بزرگداشت «حسن ملکی» برگزار شد

مراسم نکوداشت زنده‌یاد حسن (منصور) ملکی روزنامه‌نگار پیشکسوت هم زمان با زادروز او امروز ۱۷ مهر در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

در این مراسم که در تالار شهناز خانه هنرمندان برگزار شد، برخی از هنرمندان و دوستداران حسن ملکی از یاد و خاطرات او سخن گفتند.

در این مراسم یادبود که به مناسبت تولد این هنرمند برگزار شد و جشن ۷۳ سالگی‌اش را بدون حضور او جشن گرفت، علیرضا خمسه، بهروز رضوی، سیف‌الله صدمیان، صالح میرزاآقایی، اصغر نعیمی، هادی قاسمیان و پری ملکی از این روزنامه‌نگار پیشکسوت سخن گفتند.

علیرضا خمسه با خواندن قطعه‌ای شعر سخنان خود را آغاز کرد و با بیان این که حال و روز من امروز پر از تضاد است، گفت: امروز روز تولد منصور است در حالی که خودش حضور ندارد. به عنوان یک کمیدین خاطراتی که با او دارم آمیخته با شادی و خنده است ولی امروز او را در کنار خودم ندارم و به همین خاطر مجموعه‌ای از تضادها هستم.

او ادامه داد: چهره‌ای که مردم از ما کمیدین‌ها دارند همیشه خندان است و من از این نقابی که جامعه بر صورت ما زده است گریزی ندارم.

خمسه در پایان سخنانش زادروز تولد منصور ملکی را به خانواده او و سایر حضار تبریک گفت.

سیف‌الله صمدیان که تابلویی را به رسم یادبود به خانواده منصور ملکی اهدا کرد، از دیگر سخنرانان این مراسم بود.

او سخنرانی خود را این گونه آغاز کرد: من یک افسوس و یک دلخوشی از خودم دارم. در این اواخر به این حقیقت تلخ رسیدم که علاوه بر اینکه فرهنگ جدی گرفته نمی‌شود، شایعه‌ای بیش نیست.

او ضمن اشاره به مطلبی که منصور ملکی در بیستمین سالگرد مجله تصویر تحت عنوان «سیف‌الله تویی؟» نوشته بود، به خواندن بخش‌هایی از آن مطلب پرداخت.

در ادامه این مراسم هادی قاسمیان با بیان این که تولد یک اتفاق و مرگ باور و اعتقاد است، گفت: مرگ تنها حقیقتی است که انسان به آن گردن نهاده است.

او با اشاره به داستان‌های حماسی درباره مرگ، سخنان خود را با پرداختن به موضوع مرگ و زندگی ادامه داد.

اصغر نعیمی، نویسنده و کارگردان از دیگر سخنرانان این مراسم بود که با بیان خاطراتی از منصور ملکی، سخنان خود را آغاز کرد.

نعیمی اظهار کرد: به عنوان یکی از شاگردان ایشان که اگر ایشان نبود مسیر زندگی‌ام متفاوت بود به خودم افتخار می‌کنم.

او با اشاره به توصیف زندگی منصور ملکی توسط مطبوعات، بیان کرد: ایشان معمولا به عنوان منتقد و روزنامه‌نگار معرفی می‌شوند ولی من ایشان را بیش از هر چیز معلمی می‌دانم که شوق بسیاری برای آموختن داشت.

نعیمی با اشاره به خاطرات خود با منصور ملکی، بیان کرد: امروز وقتی با جوانان مواجه می‌شوم به این موضوع فکر می‌کنم که کسی مثل منصور ملکی راه را برای من باز کرد به همین خاطر تلاش می‌کنم تا به آن‌ها کمک و راه را برایشان باز کنم.

او با اشاره به نقدهای منصور ملکی ادامه داد: وجه منتقدانه او در لذت بود. او هیچ وقت به اثری با کینه و عناد نگاه نمی‌کرد و اگر اثری را دوست نداشت تنها از کنار آن می‌گذشت.

وی در پایان سخنانش یادآور شد: من فکر می‌کنم ایشان به معنای واقعی کلمه روشنفکرانه زندگی کرد و تلاش کرد تا تمیز زندگی کند که این تلاش منجر به انزوای ناخواسته او شد.

در ادامه صالح میرزاآقایی، بازیگر تلویزیون و سینما سخنان خود را به خواندن شعری از خاطرات خود با زنده‌یاد منصور ملکی خلاصه کرد.

بهروز رضوی در ادامه در بیان این که درباره منصور ملکی زیاد می‌توان صحبت کرد، گفت:‌ ایشان هم‌چون دیگر هنرمندان ایران مظلومانه زندگی کرد و مظلومانه از میان ما رفت.

وی با بیان این که سالیان سال در مطبوعات با منصور ملکی هم‌قلم بودم، سخنان خود را با خواندن شعری به پایان رساند.

در پایان این مراسم پری ملکی همسر زنده‌یاد منصور ملکی به بیان خاطراتی از آن مرحوم پرداخت.