آیین بزرگداشت هفتاد و پنجمین زادروز استاد میلاد کیایی همراه با رونمایی از آلبوم میلاد فرهنگ، جمعه ۱۷ آذرماه در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد. در این آیین، محمد سریر، محمود فرهمند، سوسن اصلانی، فرهنگ جولایی، هوشنگ کامکار، پشنگ کامکار، اردوان کامکار، عبدالله طریقت، سید محمد مجتبی حسینی، مهدی افضلی، عباس عظیمی، قاسم رفعتی، رضا شفیعیان، بردیا صدر نوری، رضا ژاله، محسن راسخ، امیر آهنگ، حمیدرضا عاطفی، ناصر ایزدی، قدرت الله انتظامی و بسیاری دیگر از هنرمندان و هنردوستان عرصه‌های مختلف حضور داشتند.
در ابتدای این برنامه عباس سجادی مدیریت عامل بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران درباره برگزاری گرامیداشت هفتاد و پنجمین زادروز میلاد کیایی گفت: «امشب به‌پاس گرامیداشت شخصیتی سرشار از هنر و مهربانی اینجا گرد هم آمده‌ایم. یکی از شخصیت‌هایی که متولد پاییز است و نامش تا همیشه در تاریخ می‌درخشد، میلاد کیایی است. در تحقیقات جامعه‌شناسی امروز دنیا، سرمایه‌های انسان ماندگارترین و با اهمیت‌ترین سرمایه‌های هر جامعه است. معدن، چاه نفت، جنگل یا دریا روزی تمام می‌شود اما آنچه به جامعه اضافه می‌شود سرمایه و تجربه انسانی است. اگر می‌خواهیم جامعه پایداری داشته باشیم باید قدر بزرگانمان را بدانیم.»
او افزود: «امروز میلاد میلادهاست. چون استاد میلاد کیایی حدود ۷ دهه از عمر بابرکت خودش را با موسیقی و موسیقیدان‌ها گذرانده است. او هنرمندی است که وقتی حدود ۵ یا ۶ سال سن داشت در کنار قمرالملوک وزیری به نواختن ساز پرداخت و امروز هم با خیلی از بزرگان ساز می‌نوازد. امیدواریم میلاد کیایی در آینده در کنار جوانان هم به نوازندگی بپردازد.»
سجادی به دوران مدیریت میلاد کیایی در کاخ جوانان در دوران پهلوی هم اشاره کرد و گفت: «استاد میلاد کیایی در کنار آهنگسازی و نوازندگی یک مدیر موفق در عرصه فرهنگی هم بوده و در دوره‌ای بخش‌های مختلفی را مدیریت کرده است. در آن دوران اتفاقات خوشایندی هم افتاده است. خوشبختانه ایشان جزء کسانی است که در دوران مدیریتشان هم بافرهنگ بوده‌اند و هم فرهنگ را به خوبی می‌شناخته‌اند.»
هوشنگ کامکار آهنگساز و نوازنده شناخته‌شده موسیقی ارکسترال و ایرانی سخنران بعدی این برنامه بود. او در آغاز سخنانش گفت: «قبل از هر چیز به هم‌وطنان آذری خودم که در زلزله اخیر خانواده و آشنایانشان را از دست دادند، تسلیت می‌گویم.
او با اشاره به ساز سنتور که ساز تخصصی میلاد کیایی است، بیان کرد: «شاید بعضی‌ها از خودشان سؤال کنند که چرا قرار است من درباره ساز سنتور سخن بگویم اما خوب است بدانید که اولین ساز تخصصی من در دورانی که در سنندج زندگی می‌کردم، همین ساز بود. در بسیاری از کنسرت‌ها هم سنتور می‌نواختم و برای نوازندگی سنتور کمک‌هایی به برادرم پشنگ کرده‌ام. با این توضیح می‌توانم به خودم اجازه بدهم که درباره این ساز صحبت کنم.»
کامکار با بیان اینکه میلاد کیایی به‌کار بردن لقب استاد برای خودش را دوست ندارد، بیان کرد: «اولین خاطره‌ای که من از دوست عزیز خودم میلاد کیایی دارم به ۵۸ سال قبل و اردوهای رامسر بازمی‌گردد که در آن دوران از سراسر ایران برگزیدگان رشته‌های مختلف، در آن اردوها شرکت می‌کردند. در آن دوران میلاد کیایی، علی رهبری و مجتبی میرزاده جزء چهره‌های مشهور عرصه موسیقی در میان ما بودند و من خیلی خوشحال بودم که آنها ما را تحویل می‌گیرند».
