ماهان‌راد در یادداشتی که به صورت اختصاصی در اختیار ایسنا قرار داده، با اشاره به ۶ محور اصلی به عنوان چالش‌های صنعت موسیقی، آورده است:
«با اینکه مردم ایران ذاتا هنرپسند بوده‌اند و موسیقی در تاریخ و هویت ملی و دینی مردم ایران ریشه عمیق و دیرینه دارد، اما صنعت موسیقی در ایران با چالش‌های جدی مواجه است. خوشبختانه در دولت جدید عزمی نسبتا خوب برای حمایت و هدایت موسیقی در نگاه مدیران ارشد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به‌ویژه وزیر محترم به وجود آمده است؛ لذا فرصت را مغتنم دانسته و به چالش‌ها و فرصت‌های صنعت موسیقی پرداخته‌ام که از آن جمله می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد:
۱ـ نداشتن تقسیم‌بندی و توجه به گروه‌های سنی در مواجهه با موسیقی:
چه در موسیقی پاپ، چه سنتی و کلاسیک به تنوع در مخاطبان موسیقی توجهی نمی‌شود و مرد و زن و از کودک و نوجوان گرفته تا بزرگسال و سال‌خورده همه با یک نوع محصولات موسیقی مواجه‌اند.
۲ـ کمرنگ شدن نگاه علمی و کاهش غنای محتوا:
یکی دیگر از آسیب‌های موسیقی، آموزش و یادگیری تجربی و کمرنگ شدن دانش علمی در تولید و عرضه موسیقی است؛ از شعر و ترانه‌های سطحی و کم بنیان گرفته تا سبک‌های نه چندان گوش‌نواز موسیقی. هنرستان و مراکز علمی آموزش‌های موسیقی کم کم از رونق می‌افتند و دانشکده‌های موسیقی دیگر جذابیت زیادی برای جوانان ندارند.
۳ـ کمرنگ شدن موسیقی‌های نواحی، آیینی و مذهبی در مقابل موسیقی‌های پاپ:
با اینکه در همه کشورها با توجه به فرهنگ و آیین‌های آنها موسیقی‌های آیینی و نواحی و … در حفظ هویت تاریخی و رونق گردشگری نقش ویژه‌ای دارند. متاسفانه نداشتن مدیریت صحیح در این امر باعث شده نقش موسیقی سنتی و آیینی و … گوش نواز در هویت بخشی گردشگری ما کمرنگ شده و جای خود را صرفا به DJ ها با کلکسیونی از آهنگ‌های غربی در رستوران‌ها، هتل‌ها و سایر مراکز گردشگری دهد و متولیان فرهنگی و گردشگری نشست‌های تخصصی چندانی بین اصحاب موسیقی و متولیان گردشگری برگزار نمی‌کنند.
۴– فقدان و محدودیت نگاه جامع رسانه صداوسیما، تلویزیون‌های اینترنتی، رسانه‌های تخصصی به معرفی، تبلیغ و بررسی‌های علمی انواع موسیقی و فعالان موسیقی در ایران:
متاسفانه در کشور، برنامه‌های رادیو و تلویزیونی تخصصی، بخش اخبار و تبلیغات در زمینه موسیقی یا اصلا وجود ندارد و یا آنقدر کمرنگ، موردی و با محدودیت است که عملا نقشی در تحلیل و معرفی موسیقی ایرانی ندارد و به شدت خلاء برنامه‌های تخصصی و رسانه‌های فراگیر برای موسیقی احساس می‌شود.
۵ـ ادوات و تجهیزات موسیقی:
جالب است تولید تجهیزات موسیقی در ایران پیشرفت چندانی نکرده است و جالب‌تر اینکه مردم بیشتر از کیفیت و کاربرد آنها، صرفا به‌خاطر دکور و تزیینات داخلی، لوازم و ادوات موسیقی را خریده و در گوشه خانه به عنوان دکور و تزیین قرار می‌دهند؛ از پیانوهای بزرگ و گران‌قیمت گرفته تا گیتار و تار و … .
۶ـ فقدان ساز و کار مشخص در همکاری‌های بین‌المللی در زمینه موسیقی:
خیلی سال است که نشست و یا کار مشترکی بین کشورهای همزبان مثل تاجیکستان و … با ایران در زمینه موسیقی صورت نمی‌گیرد و ایران در مجامع منطقه‌ای و بین المللی و مرتبط در زمینه موسیقی حضوری کمرنگ دارد.»
دیدگاهتان را بنویسید