یک نوازنده سازدهنی گفت: گاهی با یک سازدهنی (هارمونیکا) میتوانیم کار یک پیانیست را انجام دهیم، یعنی ملودی و آکورد را با آهنگ این ساز همراه کنیم.
جواد رحیمینژاد در میزگردی که با عنوان «تشریح برنامههای انجمن ساز دهنی و آشنایی با این ساز» برگزار شد، ادامه داد: در خیلی از سازهای دیگر، این کار امکانپذیر نیست و این قدرت در ارائه موسیقی، جزو تواناییهای عجیب ساز دهنی است.
او با بیان اینکه ساز تخصصی من هارمونیکا یا سازدهنی است، اظهار کرد: ساز هارمونیکا که ما آن را با عنوان سازدهنی میشناسیم، کوچکترین، سبکترین، ارزانترین، سادهترین و از نظر ساختار درونی، پیچیدهترین نوع ساز بادی است.
رحیمینژاد با اشاره به اینکه هارمونیکا سازی چند منظوره است، گفت: یک ساز دهنی با عرض ۲۰ سانتیمتر قابلیتی برابر یک پیانو با عرض دو متر را دارد؛ اما در همان مدل سازدهنی میتوانیم علاوه بر گرفتن موزیک پیانو، یک صدای آکاردئون از آن بگیریم، تکنیکهای ویولونی شکل بزنیم و آهنگهای خود ساز دهنی را نیز با آن بنوازیم.
این مدرس موسیقی بیان کرد: اگر بخواهید یک پیانو با حداقل امکانات را در نظر بگیرید، دست کم سه تا هفت میلیون تومان باید برای آن هزینه کنید؛ اما درباره سازدهنی، با حدود ۱۰۰هزار تومان میتوانید یک ساز ترمولو بگیرید که بهترین نوع آن زیر یک میلیون تومان است که یک ساز استاندارد محسوب میشود.
او درباره قدمت این ساز نیز اظهار کرد: هارمونیکا قدمتی سههزار ساله دارد و تاریخچه آن به چین باستان برمیگردد. سازی با نام شنگ را بهدلیل سیستم زبانهای – بادیاش، پدر این ساز میدانند. از سازهای همخانواده این ساز هم میتوان آکاردئون و ملودیکا را نام برد.
این مدرس موسیقی گفت: بسیاری بر این باورند که ساز دهنی به واسطه سفرهای مارکوپولو از شرق به غرب آورده شده است، البته این موضوع را فقط در صورتی میتوان پذیرفت که سفرهای مارکوپولو واقعی بوده باشد، چون هنوز در حقیقی بودن این سفرها شبهه وجود دارد.
وی با بیان اینکه بدون موسیقی هیچکدام از هنرهای دیگر مفهومی ندارد، افزود: هنر موسیقی نهتنها جزو هنرهای هفتگانه، که غالب و ارشد همه آن هنرهاست. هنر معماری، مجسمهسازی و نقاشی بدون هارمونی، سینما بدون موزیک و ادبیات بدون ریتم و وزن مفهومی نخواهد داشت.
این مدرس موسیقی اظهار کرد: توجه به زندگی ماشینی و دغدغه و مشغلههایی که این سبک زندگی به همراه دارد، باعث شده نیاز به یک امنیت خاص و سوپاپ تخلیه بیش از پیش احساس شود و با توجه به اینکه هنر میتواند بهترین گزینه برای این منظور باشد، جای کلیدی موسیقی مشخص است.
رحیمینژاد تأکید کرد: در ایران هر چند وقت یکبار، تب یکی از سازها رایج میشود. مثلا وقتی فیلم «سنتوری» پخش شد، آموزشگاهها مملو از متقاضیان آموختن سنتور شد. نکته قابل توجه این است که در حال حاضر این موج روی سازدهنی افتاده است. علاوه بر موجی که باعث ایجاد رغبت در مردم شده، سبک بودن، قابل حمل بودن، ارزان بودن، نداشتن دوره سنی خاص برای آموزش را میتوان از عوامل این رغبت دانست.
وی درباره توانایی درمانبخشی این ساز نیز بیان کرد: سالهاست که از سازدهنی بهعنوان یک ساز درمانگر برای بیماریهای تنفسی از جمله برونشیت استفاده میشود. دقیقا مانند ورزشکاری که عضلاتش را پرورش میدهد، ما میتوانیم ششها و نایژههایمان را پرورش دهیم و حجم تنفسمان را بهوسیله سازها زیاد کنیم.
این مدرس هارمونیکا با بیان اینکه این ساز انواع متفاوتی دارد، افزود: گروه اول ترمولا و همان سازدهنی کوچکی است که همه ما آن را دیدهایم و اسباببازی آن به فراوانی موجود است. این سازدهنیها سازهای سادهای هستند که فقط کلاویه سفید پیانو را دارند، اما ساز دهنی دوم که مانند پیانو است، یک کلید دارد که میتواند کلاویه سیاه پیانو را هم بزند و ساز دهنی اصلی و اصیل که آمریکاییها میزنند، سازهای کوچک ۱۰ سوراخه است. این سازها یک سیری نتهای گمشده دارد که به دست یک کاربر معمولی صدا ندارد و با فشار هوا و نوع حرکات زبانی و درگیر کردن عضلات گلو و دیافراگم میتوان آن صدا را داشت.
او تأکید کرد: در مشهد بهدلیل وضعیت فرهنگی و مذهبی و همچنین کلانشهر بودن، آنچنان زمینهای برای فعالیت موسیقایی نبوده است. به همین خاطر بیشتر سعی کردهایم تا در زمینه آموزش و تدریس موسیقی فعال باشیم.
دیدگاهتان را بنویسید