محسن شریفیان موسیقی‌دان، نوازنده و پژوهشگر موسیقی بوشهر و جنوب ایران در خصوص برگزاری جشنواره موسیقی نواحی به خبرنگار موسیقی فارسگفت: آنچه که مشخص و مشهود است اینست که برگزار نشدن جشنواره موسیقی نواحی لطمات زیادی بر پیکره‌ی افرادی که در حوزه موسیقی نواحی کار می‌کردند وارد ساخت. چراکه که آنها دیگر جایی برای ارائه و عرضه آثارشان نداشتند و جشنواره تنها مامنی بود که این افراد می‌توانستند کارهایشان را ارائه کنند ولی متاسفانه با برگزار نشدن جشنواره همین آب باریکه هم برای آنها قطع شد.
اشاعه موسیقی نواحی تنها برعهده جشنواره نیست
شریفیان در ادامه با بیان اینکه جشنواره به تنهایی نمی‌تواند کمک زیادی به احیاء و گسترش موسیقی نواحی بکند، درباره جایگاه و اهمیت برگزاری جشنواره موسیقی نواحی اظهار داشت: جشنواره همانند یک زنگ اعلان است تا جامعه متوجه شود که یک چیزی به نام موسیقی نواحی و مناطق وجود دارد و در قید حیات است. بعبارتی دیگر زنده ماندن و اشاعه موسیقی نواحی موسیقی نواحی تنها برعهده جشنواره نیست. در واقع جشنواره یکی از آیتم‌هایی است که می‌تواند به این موضوع کمک کند و برای احیاء و اشاعه موسیقی نواحی مسائل متعدد دیگری نیز نقش دارند.
این نوازنده و آهنگساز موسیقی نواحی درباره حضور تعداد زیادی از نوازندگان پیشکسوت که در جشنواره حاضر می‌شوند و در پاسخ به این سوال که آیا در استان بوشهر هنرمند پیشکسوت و ناشناخته در حوزه موسیقی محلی و بومی وجود دارد یا نه، اظهار داشت: قطعا هنوز افرادی هستند که شناخته نشده‌اند، چراکه اصولا این افراد جزو آن دسته هنرمندانی هستند که رسانه‌ها کمتر به سراغشان می‌روند. اما نکته‌ای که در این‌باره اهمیت دارد اینست که باید ببینیم که این افراد چقدر در موسیقی منطقه خود تاثیرگذار بودند. یعنی به نظر من صرفا سن و سال بالای یک نوازندهای نمی‌تواند دلیل این باشد که آن فرد حتما در کار موسیقی هم سطح بالایی دارد.
جشنواره نباید اشتباهات دوره‌های قبل را تکرار کند
سرپرست گروه موسیقی لیان با بیان اینکه جشنواره نباید اشتباهات دوره‌های قبل را تکرار کند و با بها دادن بیش از حد به افراد پیشکسوت، از جوان‌ها غافل شود، تصریح کرد: من همیشه گفتم و باور دارم که جوان‌ها سرمایه‌ی اصلی موسیقی نواحی هستند و اگر نبض جوان‌ها برای موسیقی نواحی و منطقه خود نتپد این موسیقی رفتنی است و باید فاتحه آن را خواند. البته تردیدی نیست که احترام به پیشکسوتان باید رعایت شود اما نه به این قیمت که از جوان‌ها غافل شد. در واقع باید توجه داشت که بها دادن بیش از اندازه به نوازنده‌های مسن و در عوض فضا ندادن و ندیدن نوازنده‌های جوان و خلاق چه نتایج منفی در پی خواهد داشت. این کار یعنی ندیده گرفتن قشر بزرگی از جامعه در برابر قشر کوچکی که دیگر کارشان را کرده‌اند و چیز جدیدی برای عرضه ندارند.
نویسنده کتاب‌های «اهل ساز؛ سازشناسی موسیقی بوشهر» و «دلیران خاموش» همچنین درباره مقوله نوآوری در موسیقی نواحی و نظرات موافق و مخالفی که دراین‌باره وجود دارد، نیز گفت: به نظر من اندیشه‌ای که معتقد است جشنواره موسیقی نواحی جایی برای نوآوری نیست، فکر و اندیشه پیش پا افتاده و متحجرانه‌ای است. به نظر من کسی که چنین طرز تفکری دارد اصلا موسیقی نواحی را نشناخته و در این حوزه کار نکرده، چون اگر کسی در حوزه موسیقی نواحی کار کرده باشد مطمئنا می‌داند که لازمه بقاء هر چیزی به نوآوری و به روز بودن آن بستگی دارد. اصلا اینکه در موسیقی نواحی نوآوری نباید باشد حرف بی‌معنایی است، حتا در گذشته نیز همینطور بوده و اصلا اگر این موسیقی در طول تاریخ خودش را با مردم زمانه‌ی خود هماهنگ نمی‌کرد مطمئن باشید ما امروز اصلا چیزی بعنوان موسیقی نواحی نداشتیم.
