تالار وحدت، شامگاه پنجشنبه ۲۸ تیرماه میزبان ارکستر سمفونیک تهران با حضور بابک کاظمی به‌عنوان رهبر مهمان بود.
ارکستر سمفونیک تهران که در طول سالیان طولانی فعالیت خود با حضور اساتیدی چون، شهرداد روحانی، لوریس چکناواریان و… در کسوت رهبر، به روی صحنه حاضر شده است، حالا با حضور نوازندگان و رهبری پرانرژی حس خوب جوانی در رگ‌هایش جریان یافته است.
ارکستر سمفونیک تهران گهگاه اجراهای خود را با رهبران مهمان پشت سر می‌گذارد که جدای از وجه هنری می‌تواند تجربه خوبی برای نوازندگان این ارکستر ایجاد کند. در تازه‌ترین اجرای ارکستر بابک کاظمی رهبر جوان هدایت نوازندگان را بر عهده داشت.
نوازندگان در جای خود قرار گرفتند و پس از سپری شدن لحظاتی، ارکستر کارش را با نواختن “سمفونی شماره ۳” لودویگ فان بتهوون آغاز کرد. اثر آهنگساز آلمانی با رفت‌وبرگشت آرشه‌ها اوج گرفت و در میانه با سازهای بادی آمیخته شد. تشویق مخاطبان پس از نخستین قطعه نشان از رضایتشان از اجرا داشت، یک سمفونی که با توجه به حالات و روحیات بتهوون در یک برهه حساس از زندگی‌اش، بیشتر از تمام آثارش متأثر از درونیات او است. از این سمفونی همچنین به‌عنوان “اروئیکا” به معنای “آرزوی ناکام” یاد می‌کنند.
نوازندگان چیره‌دست ارکستر سمفونیک با اجرای بی‌نظیر فرازوفرودهای این قطعه دشوار، توانستند روح این اثر به‌یادماندنی را هنگام اجرا به نمایش درآورند و احساس شگفت‌انگیزی را در وجود حاضرین در سالن برانگیزند. به‌طوری که در پایان اجرا اعضای ارکستر با تشویق‌های بی‌امان مخاطبان روبه‌رو شدند.
تنفسی کوتاه قسمت اول و دوم اجرا را از یکدیگر جدا کرد. پس از دقایقی با بازگشت ارکستر به صحنه بخش دوم برنامه آغاز شد. در ادامه اورتور “خفاش” یوهان اشتراوس اجرا شد. چشم‌های نوازندگان خیره به دست‌های رهبر ارکستر و اشارات او بود و آرام، آرام، مهیای نواختن سازهایشان می‌شدند. و همه چیز نوید اجرایی تحسین‌برانگیز را می‌داد. تا این اثر موسیقیدان آلمانی دقایقی از این کنسرت را به خود اختصاص دهد.
پس از آن نوبت به اجرای قطعه ارکسترال “رومئو و ژولیت” رسید، قطعه‌ای که بر اساس یکی از درخشان‌ترین آثار ادبی جهان ساخته شده است، اورتور “رومئو و ژولیت” اثر پیوتر ایلیچ چایکوفسکی موسیقیدان و آهنگساز روس به زیبایی هرچه‌تمام‌تر توسط نوازندگان جوان ارکستر سمفونیک به اجرا درآمد.
نکته آزاردهنده در اجرا و پیش‌تر در اجراهای قبلی که مداوم تکرار می‌شود اشتیاق بیش از حد تماشاگران برای تشویق کردن است. تماشاگرانی که برای شنیدن موسیقی کلاسیک آمده و تالار وحدت را پر کرده بودند، همچنان با عدم آگاهی از زمان تشویق کردن، نه‌تنها در میان دو موومان بلکه حتی در سکوت کوتاه نیز به تشویق پرداختند تا تجربه عجیبی را برای این نوازنده بین‌المللی رقم بزنند. به نظر می‌رسد همچنان ضروری است که رهبر ارکستر مانند دیگر اجراهای روحانی با ارکستر سمفونیک، پیش از هر قطعه در مورد زمان تشویق کردن به تماشاگران تذکر دهد.
هماهنگی بی‌نقص نوازندگان سازهای زهی، بادی و ضربی در حین اجرای این اثر یک شب به‌یادماندنی را در خاطر علاقه‌مندان به موسیقی کلاسیک ثبت کرد.
در این کنسرت نوازندگان فراوانی به روی صحنه تالار وحدت آمدند و به‌عنوان نوازنده ارکستر سمفونیک تهران به اجرا پرداختند که نام این نوازندگان عبارت بود از: محمدرضا کریمی، محمدرضا شریفی، امیر مینو سپهر، آرش اسد نژاد، فرزاد صیدی، عاطفه سادات حسینی، احسان شامی، هومان جلالت، نگین حاتمی، حسن اکبریان، بهار فلسفی، نوید شعبان زاده، عرفان شریف زاده (ویولن یک)، مونیکا لران، محمد امین عطایی، علیرضا چهره قانی، عرفان وکیلی، پیمان شامی، محمد امین واحدی، برهان همتی، محمد غریبی، موژان میرزایی، سیما یاهو، محمد رضا جمالی بیرامی، بابک مهدی خبازیان (ویولن دو)، کاوه تسعیری، امین زمان خان، پژمان اختیاری، نیلوفر هادی سهی، زهرا عبدالله زاده، الهام عادلی زاده، دانیال اسدی راد، رکسانا ریحانیان، امیرحسین منصوری (آلتو)، مهرداد عالمی، ماکان خویی نژاد، هانیه کازرونی، هستی حامد سپاسی، نرگس فلاح پسند، غزاله شیرازی، المیرا نعمت زاده، پارسا هادی (ویولن سل)، پورنگ پورشیرازی، مهدی کلانتری، پروانه انارکی، رضا دست فال، فرشید پاتینیان، محمدرضا جبار، هادی اسماعیلی (کنترباس)، شهرام رکوعی، مه سیما فلاحی، غزاله میرزا زاده (فلوت)، علیرضا متوسلی داراب، رضا صنعتی نژاد (فاگوت)، فرشاد شیخی، سیامک میردادیان، فاطمه یوسفی نژاد، میلاد عباسی (هورن)، بابک میردادیان (توبا)، محمدرضا پناهی نژاد (تیمپانی)، کاوه میرحسینی، سالار محمد اصغری، شیما حکیمی، آرمین خیردان (ضربی)، فروغ فضلی (پیانو)، نازنین احمد زاده، حسین تاجیک (ابوا)٬ مینلی دانلیان، رهام ایرانخواه (کلارینت)، سیامک کریمپور، سپهر عباسی، رامین براتی (ترمبون)، علی ضرابی، کامیار ماندگاریان (ترمپت).
دیدگاهتان را بنویسید