او افزود: «آنجا بود که متوجه شدم میلاد کیایی را باید یکی از مؤثرترین افراد در طرح‌ریزی بنیان سنتورنوازی معاصر ایران دانست. ایشان از همان زمان سبک و سیاقی در سنتورنوازی داشت که جوان‌ها پیگیری‌اش می‌کردند و امروز بر اساس همان مسیر و اندیشه سنتورنوازی معاصر ایران پیشرفت قابل ملاحظه‌ای کرده‌اند و خیلی‌هایشان الآن در این جمع حضور دارند.»
کامکار ادامه داد: «میلاد کیایی در عرصه‌های دیگر هنر نظیر شعر هم توانایی‌های زیادی دارد، ادبیات را به خوبی می‌شناسد و آثار مکتوبی را با موضوع موسیقی و البته در عرصه‌های دیگر، منتشر کرده است. یکی از خصوصیات میلاد کیایی در موسیقی توجه ویژه به مقوله آموزش است. شخصاً معتقدم که اهمیت آموزش بسیار بسیار بیشتر از ساخت ۱۰ سمفونی است. همه می‌دانیم که امروز در جامعه ما هنرمندانی حضور دارند که مدام در حال تلاش برای کنسرت گزاری در فرانسه، انگلیس، آلمان، امریکا و دیگر کشورها هستند. البته این اقدامات هم خوب است چون دلارها و پوندهای زیادی را نصیبشان می‌کند اما وقتی از همین افراد می‌پرسیم تا امروز چند شاگرد را در عرصه موسیقی تربیت کرده‌اید، می‌گویند هیچ.»
هوشنگ کامکار با بیان اینکه میلاد کیایی یکی از استادانی است که از سال‌ها قبل درزمینه آموزش کار کرده، گفت: «از این بابت بسیار از او سپاسگزارم. من یک هنرمند را زمانی به‌عنوان یک هنرمند والا قلمداد می‌کنم که خصوصیاتی را در خود داشته باشد. مثلاً درزمینه موسیقی ایرانی شناخت کامل از دستگاه و ردیف داشته باشد، تکنیک بالایی در اجرا داشته باشد و از خلاقیت بالایی هم برخوردار باشد. ما در ایران هنرمندان زیادی داریم که یکی از این خصوصیت‌ها را دارند اما تعداد کسانی که هر سه شرط را در وجود خودشان دارند، چندان زیاد نیست.»
«سید علیرضا میرعلینقی» روزنامه‌نگار و پژوهشگر به‌عنوان سخنران بعدی در این آیین گفت: «از اینکه در این جلسه حضور دارم بسیار خوشحالم چون این جلسه به‌واسطه وزنه‌های بسیار سنگینی که در آن حضور دارند، اهمیت زیادی دارد. من سابقه بیست‌وسه سال آشنایی با میلاد کیایی را دارم اما چهار ماه حضور دائم در کنار ایشان و در منزل این استاد در حدفاصل سال ۱۳۸۳ تا سال ۱۳۸۴ که به خاطر تهیه کتاب «راز آشکارا» نصیبم شد، برای من همچون یک دانشگاه بود که در آن شیوه زندگی‌ام را از یک هنرمند به معنای واقعی کلمه نه معنای امروزی، آموختم. در آن دوران بنا بود در کنار میلاد کیایی حضور پیدا کنم تا خاطرات این استاد را ضبط کنم.»
او افزود: «حاصل این چهار ماه ۱۷ ساعت گفت‌وگو بود که همه‌اش پیاده شد اما شاید به این دلیل که صلاح نبود، همه این چند ساعت گفت‌وگو منتشر نشد. بعدها، بنا بر این شد که بخشی از سخنان آقای کیایی در قالب کتاب دیگری در خارج از کشور منتشر شود. البته برای اینکه سوءتفاهم پیش نیاید باید بگویم که سخنان ایشان به‌هیچ‌عنوان سیاسی نبود چون اصلاً آقای کیایی آدم سیاسی نیست. همان‌جا هم بود که من آموختم نباید وارد مسائل سیاسی بشوم چون اظهارنظر درباره سیاست نیاز به تخصص دارد.»
