخش های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و… تقسیم کنیم، برخی می پنداشتند اگر ما شروع به شاه‌نامه خوانی کنیم در پس آن قرار است اتفاق خاصی بیافتد یا شاه برگردد یا چیزهای دیگر ولی با مشکلات موجود خوشبختانه توانستیم این کار را به صحنه بیاوریم»
    بعد از این سخن بود که مردم استاد آواز موسیقی ایران را تشویق شدیدی کردند و ناظری در ادامه از سختی فردوسی‌خوانی گفت: «ما عادت کردیم یک چیزی پیش رو داشته باشیم تا شروع به کاری کنیم، ولی در این کار به غیر از اندکی نقالی‌خوانی و شیوه های زورخانه‌ایی چیزی در دست نداشتیم و مسیر ازپیش‌مشخصی وجود نداشت که این کار ما را خیلی مشکل می‌کرد. که البته ما سعی کردیم با تحقیقاتی در این زمینه که از مرجع هایی چون قومیت های مختلف ایران و شیوه های مقامی انجام دادیم بتوانیم اطلاعاتی از شاهنامه‌خوانی بدست آوریم.»

    ناظری در مورد گروه نوازندگانی که او را در کنسرت همراهی کردند گفت: «این گروهی که با ما همکاری دارند گروه مقامی هستند، سازهایی که به صدا در می آورند همه سازهایی مقامی است و سنتی نیست که کل کار یا به عبارتی ۹۰% کار مقامی است، که کلا ما در این کار از ربع پرده استفاده نکرده ایم»

    ناظری در پایان سخنانش از مسئولین تشکر کرد و گفت: «متشکریم از کسانی که سبب شدند این کار صورت بگیرد، همانطور که شما می دانید می توانستند خیلی راحت بگویند نه و از این کار ممانعت کنند، در هر صورت از تمام کسانی که در برپایی این کنسرت نقش داشتند سپاسگزارم.»

       

    مطالب مرتبط

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *