گفت و گو با عوامل این برنامه

در پشت صحنه «یک دو صدا» چه خبر است؟

برنامه یک دو صدا

مسابقه «یک، دو، صدا» با هدف استعدادیابی در حوزه خوانندگی بیش از پنج سال است که در رادیو تولید و پخش می شود؛ مسابقه ای که به دلیل نبودن محدویت های پخش ساز در رادیو و همچنین تمرکز این رسانه بر موسیقی و صدا، سال ها زودتر از تلویزیون آغاز شده و تداوم هم داشته است.

تهیه کننده «یک، دو، صدا» درباره دلایل تداوم این مسابقه استعدادیابی خوانندگی در رادیو معتقد است: گویندگی، خوانندگی و حتی استندآپ از مهارت های کلامی هستند که بهترین رسانه برای آنها رادیوست.

یکی از داوران مسابقه «یک دو صدا» درباره تداوم این جنس برنامه در رادیو نسبت به تلویزیون هم می گوید: در تلویزیون به دلیل محدودیت های پخش ساز و جذابیت هایی که در تصویر باید ایجاد شود و به دلیل یکسری مسائل، محدودیت هایی که داریم، شاید آنقدر برنامه سازی تصویری قابل رقابت نباشد. اما در رادیو چون صرفا مقوله ی صدا مطرح است، ممیزی ها برنامه ساز را اذیت نمی کند.

آنچه در ادامه این گزارش ایسنا می خوانید، گفت و گوهایی با مجری گوینده، تهیه کننده و داور برنامه «یک، دو، صدا» است که در طول یک سال گذشته در شرایط کرونا روی آنتن رادیو بوده اند.

محدودیت های پخش ساز در تلویزیون و رادیو جداست

محمدرضا چراغعلی ـ آهنگساز ـ که همراه با حمید هیراد و مصطفی راغب داوری بخش نهایی مسابقه «یک دو صدا» را عهده دار است، درباره ی ساخت چنین برنامه ای در رادیو، اظهار می کند: رادیو برد وسیع تری دارد و قابل دسترس تر است. در ماشین مردم با آن ارتباط برقرار می کنند و جای چنین برنامه ای در آن خالی بود.

او که ساخت موسیقی برای خوانندگانی چون محمد اصفهانی، علیرضا افتخاری و مرحوم ناصر عبداللهی را در کارنامه هنری اش داشته است، درباره ی وظیفه رادیو در شرایط کرونا در ارتباط دادن هنرمندان با مخاطبان نیز می گوید: اگر بتوانیم برنامه ای تولید کنیم که مردم کمتر بیرون بروند موفق بوده ایم.

محمدرضا چراغعلی درباره ی مقایسه رادیو و تلویزیون در ساخت برنامه های استعدادیابی در حوزه خوانندگی، اظهار می کند: تلویزیون هم در این زمینه برنامه هایی داشته است اما به دلیل محدودیت های پخش ساز و جذابیت هایی که در تصویر باید ایجاد شود، یکسری محدودیت داریم. در رادیو چون صرفا مقوله ی صدا مطرح است، ممیزی ها برنامه ساز را اذیت نمی کند.

داور مسابقه «یک دو صدا» درباره ی علت همکاری اش با رادیو نیز می گوید: رادیو همیشه برای من جذاب بوده است و عوامل و تهیه کننده خوب، همگی باعث شدند که با کمال میل در خدمتشان باشیم.

خوانندگانی که نامشان برای کسی آشنا نیست در رایو چه می کنند؟

ابوالفضل آقاخانی ـ مجری و گوینده رادیو ـ درباره ی دشواری کار در شرایط کرونا و در عین حال لزوم تزریق روحیه و نشاط به مردم می گوید: در ارتباط با برنامه ما که در این ایام روی آنتن می رود، بله شرایط سختی است و نسبت به سال های گذشته ایده آل نیست اما با رعایت تمام شیوه نامه های بهداشتی که از سوی تهیه کننده و مدیران محترم لحاظ می شود، سعی بر این داریم برنامه ی ایده آلی را تقدیم شنوندگان کنیم و به خاطر وجود این ویروس در جامعه و در محل کار، خدایی نکرده ذره ای از کیفیت برنامه «یک، دو، صدا» کم نشود.