رضا مهدوی نوازنده سنتور، مجری رادیو و تلویزیون و تهیه‌کننده آلبوم میلاد فرهنگ به‌عنوان سخنران بعدی این آیین گفت: «امشب بناست که درباره مرد خوب موسیقی‌مان سخن بگوییم. درباره استاد میلاد کیایی نوازنده خوش نواز و بافرهنگ سنتور هر چه بگوییم کم است. به گمان من ایشان جزء معدود افرادی است که ذهنش پر از خاطراتی از هنرمندان و شخصیت‌های مختلف است که بسیاری از آن خاطرات را نمی‌توان نقل کرد چون آقای کیایی در محافل خصوصی اغلب شخصیت‌ها حضور داشته است.»
مهدوی با اشاره به روند تولید و انتشار آلبوم میلاد فرهنگ گفت: «استاد میرعلینقی نام خوبی برای این آلبوم انتخاب کرد و مطلب خوبی هم برای این اثر نوشت. من از استاد کیایی خواستم که افشاری و سه گاه بنوازند. در این اثر افشاری را نواخته‌اند و امیدواریم به‌زودی در اثری دیگر سه گاه را هم بنوازند. آرش فرهنگ فر هم به‌واقع در این اثر یک نوازندگی متناسب با اثر را ارائه داد. نوازندگی او در این آلبوم با توجه به ریشه‌های موسیقی ایرانی یعنی همان ردیف و دستگاه موسیقی ایرانی و با خلاقیت و به شیوه معاصر انجام شد.»
این مجری تلویزیون، ادامه داد: «در فضای امروز موسیقی ایران به افشاری، سه گاه و حتی شور چندان توجه نمی‌شود و در اغلب آثاری که امروز می‌شنویم سعی می‌کنند فضا را تعدیل کنند. بنابراین و با توجه به اینکه از آثاری همچون لب کارون با صدای زنده‌یاد مرحوم نعمت‌الله آغاسی در افشاری دیگر خبری نیست، تصمیم گرفتیم در افشاری از استاد میلاد کیایی اثری را داشته باشیم که برای آیندگان بماند. از سید عباس سجادی هم تشکر می‌کنم که همیشه بانی خیر است و به جماعت اهل هنر و فرهنگ و ادب خدمت‌های شایانی می‌کند. امشب به برکت لطف ایشان توانستیم دورهم جمع‌شویم و برگی به دفتر تاریخ موسیقی افزوده شود.»
مهدوی با بیان اینکه امشب می‌خواهم بگویم که ما دوستدار موسیقی ایرانی و موسیقیدان ایرانی هستیم، گفت: «هدف همه موسیقیدانان ایران در گذشته، امروز و آینده جز خدمت به موسیقی اصیل ایرانی نبوده، نیست و انشاءالله نخواهد بود. میلاد فرهنگ که تا لحظاتی دیگر از آن رونمایی خواهیم کرد در همین راستا آماده شده است. ما در گذشته موسیقی‌های بی‌کلام خیلی خوبی را در رادیو می‌شنیدیم. تک‌نوازان و هم‌نوازان برجسته‌ای در رادیو به اجرای موسیقی می‌پرداختند. به نظر من، امروزه شرکت‌ها و مؤسسات موسیقی باید خودشان را موظف بدانند که موسیقی بی‌کلام را حمایت کنند و فقط به اقتصاد موسیقی فکر نکنند. اگر هم از جیب هزینه می‌کنند برای آیندگان این سرزمین خواهد ماند و در آینده گفته خواهد شد. در پایان، از استاد میلاد کیایی دعوت می‌کنم که به روی صحنه بیایند و با شما سخن بگویند.»
میلاد کیایی نوازنده و آهنگساز شناخته‌شده موسیقی ایرانی هم که آیین نکوداشت هفتاد و پنجمین زادروزش در نیاوران برگزار شد، به روی صحنه آمد و رو به مخاطبان حاضر در سالن خلیج‌فارس فرهنگسرای نیاوران، گفت: «به خانه دل خودتان خوش آمدید. عزیزان شما میهمان نیستید بلکه همگی میزبانید. اگر جا تنگ است من شرمنده‌ام.
