محسن شریفیان با اشاره به کتاب تازه اش «بابا الهوا» گفت: وقتی برای پژوهش در خصوص موسیقی کیش شروع به کار کردم، حتی یک قطعه از این موسیقی وجود نداشت.
به نقل از ایرنا، محسن شریفیان که به تازگی کتاب «باب الهوا» را منتشر کرده است، در خصوص منابع موجود در خصوص موسیقی کیش پیش از این کتاب گفت: ما عملا از موسیقی کیش غافل شده بودیم و نه تنها پژوهشگران موسیقی بومی بلکه در بقیه سازمان یا دستگاههای دیگر هم، چیزی از موسیقی کیش وجود نداشت. مثلا من زمانی که به صداوسیمای کیش مراجعه کردم، قطعهای مختص موسیقی کیش نداشتند. بهرحال تصور میکردم یکی از منابع خوب برای موسیقی کیش همینجا باشد. سایر پژوهشگران موسیقی بومی هم با وجود آن که به محله سفین قدیم رفته بودند چیزی دستگیرشان نشده بود. شاید به این دلیل که بومیها چندان اعتمادی به غیربومیها ندارند و محافظهکارانه رفتار میکنند. از طرفی از بین رفتن بازار صید مراورید با ورود مرواریدهای ژاپنی، و بعدتر ورود سازمان منطقه آزاد که در مقاطعی به تخریب محلههای قدیمی پرداختند و کیش را به جزیرهای توریستی تبدیل کردند، باعث رنجش و مهاجرت آنان به مناطق دیگر به ویژه بحرین و امارات شد و همین سبب شد تا موسیقی آنان نیز برای مدتهای طولانی مسکوت بماند. به همین دلیل شروع کردم به کارکردن و سرانجامش هم این کتاب شد که البته اگرچه کامل نیست ولی سنگبنایی برای کارهای بعدی است.
نوازنده برجسته کشورمان در خصوص مواجهه بومیان با او در طول کار گفت: من به علت این که نوازنده ساز و نیانبان هستم، در برنامههای مختلف بومیان شرکت داشتم و در کنارشان ساز میزدم و همین باعث شد تا بین من و آنها دوستی ایجاد شود و بتوانم در لایههای بیشتری حضور پیدا کنم.
نویسنده باب الهوا موسیقی کیش را جزیی از موسیقی جنوب ایران دانست و گفت: این موسیقی قاعدتا همه المانهای موسیقی جنوب را میتواند دارا باشد. البته من در پژوهشهای قبلیام اشاره کردهام که کیش جزیی از جزایر شیبکوه قدیم بوده و موسیقی کیش نیز از نوار ساحلی شیبکوه تاثیر پذیرفته است. ولی من در این کارم به نکته تازهای که برخوردم بحث «باب الهوا» است در گذشته در کیش، سردمداران گروه نوازندگان مرد در عروسی را باب الهوا و اعضای اصلی گروه او را ولدالهوا به معنی فرزند هوا یا بابا مینامیدند. گاه نیز به مجموعه این افراد هبل الهوا هم میگفتند.
شریفیان با تاکید بر استفاده از ظرفیت موسیقی بومیان در گردشگری افزود: بدون شک یکی از ارکان و شیوههای نوین گردشگری، موسیقی است. ما در ایران در بحث گردشگری بیشتر به سراغ ابنیههای تاریخی و موزهها رفتیم و کمتر روی گردشگری فرهنگی متمرکز شدهایم. بدون تردید یکی از جاذبههای کیش موسیقی بومیان است و اگر آن را معرفی کنیم حتما مردم و گردشگران از آن استقبال میکنند. به خصوص گردشگران خارجی که زرق و برق پاساژها و برجها اهمیتی برایشان ندارد.
او ابراز امیدواری کرد که بعد از کتاب و آلبوم موسیقی بومیان کیش توسط ماهور- به عنوان اولین آلبوم موسیقی ویژه کیش- به این بخش بیشتر توجه شود و خود بومیان نیز قدر داشتههای خود را بیشتر بدانند و در معرفی کار خود در سایر فستیوالها و کنسرتها بیشتر تلاش کنند.
دیدگاهتان را بنویسید