به نوازنده نوآور و نوازنده‌اصیل به یک اندازه ارزش بدهیم
این پژوهشگر موسیقی نواحی با تاکید بر اینکه حفظ اصالت‌ها مهم است اما در کنار آن باید نوآوری هم وجود داشته باشد، اضافه کرد: من معتقدم نوازنده‌های موسیقی نواحی و محلی به شدت باید افراد پویا و خلاقی باشند. مگر می‌شود کسی بخواهد در یک سالن بزرگ و مدرن کنسرت برگزار کند و هیچ اطلاعاتی درباره آکسسوار صحنه نداشته باشد یا نحوه‌ی استفاده از میکروفون را بلد نباشد و آداب صحنه را رعایت نکند.
شریفیان با بیان اینکه ما باید ملودی‌هایی را که داریم احیا کرده و به زبان امروزی آنها را بیان کنیم، خاطر نشان کرد: این مسئله‌ای که من مطرح می‌کنم فقط درباره نوآوری است و اصلا نمی‌خواهم وارد مباحث تلفیق و موسیقی فیوژن بشوم. در واقع من نمی‌گویم آنهایی‌که موسیقی فیوژن کار می‌کنند در جشنواره موسیقی نواحی باشند، بلکه من می‌گویم باید به نوازندهای که نوآوری دارد و نوازندهای که حفظ اصالت می‌کند به یک اندازه ارزش بدهیم.
گروه «لیان» برای جشنواره نواحی برنامه ویژه‌ای دارد
او درباره انتشار آثار اجرا شده در جشنواره به صورت سی‌دی و دی‌وی‌دی نیز گفت: واقعیت اینست که این مقوله ضبط و انتشار آثاری که در جشنواره اجرا می‌شود، مقوله‌ای است که پیش از این هم بارها مطرح شده اما هنوز در عمل این اتفاق نیفتاده است. ضمن اینکه چنانچه قرار باشد واقعا این کار انجام بشود نیاز هست که ملزومات حرفهای آن فراهم بشود. در واقع این کار فی‌نفسه کار مثبتی است و هیچ چیزی بهتر از این نیست که اجرای کسانی‌که راویان موسیقی مناطق خودشان هستند به صورت صوتی و تصویری ثبت و ضبط بشود اما اینکه چگونگی انجام این کار مسئله دیگری است.
شریفیان در پاسخ به این سوال که گروه لیان در جشنواره امسال چه برنامه‌ای را برای مخاطبان و دوستداران خود در نظر گرفته، گفت: به طور کلی گروه ما در هر جشنواره‌ای که (چه داخل کشور و چه خارج کشور) شرکت می‌کند در چارچوب ضوابط آن جشنواره عمل می‌کند. یعنی هم می‌توانیم فقط راوی صرف موسیقی گوشه‌های منطقه خودمان باشیم و هم می‌توانیم موسیقی منطقه خودمان را به روایت خودمان ارائه بدهیم. همواره نیز در طول این سال‌ها تلاش کردیم تا آثاری را ارائه کنیم که بتواند هر چه بیشتر به موسیقی منطقه‌مان کمک کند و در عین حال مخاطب را نیز شگفت‌زده کند. بر همین اساس در جشنواره امسال هم اگر شرایط سالن‌ها اجازه بدهد برنامه ویژه‌ای داریم و می‌خواهیم در اجرای‌مان تاثیری که محیط طبیعی و اقلیمی بوشهر بر موسیقی این منطقه داشته را بررسی کنیم.
حرفهای مدیران درباره موسیقی نواحی شعارزده است
سرپرست گروه لیان در پایان با بیان اینکه ما باید بدون هیچ تعارفی بپذیریم که موسیقی نواحی در کشور ما پتانسیل خیلی بیشتری نسبت به دیگر گونه‌های موسیقی دارد، تاکید کرد: متاسفانه برای اکثر مدیران و مسئولان اهمیت دادن و پرداختن به موسیقی نواحی تبدیل به یک شعار شده در حالی‌که ضروری است در عمل با برگزاری نشست‌های آسیب‌شناسی در حوزه‌های مختلف موسیقی گره‌های کار را شناسایی کنیم. دیگر اینکه باید به سمت یک جشنواره بین‌المللی حرکت کنیم (البته نه به این معنا که صرفا از چند گروه خارجی دعوت کنیم) بلکه به شکلی که بتوانیم با آن برای موسیقی نواحی ایران بازاریابی بین‌المللی انجام بدهیم، در اینصورت شاید بتوانیم اندکی از دین خودمان را نسبت به این فرهنگ غنی که به مارسیده، ادا کرده باشیم.
دیدگاهتان را بنویسید