موسیقی ایرانیان – امین موسوی: کنسرت گروه موسیقی شرقی ۳۰ مهرماه و یک آبان در تالار وحدت برگزار شد، از مهمانان دو شب این برنامه می توان به حضور هنرمندانی چون همایون خرم، ژاله صادقیان، گلچهره سجادیه و داریوش کاردان اشاره کرد، در ادامه می توانید گزارش متنی امین ریزباف و گزارش تصویری حنانه شفیعی را از شب آخر این کنسرت مشاهده کنید.
تقریبا برای اولین بار در بین کنسرت های ایران بود که اجرا تنها با چند دقیقه تاخیر و با نظم کامل شروع شد، این برنامه با حضور بابک شهرکی(نوازنده ی ویولن)، عمران فروزش (نوازنده ی تنبک)، شایان شکرآبی (نوازنده ی پیانو)، کوروش بابایی(نوازنده ی کمانچه)، یلدا صمدی(نوازنده ی پیانو)، رضا دربندی(نوازنده ی دف)، محسن شریفیان(نوازنده ی نی انبان) و سامان احتشامی(نوازنده ی پیانو) در دو بخش اجرا شد، در بخش اول قطعاتی ماندگار از اساتید معروف موسیقی چون جواد معروفی، علی تجویدی، پرویز یاحقی، ابوالحسن صبا و همایون خرم و سه قطعه از سامان احتشامی بصورت موسیقی بی کلام اجرا شد.
به گزارش خبرنگار سایت موسیقی ایرانیان گروه موسیقی در بخش دوم برنامه قطعات محلی(چون کردی، لری و …) به همراه قطعاتی از درویش خان، شایان شکرآبی و دو نوازی پیانو و نی جفتی و همچنین دو نوازی پیانو و نی انبان را اجرا کردند. در آخرین قطعه هم تمام نوازندگان به روی صحنه رفتند و سازهایی کوبه ای دستشان گرفتند و همراه با محسن شریفیان که نی انبان می نواخت قطعه ایی محلی از موسیقی بوشهر را اجرا کردند.
به گواه بسیاری از مخاطبین، این کنسرت از هر لحاظ (چه از لحاظ کیفیت اجرایی و نظم کنسرت، چه از لحاظ موسیقایی(قدرت نوازندگی- تنظیم قطعات و حس نوازندگان)) یکی از بهترین کنسرت های چند سال اخیر بود، نوازندگی بسیار درخشان نوازندگان حس اندوه و غم شدید و حسادت هر هنرجوی تازه کاری را در موسیقی بر می انگیزاند، اعضای گروه در تمامی قطعات با نوازندگی سطح بالایشان آنقدر از ملودی های جاودانه ی گذشتگان تا نواهای روح انگیز امروزشان به بهترین شکل نغمه در نغمه زدند تا زبان و دستان هر نوع مخاطبی را در مقابل این همه زیبایی موسیقایی به تحسین و تشویق وادارند.
اجرای تکراری قطعات زیبای اساتید گذشته ی موسیقی مثل «برگ خزان» پرویز یاحقی یا «به زندان» ابوالحسن صبا در این کنسرت درست است که برای مخاطبین جدی موسیقی کمی تکراری به نظر می آمد ولی برای مخاطبین غیرحرفه ای که کمتر با موسیقی های گذشتگان سرکار دارند بسیار شنیدنی و بدیع بود، گرچه قطعات جدید بخصوص آخرین بخش های برنامه (دونوازی پیانو و نی انبان یا دونوازی پیانو و نی جفتی) هم کیف مخاطبین جدی موسیقی را تا حد زیادی کوک کرد.
در کل این کنسرت نشان داد یک اجرای با کیفیت موسیقی هر چند که موسیقی پاپ نباشد و هر چند که موسیقی بی کلام باشد جتی از هر کنسرت موسیقی با کلام یا موسیقی پاپ هم می تواند بیشتر مردم را به وجد بیاورد و مسحور کند، نوازندگان بخصوص احتشامی و شریفیان احساس و فن را به بهترین شکل یکجا در اجرایشان به کار بردند.
به واقع این کنسرت از هر جهت با کنسرت های بین المللی برابری می کرد تنها یک مورد بود که در بین همه ی نقاط قوت اجرا توی ذوق می زد و آنهم طبق معمول ضعف صدابرداری بود، صدابرداری استاندارد می توانست یک کنسرت بی نظیری را از هر لحاظ برای مخاطبین به ارمغان بیاورد اما در هر حال بضاعت صدابرداری در کنسرت های موسیقی ما همین مقدار است و نباید انتظار بیش از حدی داشته باشیم. در ادامه توجه شما را به قسمت اول عکس های حنانه شفیعی از این کنسرت جلب می کنیم.
دیدگاهتان را بنویسید