در مراسم صدمین سالگرد تولد هنرمند فقید موسیقی عنوان شد: تجویدی با زبان خودش موسیقی نواخت

در ابتدای این برنامه نماهنگی درباره این استاد موسیقی پخش شد.

در این ویدیو ابتدا دختر او، زهرا تجویدی درباره عشق والدینش به هم و علاقه پدرش به کار خود صحبت کرد.

او گفت: سبک آهنگسازی پدرم با دیگران تفاوت داشت. پدرم معتقد بود که شاعر و آهنگساز باید در حال و هوای واحدی باشند. پدرم همیشه ویولن تمرین می‌کرد. او برای تمرین گل قالی را چندین بار دور می‌زد و می‌نواخت. پدرم پس از انقلاب چون تصمیم نداشت تسلیم بیکاری شود علاوه بر سه تار و ویلون تمرین تار نیز می‌کرد.

فرهاد فخرالدینی (آهنگساز و رهبر ارکستر) در این کلیپ بیان کرد: زمانی که شاگرد آقای تجویدی بودم، استاد صبا به تازگی فوت کرده بود و آقای تجویدی با علاقه و عشق به ما آموزش می‌دادند. بر ردیف‌های ایرانی کاملا تسلط داشتند و حق بزرگی بر گردن موسیقی ایرانی دارند. برای آغاز کار ارکستر ملی با اینکه بیمار بودند همراه با آقای شجریان از او خواستیم تا قطعاتی را بسازند و کارهای خیلی خوبی ساختند.

اکبر گلپایگانی (خواننده) نیز گفت: آقای تجویدی به جوانان کمک می‌کردند و دست آنها را می‌گرفتند. او خیلی زحمت کشید تا من دوباره بخوانم ولی من گفتم که دلم شکسته است. او خیلی برای من زحمت کشید و یکی از عشق‌های من بود.

فضل الله توکل (آهنگساز و نوازنده سنتور) اظهار کرد: در آن زمان به پدر من پیشنهاد کردند که نزد آقای تجویدی که استاد ردیف موسیقی ایرانی بودند، آموزش ببینم. در حضور ایشان کسب فیض کردم. کارهای او ماندگار بود و هنوز نیز تازگی دارند. نوع ملودی‌های او در ذهن می‌نشیند و آدم به دنبال این می‌رود که ببیند بقیه آن کجاست.

فریدون شهبازیان (موسیقیدان) بیان کرد که استاد تجویدی همیشه ذهن فعالی داشتند و به محض اینکه چیزی به ذهنشان می‌آمد یادداشت می‌کردند. آثار او یکی از دیگری زیباتر بود و کاملا در آواهای موسیقی ایران غرق می‌شد و مردم آنها را بسیار دوست داشتند. شانس این را داشتم تا چند اثر استاد را با صدای علی اصغر شاه زیدی ضبط کنم. او زمانی که آثار را شنیدند پسندیدند و اشک در چشمانشان حلقه زد و گفتند هیچ کس اینگونه آثار مرا تنظیم نکرده بود.

در این مراسم که میزبان علاقمندان به موسیقی ایرانی بود، روزبه کلانتر نوازنده ویولن و از شاگردان استادعلی تجویدی به همراه داوود یاسری نوازنده پیشکسوت تمبک به اجرای دو نوازی در ردیف موسیقی ایرانی پرداختند. در این لحظات سالن با اجرای این دونوازی که آوایی نوستالژیک را تداعی می‌کرد در سکوت فرو رفته و برخی افراد با دوربین‌های موبایل خود ویدیوهایی را ضبط می‌کردند. در پایان لحظاتی با تشویق تماشاچیان همراه بود.

در ادامه، بردیا صدرنوری نوازنده پیانو نیز بر اساس آثاری از استاد تجویدی با چیره دستی به بداهه‌نوازی پیانو پرداخت. طی این اجرا نیز تماشاچیان سکوت اختیار کرده و با دقت به تماشای این اجرا پرداختند.

یادمان موسسه راد نو اندیش به زهرا تجویدی فرزند علی تجویدی در حضور فرهاد فخرالدینی و ناصر ایزدی اهدا شد.

زهرا تجویدی گفت: درباره پدر من برنامه‌های زیادی اجرا شده ولی این برنامه واقعا نمونه است و خیلی متنوع برگزار شد.

در پایان هم «اکسترملی مهر» به رهبری ناصر ایزدی و خوانندگی محمد صرفه‌جو چند اثر از علی تجویدی را با اشعاری از جمله بازگشته، حق ناشناس، رسوا شده دلم، ای بهار من و سفر کرده اجرا کردند.

حین اجرای این آثار نوستالوژیک نیز تماشاچیان با علاقه گوش سپردند و کارها را دنبال کردند.

انتهای پیام