او به حرفهایش اضافه می کند: خیلی خوشحال هستیم که با این شرایط سخت، خوانندگانِ بسیار خوش صدایی که شاید نامشان برای کسی آشنا نیست در صحنه مسابقه «یک دو صدا» حاضر می شوند و با نظرات درستی که داوران می دهند، می توانیم کمال استفاده را از صدایشان ببریم و اینکه بتوانیم مسیر موفقیتشان را هموار کنیم.

بازیگرانی که خودشان و برنامه را زیر سوال می برند

آقاخانی درباره ی ارزیابی اش از حضور بازیگران در صحنه اجرا نیز اظهار کرد: تمام دنیا، بازیگران هم دوبلورند، هم اجرا می کنند و مشکلی از این بابت نیست. همینطور که خیلی مجریان بازیگر هستند، این ممانعتی در کل دنیا نیست اما اگر بازیگری قابلیت اجرا را ندارد، نباید صرفا به دلیل چهره بودن روبه روی دوربین یا پشت میکروفن قرار بگیرد. ولی در کل اگر قابلیت اجرا در فردی باشد، مشکلی وجود ندارد.

این گوینده و مجری رادیو با اعتقاد بر اینکه برخی افراد که این روزها در حال اجرا هستند، حتی به اصول اولیه ی اجرا هم واقف نیستند، اظهار می کند: این افراد صرفا به خاطر چهره بودن برنامه اجرا می کنند تا مخاطب جذب کنند. نمونه هایی در این زمینه داشتیم که چهره های سرشناسی بودند که به کار اجرا پرداختند ولی جواب نگرفتند. هم برنامه زیر سوال رفته است و هم شخصیت بازیگری خودشان.

«یک دو صدا» مشابه خارجی در رادیو نداشت

مهدی ساعی ـ تهیه کننده برنامه «یک دو صدا» ـ دیگر فردی است که در این گفت وگو شرکت می کند. او درباره ی شکل گیری این برنامه در رادیو می گوید: مسابقه «یک، دو، صدا» یک مسابقه استعدادیابی است. قطعا یکی از ملزومات رسانه این است که به خواسته های مخاطب توجه کند. خواسته مخاطب هم از ما این بود که شنیده بشود. حالا در بخش های مختلف مثل گویندگی، اجرا، خوانندگی، بازیگری و استندآپ. کاری که ما در این مسابقه کردیم این بود که بتوانیم این استعدادها را در قالب یک مسابقه جمع کنیم و یک فضای رقابتی ایجاد شود که در ادامه بتوانیم از همین شرکت کنندگان در بخش های مختلف رسانه استفاده کنیم که همین اتفاق هم خوشبختانه افتاد.

او ادامه می دهد: سال ۲۰۰۱۷ زمانی که برنامه را آغاز کردیم، برنامه مشابه خارجی هم نداشت. توانستیم در جشنواره جهانی ABU جزو کاندیداها بشویم و همین نشان داد که ما اولین نفری بودیم که در حوزه رادیو وارد این حیطه شدیم و جلو رفتیم.

بهترین رسانه برای خوانندگی رادیوست

این تهیه کننده درباره ی مقایسه رادیو و تلویزیون در ساخت برنامه های استعدادیابی در حوزه خوانندگی، اظهار می کند: اگر دقت کرده باشید مخاطبان معمولا سعی می کنند آثار موسیقایی را بشنوند تا ببینند و گوش کردن آن لذت بیشتری نسبت به دیدن آن دارد. شاید دیدن هم لذت داشته باشد ولی قطعا شنیدن لذت بیشتری دارد. به همین دلیل شاید مدیوم اصلی این برنامه رادیو باشد که این اتفاق در «یک، دو، صدا» رقم خورد. گویندگی، خوانندگی و حتی استندآپ از مهارت های کلامی هستند که بهترین رسانه برای آنها رادیوست.

به گزارش ایسنا، در مسابقه «یک دو صدا» (بخش خوانندگی)، پس از پنج ماه رقابت بین ۱۲۰ خواننده، ۲۰ نفر به بخش نیمه نهایی رسیدند که این بخش سه شنبه، ۱۷ فروردین ماه در استودیو شماره یک رادیو برگزار شد.

اجرای «یک دو صدا» بر عهده ابولفضل آقاخانی و تهیه کنندگی برنامه را مهدی ساعی و زینب برومند بر عهده دارند. همچنین مهران حبیبی گزارشگر، مونا قنادها دستیار تهیه و لیلا حسین پور نویسندگی برنامه را بر عهده دارند.