داریوش طلایی یکی از نامدارترین اساتید موسیقی ایرانی و نوازنده صاحب سبک تار و سه تار است. پایببندی او به ردیف موسیقی ایرانی بارزترین خصوصیت او محسوب می شود. سبک نوازندگی او بیشتر به قدما نزدیک است.
او متولد ۲۶ بهمن ماه ۱۳۳۱ در دماوند است و در سال سوم هنرستان موسیقی مجذوب شیوه تارنوازی علی اکبر شهنازی شده و به جمع شاگردان آن استاد درآمده است. طلایی پس از اتمام دوران دانشگاه از سال ۵۵ در دانشگاه ردیف موسیقی ایرانی تدریس کرد. در سال ۵۸ به فرانسه رفت و در از دانشگاه نانت مدرک دکترای موسیقی دریافت کرده است.
ارائه گوشه های ردیف بر اساس انتخابی در لحظه تعریف او از بداهه نوازی را تشکیل می دهد و بر همین اساس او در بیشتر آثار خود سعی کرده تا از چارچوب ردیف خارج نشود. البته این رویکرد در چند اثر که مربوط به دوره ای خاص می شود رعایت نشده است.آثار «سایه و روشن»، «سه تار نوازی» و «چهارگاه» از این دست شمرده می شود.
آنچه در ادامه می بینید اجرایی قدیمی از گوشه مخالف در دستگاه سه گاه است که طلایی بر خلاف معمول خود چندان به جمله های ردیف پایبند نمانده و بر اساس بداهه جمله های حول محور این گوشه اجرا می کند.
دیدگاهتان را بنویسید