×
×

با حضور پرتعداد اهالی فرهنگ و هنر

  • کد نوشته: 142920
  • موسیقی ایرانیان
  • سه شنبه, ۱۹ام اردیبهشت ۱۳۹۶
  • ۰
  • روزهای ۱۶ و ۱۷ اردیبهشت‌ماه، کریستف رضاعی برای دومین‌بار موسیقی فیلم‌هایش را در فرهنگسرای نیاوران روی صحنه برد و به این ترتیب برخی از آثاری که سال گذشته در «هفته موسیقی تلفیقی» اجرا کرده بود را، بار دیگر به گوش مخاطبان رساند. آثار سینمایی این آهنگساز برای پیانو، فلوت، کلارینت، گیتار و کوارتت زهی تنظیم […]

    با حضور پرتعداد اهالی فرهنگ و هنر
  • روزهای ۱۶ و ۱۷ اردیبهشت‌ماه، کریستف رضاعی برای دومین‌بار موسیقی فیلم‌هایش را در فرهنگسرای نیاوران روی صحنه برد و به این ترتیب برخی از آثاری که سال گذشته در «هفته موسیقی تلفیقی» اجرا کرده بود را، بار دیگر به گوش مخاطبان رساند.

    آثار سینمایی این آهنگساز برای پیانو، فلوت، کلارینت، گیتار و کوارتت زهی تنظیم شده بود که می‌توان گفت قلب این اجرا کوارتت زهى بود و شروع و پایان برنامه هم با تنوع رنگ و صدایى سازها همراه شده بود.

    این کنسرت با عنوان «تصورى فراتر از تصویر» روى صحنه رفت و موسیقى فیلم‌های «در دنیای تو ساعت چند است؟» و «خورشیدهای متفاوت» به همراه تصاویر اجرا شد. موسیقی فیلم‌های «متولد ۱۳۶۱»، «نگاه»، «نزدیکتر»، «سعادت‌آباد» دیگر فیلم‌هایی بودند که موسیقی آنها اجرا شد.

    البته موسیقی فیلم کوتاه و صامت «تهران من» هم اجرا شد که موسیقی آن برای کوارتت زهی نوشته شده است. موسیقی در این فیلم سعی دارد هیجان، خشونت و تکراری بودن ریتم این شهر بزرگ را به تصویر بکشد. در عین حال ملودی‌ها و ترانه‌های مردمی، سنتی و شهری در درون بافت و فضاسازی غیرقابل پیش‌بینی ای موسیقی، اشاره ظریفی می‌شود. رضاعى درباره آن مى‌گوید: «این کوارتت اشارات ظریفى به ملودى هاى شهرى دارد؛ مثل موسیقى «سلطان قلب‌ها»، «امشب در سر شورى دارم» یا «لالایى پلنگ در کوه» که با صداى خانم پرى زنگنه شنیده بودیم و جزو خاطرات کودکى و نوجوانى من است.»

    رضاعى همچنین درباره تصویر در موسیقى مى‌گوید: «من تصویر را دوست دارم اما موسیقى برایم مهمتر است و دوست دارم تصویر خودبه‌خود در ذهن شنونده شکل بگیرد. شاید سینمایى ها با من موافق نباشند اما فیلم در شکل‌گیرى تصویر در ذهن مخاطب در همان فضا یا پرسوناژ خاص، دارای محدودیت است در صورتیکه افراد مى‌توانند در موسیقى تخیلشان را فراتر از تصویر به پرواز درآورند و همین موضوع است که براى من اهمیت دارد.»

    این آنسامبل از نسل‌های مختلفی تشکیل شده بود که پریسا پیرزاده، لعیا اعتمادی، مهرداد عالمی، با سرپرستی بردیا کیارس کوارتت زهی را تشکیل می‌دادند و سایوری شفیعی (کلارینت و کلارینت باس) پریناز حیدری نژاد (گیتار)، امیر دارابی (پیانو) و آرمین قیطاسی (فلوت) هم از دیگر نوازندگان این گروه بودند.

    این کنسرت را «سازباز» و نشر «م» با حمایت لورآل پاریس برگزار کردند که وظیفه صدابرداری آن به عهده رضا عسگرزاده و نور و طراحی صحنه برعهده حسام نورانی بود. نکته قابل توجه دیگر حضور قباد شیوا و عینک معروفش (امضای خاصش در طراحی) به عنوان طراح پوستر این برنامه بود.

    هنرمندان زیادی به تماشای این کنسرت نشستند که می‌توان به حسین علیزاده، پرویز تناولی، قباد شیوا، فرزانه طاهری، گلی امامی، بابک آخوندی، دارا داریی، علی بوستان، علی رحیمی، امید روحانی، حامد بهداد، امیر آقایی، صابر ابر، مهدی ساکی، مجید سالاری و … اشاره کرد.

    https://musiceiranian.ir/?p=142920
       
    برچسب ها کریستف رضاعی

    مطالب مرتبط

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *