از جمله نکاتی که در جلسه دهم آبانِ سرپرست دفتر موسیقی با تهیه‌کنندگان و کنسرت‌گذاران و مدیران یا نمایندگان سالن‌ها مطرح شد افزایش صددرصدی تعرفه‌های بخش خصوصی برای تامین پروداکشن؛ نور، صدا، ال‌ای‌دی‌ها و دستمزد کادر فنی در کنار افزایش ۵۰، ۶۰ درصدی اجاره‌بهای سالن بود و این در کنار مجازبودن به استفاده از تنها ۵۰ درصد ظرفیت سالن برای مهار کرونا، تکلیف قیمت تمام‌شده بلیت را در هاله‌ای از ابهام فرو می‌برد.
نرگس کیانی: قرار است برگزاری کنسرت در ایران پس از ۲۱ ماه تعطیلی (از اسفند ۱۳۹۸ تا آبان ۱۴۰۰) در پی شیوع کرونا، مجددا از سر گرفته شود و از جمله نشانه‌های این ازسرگیری دوباره جلسه‌ای بود که روز دوشنبه، دهم آبان به ریاست محمد اله‌یاری‌فومنی (سرپرست دفتر موسیقی) با حضور مسئولین واحدهای این دفتر و مدیران یا نمایندگان تالار وزارت کشور، سالن همایش ایرانیان، تالار هتل اسپیناس، سالن همایش‌های برج میلاد، بنیاد رودکی و تالار وحدت، سالن برج آزادی، فرهنگسرای نیاوران و نماینده ارشاد استان تهران و همچنین تهیه‌کنندگان و کنسرت‌گذاران برگزار شد.
از جمله تهیه‌کنندگان و کنسرت‌گذارانِ حاضران در این نشست محمدحسین توتونچیان (مدیرعامل شرکت فرهنگی‌هنری «ققنوس» و مدیر سایت «ایران‌کنسرت») و صدرالدین حسین‌خانی (مدیرعامل شرکت فرهنگی‌هنری «ایران‌گام»)،هر دو از اعضای مجمع صنفی تولیدکنندگان آثار شنیداری بودند که (به ترتیب تماس تلفنی) از آن‌ها پرسیدیم در این جلسه در مورد راهکار جبران ضرر و زیان ناشی از استفاده از تنها ۵۰ درصد ظرفیت سالن چه گفته شد؟ و آن‌چه تحت عنوان امکان تهیه بلیت کنسرت با ارائه کارت واکسیناسیون به گوش می‌رسد به واقعیت نزدیک است یا خیر؟ توتونچیان در این گزارش- گفت‌وگو همچنین از لغو معافیت مالیاتی هنرمندان گلایه کرد و پرسید آیا دست کم نمی‌شود «معادل مالیاتی که در سال‌های گذشته به دولت پرداخته‌اند، از وامی با سود بهره‌مند شوند؟!»
توتونچیان: نمایندگان مجلس با شمشیر آخته مقابل‌مان ایستاده‌اند
محمدحسین توتونچیان، مدیرعامل شرکت فرهنگی‌هنری «ققنوس» و مدیر سایت «ایران‌کنسرت» صحبت‌هایش را در گفت‌وگو با خبرآنلاین این‌طور آغاز می‌کند: «متاسفانه نه دفتر موسیقی، نه معاونت هنری و نه وزارت فرهنگ‌وارشاد اسلامی در طول ۲۱ ماه گذشته که ما، شرکت‌های فرهنگی‌هنری مشغول فعالیت بودیم، هیچ کمک مالی به ما نکردند و به‌عنوان مثال هیچ تسهیلاتی مانند وام از سوی هیچ نهاد و ارگانی در اختیارمان قرار نگرفت.»
او با بیان این که «در این میان ما، پرسنل‌مان را نگه داشتیم، حقوق، عیدی، پاداش و… آن‌ها را پرداخت کردیم، بیمه‌هایشان را رد کردیم و مالیات حقوق‌شان را دادیم و درواقع تعدیل نیرو نداشتیم»، ادامه می‌دهد: «چرا که همواره امیدوار بودیم هرچه زودتر بساط کرونا برچیده شود و ما بتوانیم از تجربه و تخصص همکاران‌مان برای ازسرگیری برگزاری کنسرت‌ها بهره‌مند شویم. تاکید می‌کنم در این میان نه تنها هیچ کمکی به ما نشد بلکه نمایندگان مجلس شورای اسلامی، آخرین ضربه‌ای را که می‌توانستند به ما بزنند، زدنند.»
توتونچیان در توصیف آن‌چه «آخرین ضربه» می‌نامد، می‌افزاید: «بند لام ماده ۱۳۹ قانون مالیات‌های مستقیم صراحت داشت که فعالیت‌های انتشاراتی و مطبوعاتی و قرآنی دارای مجوز از وزارت فرهنگ‌وارشاد اسلامی و دستگاه‌های ذیربط فرهنگی و هنری که به موجب مجوز این وزارتخانه انجام می‌شوند از پرداخت مالیات معاف هستند و در پی حذف این بند، اکنون هر هنرمندی هر فعالیتی انجام دهد، ما موظف به پرداخت مالیات فعالیت او هستیم. در این میان حتی مقرر نشد که ما به‌عنوان مثال بتوانیم معادل مالیاتی که در سال‌های گذشته به دولت پرداخته‌ایم، از وامی با سود بهره‌مند شویم. دقت کنید که ما به وام با سود معادل مالیاتی که پرداخت کرده بودیم، راضی بودیم. درواقع از ماحصل این اتفاق این گونه برداشت می‌شود که عزیزان هنگام پول گرفتن، کارشان را به خوبی انجام می‌دهند اما وقتی نوبت‌شان می‌شود که حضور داشته باشند و حمایت کنند، عقب می‌کشند و اساسا به روی خود نمی‌آورند که وظیفه‌ای بر عهده دارند. نه دفتر موسیقی، نه معاونت هنری، نه وزارت فرهنگ‌وارشاد اسلامی و نه خانه موسیقی به عنوان نهادی صنفی هیچ کدام، هیچ بیانیه‌ای صادر نکردند و نگفتند که لغو معافیت مالیاتی هنرمندان، موجب چه آسیبی به صنعت موسیقی و شرکت‌های فرهنگی‌هنری می‌شود. هیچ کس به این دوستان نگفت شما تا آن جا که می‌توانستید اما و اگر می‌آوردید و همان زمان که قانون معافیت مالیاتی بر جا بود، با إن‌قلت‌های‌تان در مورد اظهارنامه‌های مالیاتی و مدارک قانونی‌مان، به هر نحوی از انحاء طفره می‌رفتید و اجازه نمی‌دادید از مزایای این قانون که منتش را هم سرمان می‌گذاشتید بهره‌مند شویم. حالا چه شد که علنا با شمشیر آخته، مقابل‌مان ایستادید و گفتید این است و لاغیر و قانونی را که از قبل از انقلاب وجود داشت لغو کردید؟! در حالی که این قانون در همه جای جهان وجود دارد و رعایت می‌شود.»
یک افزایش صددرصدی به علاوه افزایشی ۵۰، ۶۰ درصدی و سالن‌هایی با نیمی از ظرفیت
توتونچیان با بازگشت به آن‌چه در جلسه روز دوشنبه، دهم آبان با حضور سرپرست دفتر موسیقی و تهیه‌کنندگان و کنسرت‌گذاران و مسئولین سالن‌ها گذشته است، می‌افزاید: «به هر ترتیب، در جلسه روز دوشنبه دهم آبان، سالن‌داران با تقسیم هزینه‌ها به دو قسمت اطلاع دادند که همچون گذشته قسمتی از هزینه، بابت اجاره سالن خواهد بود و قسمت دیگر که به بخش خصوصی واگذار شده است بابت پروداکشن؛ نور، صدا، ال‌ای‌دی‌ها و دستمزد کادر فنی است. درواقع سیستم نور و صوت‌وتصویر، ال‌ای‌دی و چینش کادر فنی سالن‌ها به شکل عمده به بخش خصوصی واگذار شده است و آن‌ها هستند که برای این بخش هزینه می‌کنند و دستمزد می‌گیرند و طبق آن‌چه اعلام کرده‌اند نمی‌توانند با کمتر از صددرصد افزایش دریافتی‌شان به کار خود ادامه دهند. به‌تبع، اجاره سالن نیز نسبت به دو سال گذشته و زمان تعطیلی کنسرت‌ها افرایش پیدا کرده است و سالن‌داران حتی اگر تعرفه‌های قانونی را در نظر بگیرند نمی‌توانند به افزایشی کمتر از ۲۵، ۳۰ درصد برای هر سال رضایت دهند و در نتیجه شاهد افزایش ۵۰ یا ۶۰ درصدی اجاره‌بها خواهیم بود.»
او با بیان این که «حاصل جمع افزایش صددرصدی تعرفه‌های بخش خصوصی بابت تامین پروداکشن در کنار افزایش ۵۰، ۶۰ درصدی اجاره‌بها عددی وحشتناک می‌شود که تامین آن بر عهده تهیه‌کنندگان و شرکت‌های برگزارکننده کنسرت خواهد بود»، تاکید می‌کند: «توجه کنید این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که این افراد، یعنی تهیه‌کنندگان و شرکت‌های برگزارکننده کنسرت به واسطه لزوم استفاده از ۵۰ درصد ظرفیت سالن‌ها، درآمدشان نصف خواهد شد. براساس اعلام سرپرست محترم دفتر موسیقی، چهارشنبه ۱۲ شهریور مهلت پایانی سالن‌داران برای اعلام اجاره‌بهای‌شان است و این مبلغ هر میزان که باشد، ما تهیه‌کنندگان و کنسرت‌گذارانیم که باید به خود فشار بیاوریم و اجازه ندهیم سقف بلیت کنسرت‌ها افزایشی آن چنانی پیدا کند و به عنوان مثال سقف آن کمتر از سقف قیمتی باشد که در کنسرت‌های کیش (۴۵۰ هزار تومان) شاهد بودیم.»
او در پایان این بخش از صحبت‌هایش، می‌افزاید: «تلاش ما بر این است که بدون سود و بدون درآمد، کنسرت‌ها را با دو هدف برگزار کنیم. نخستین هدف این که چرخه صنعت دو سال خوابیده موسیقی را مجددا به گردش درآوریم و هدف دوم این که زمینه کسب درآمد دوباره خانواده‌های بی‌شماری را که مستقیم و غیرمستقیم از این راه ارتزارق می‌کردند فراهم سازیم تا به امید خدا بتوانیم برای سال آینده، تصمیمات بهتری بگیریم.»
چیزی به نام تاکید بر لزوم ارائه کارت واکسیناسیون هنگام خرید بلیت کنسرت وجود ندارد
محسن رجب‌پور، مدیرعامل مجمع صنفی تولیدکنندگان آثار شنیداری روز سه‌شنبه، ۱۱ آبان در گفت‌وگو با خبرگزاری مهر چنین گفته بود: «در زمینه نحوه خرید بلیت و ورود تماشاگران به سالن‌های کنسرت پیشنهاد شد با هماهنگی ستاد ملی مقابله با کرونا شرایطی برای سامانه‌های رسمی فروش بلیت فراهم شود که خریدار بلیت ملزم به ارائه کارت واکسیناسیون خود و همراهان با ارائه کد ملی باشد تا در زمینه تزریق واکسن به همه شرکت‌کنندگان در کنسرت به عنوان تماشاگر، اطمینان حداکثری صورت پذیرد.»
از توتونچیان می‌پرسیم امکان تحقق چنین اتفاقی چه میزان است و او می‌گوید: «در حال حاضر اصلا چیزی به نام تاکید بر لزوم ارائه کارت واکسیناسیون هنگام خرید بلیت وجود ندارد و مقرر شده است فعلا، تا وصل‌شدن سامانه‌های فروش بلیت به سامانه سلامت، از پنجاه درصد ظرفیت سالن‌ها استفاده شود و بعد از گرفتن API این امکان فراهم شود که ما با دریافت کد ملی افراد فقط به کسانی بلیت ارائه کنیم که هر دو دوز واکسن کرونا را دریافت کرده‌اند. در آن صورت دیگر ملزم نیستیم که تنها از ۵۰ درصد ظرفیت سالن استفاده کنیم و می‌توانیم مانند تمام جهان از صددرصد ظرفیت بهره ببریم و در کنار تامین منافع مالی‌مان، ناچار نباشیم رایگان برای موسیقی مملکت کار کنیم. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که ما، یعنی به عنوان مثال منِ «ایران‌کنسرت» به عنوان سامانه فروش بلیت از سامانه سلامت API دریافت کرده باشم و بتوانم به «ققنوس» به عنوان تهیه‌کننده و کنسرت‌گذار بگویم که می‌شود این بلیت را براساس دریافت یا عدم دریافت واکنس کرونا به این متقاضی فروخت یا خیر.»