کیایی درباره مستندی که از زندگی او بنا بود در پایان برنامه پخش شود، بیان کرد: «ساخت این مستند از حدود ۵ سال پیش به همت موسسه تماشاگه راز با مدیریت آقای مناجاتی آغاز شد اما به دلایلی ارتباط این موسسه با شبکه ۴ قطع شد و کار نیمه‌تمام باقی ماند. دوست عزیزم آقای هومن ظریف همت کردند و عاشقانه و بدون هیچ چشم‌داشتی کار را تکمیل کردند و تدوینش را انجام دادند. این فیلم یک اثر دلی است بنابراین مطمئنم که به دلتان خواهد نشست. تماشای این فیلم یک ساعت و شش دقیقه زمان می‌برد؛ بنابراین سعی می‌کنم سخنم را کوتاه کنم. در پایان از آقای عباس سجادی در بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران و آقای رضا مهدوی که عاشقانه آلبوم میلاد فرهنگ را منتشر کرند، سپاسگزارم. این کار، واقعاً کاری عاشقانه بود.
دقایقی ز زمانه هنوز در پیش است/ که از سراسر بگذشته ارزشش بیش است»
پس از سخنان میلاد کیایی مجری برنامه سپاس‌نامه‌ای را که مرکز آفرینش‌های هنری نیاوران برای میلاد کیایی آماده کرده بود خواند.
در این سپاس‌نامه خطاب به میلاد کیایی آمده بود:
«مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد/ نقش هر نغمه که زد راه به‌جایی دارد
هر پگاه، ابر بی‌باران، سبزه‌زار را از یاد سرشار می‌کند و هنگام طلوع، شور و شادی در نقش تازه، این شرح بی‌نهایت را رقم می‌زند. گل آفتابگردان، حباب و شبنم برگ را به کناری می‌نهد و یتیم سه گاه در وسوسه مهر و ماه، تصویر بهار را در پرواز ۶۵۵ به رقص می‌آورد و خاله سارا، سنجاب و دوستان را به جست‌وخیز، وا‌می‌دارد تا راز آشکارا، سروده لسان‌الغیب را زمزمه کند:
بلبلی برگ گلی خوش‌رنگ در منقار داشت/ واندران حال و هوا خوش ناله‌های زار داشت
هنرمند ارجمند
جناب استاد میلاد کیایی
عمر هفتادوپنج ساله حضرت‌عالی، عمری سرشار از حرکت، برکت، تأثیرگذاری و خلاقیت توأم با خلق آثار گران پایه و ممتاز است که به ما می‌آموزد دل به دریا زدن، دم نزدن می‌خواهد. به‌رسم ابراز ارادت و سپاس از جایگاه آموزگاری و به یمن میلاد پربارتان باافتخار سپاس‌نامه‌ای را تقدیم شما می‌کنیم.
سید عباس سجادی
مدیرعامل بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران»
به همراه این سپاس‌نامه هدیه‌ای هم از سوی بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران به میلاد کیایی تقدیم شد و قدرت الله انتظامی هم به میلاد کیایی هدیه داد.
در ادامه نوبت به رونمایی از آلبوم میلاد فرهنگ که میلاد کیایی نوازندگی سنتور را در آن بر عهده داشته و آرش فرهنگ فر هم نواختن تنبک را در آن انجام داده، به یاد ناصر فرهنگ فر رسید.
بعدازاینکه رونمایی آلبوم میلاد فرهنگ با حضور اهالی هنر روی صحنه سالن خلیج‌فارس فرهنگسرای نیاوران، انجام شد، مستند میلاد کیایی برای حاضران در فرهنگسرای نیاوران پخش شد. نکته جالب در این مستند حضور یا سخن گفتن از چهره‌های همچون بانو دلکش، حسن گلنراقی، اکبر گلپا، عبدالوهاب شهیدی، محمدرضا لطفی، نادر گلچین، علی رهبری، محمد موسوی، حسن ناهید، بابک بیات و دو فرزند میلاد کیایی کیوان و کسرا بود.
در پایان آیین نکوداشت هفتاد و پنجمین زادروز استاد میلاد کیایی، کیک تولد او هم بریده شد.
دیدگاهتان را بنویسید