صدرالدین حسین‌خانی: حتی اصل سرمایه‌ای که می‌گذاریم برنخواهدگشت اما…
صدرالدین حسین‌خانی، مدیرعامل شرکت فرهنگی‌هنری «ایران گام» نیز در پاسخ به این سوال که با توجه به افزایش صددرصدی تعرفه‌های بخش خصوصی بابت تامین پروداکشن در کنار افزایش ۵۰، ۶۰ درصدی اجاره‌بها آیا برگزاری کنسرت برای تهیه‌کنندگان و کنسرت‌گذاران توجیه اقتصادی دارد؟ به خبرآنلاین می‌گوید: «این کار توجیه اقتصادی ندارد و حتی اصل سرمایه‌ای که می‌گذاریم به ما برنخواهدگشت اما برای به راه انداختن دوباره این چرخه، ناچاریم که بپذیریم و با شیبی ملایم راه بیفتیم بی‌آن‌که بتوانیم به درآمدزایی برای خود بیندیشیم. امیدواری ما این است که برگزاری کنسرت در ایران دوباره از سر گرفته شود و بتواند نقشی را که در ایجاد نشاط در جامعه داشت مجددا ایفا کند و از لحاظ بعد اقتصادی نیز به مرور به نقطه‌ای برسد که حتی اگر سودآور نبود دست کم موجب ضرر هم نشود و هزینه‌ای که می‌کنیم و درآمدی که به دست می‌آوریم حداقل سربه‌سر باشد. هدف دیگر ما از انجام این کار این است که نوازندگان، صدابرداران، نورپردازان و… و حتی کارکنان کترینگی (طبخ و آماده‌کردن غذا در یک محل و سرو آن غذا در محلی دیگر) که مسئولیت تامین غذای گروه موسیقی را بر عهده داشتند و در مجموع دست‌اندرکاران برگزاری کنسرت بتوانند کارشان را از سر بگیرند. امیدواریم از سمت مقابل با افزایش تعداد کسانی که هر دو دوز واکسن را دریافت کرده‌اند و رسیدن‌شان به بالای ۵۰ درصد جمعیت، ما هم بتوانیم از بخش بزرگ‌تری از ظرفیت سالن‌ها بهره ببریم. مطابق قولی که داده شده است، در صورت برقراری ارتباط میان سامانه فروش بلیت و سامانه سلامت در آینده، می‌توان آسوده‌خاطر بود که تنها کسانی مجاز به خرید بلیت هستند که هر دو دوز واکسن را تزریق کرده‌اند.»
او در جواب این سوال که آیا در جلسه دوشنبه، دهم آبان به ریاست سرپرست دفتر موسیقی صحبتی از امکان جبران ضرر و زیان ناشی از استفاده از تنها ۵۰ درصد ظرفیت سالن‌ها شد یا خیر هم می‌افزاید: «قرار بر این شد که از سالن‌های کوچک حمایت شود و سوبسیدی هم به سالن و هم به برگزارکنندگان تعلق بگیرد اما این اتفاق در مورد سالن‌های بزرگ رخ نخواهد داد و از خود تهیه‌کنندگان درخواست کردند که جبران این زیان را تقبل کنند و ما هم اعلام کردیم که امیدواری‌مان به راه افتادن این قطار با هر شرایطی است.»
حسین‌خانی با بیان این که «افزایش صددرصدی تعرفه‌های بخش خصوصی بابت تامین پروداکشن در کنار افزایش ۵۰، ۶۰ درصدی اجاره‌بها می‌بایست با شیبی آرام و نه یکباره صورت بگیرد» ادامه می‌دهد: «کادر فنی مسئول نور، صدا، ال‌ای‌دی‌ها و… نیز جزیی از همین خانواده هستند و طبیعتا درک می‌کنند که نمی‌شود هزینه‌ای که ما به آن‌ها می‌پردازیم افزایشی صددرصدی داشته باشد. خواهش ما از این عزیزان در همان جلسه این بود که این افزایش دست کم با شیبی ملایم و متناسب با میزان ظرفیت مجاز مورد استفاده در سالن صورت بگیرد تا ما هم بتوانیم آرام‌آرام با افزایش این ظرفیت و افزایش نسبی قیمت بلیت، از پس پرداخت هزینه کاری که آن‌ها انجام می‌دهند برآییم. با توجه به علاقه همه اعضای این خانواده به ازسرگیری دوباره برگزاری کنسرت‌ها، گمان می‌کنم بتوانیم در این زمینه هم به توافق برسیم و به یکدیگر کمک کنیم تا مشکلات پیش رو برطرف شود. نزدیک به دو سال است که هیچ‌کدامِ ما کار نکرده‌ایم و طبیعتا اگر بخواهیم به یکباره ضرر و زیان‌هایمان را جبران کنیم و به این بیندیشم که به‌عنوان مثال قیمت دلار در اسفند ۱۳۹۸ و هم‌زمان با آغاز شیوع ویروس کرونا در ایران چه میزان بود و الان در آبان ۱۴۰۰ چه‌قدر است اساسا این چرخه به راه نخواهد افتاد. پس هر کدام‌مان در هر بخش که فعالیم باید سوبسیدهایی برای دیگری در نظر بگیریم تا روزی که مانند دیگر نقاط دنیا مجاز به استفاده از صددرصدِ ظرفیت سالن‌ها شویم.»
حسین‌خانی در پایان در پاسخ به این سوال که افزایش قیمت بلیت کنسرت‌ها به چه صورت خواهد بود هم می‌گوید: «حداقل تا پایان ۱۴۰۰، شاهد افزایش قیمتی آن‌چنانی نخواهیم بود و گمان می‌کنم سقف قیمت بیش از ۳۷۰ هزار تومان نشود و کف آن ۱۵۰ هزار تومان یا کمی کمتر از آن باشد. افزایش احتمالی نیز در ۱۴۰۱ رخ خواهد داد.»
دیدگاهتان را بنویسید