آلبوم غبار بی سوار از پاشا هنجنی
آلبوم موسیقی «غبار بی سوار» نخستین اثر پاشا هنجنی با همراهی ذکریا یوسفی، توسط مؤسسه رهگذر هفت اقلیم منتشر شده و در دسترس مخاطبان قرار گرفت.
به گزارش سایت خبری و تحلیلی «موسیقی ایرانیان»، پاشا هنجنی، نوازنده نام آشنای نی و آهنگساز و تنظیم کننده این اثر در گفتگو با خبرنگار ما عنوان کرد: «آلبوم غبارِ بی سوار را به اتفاق دوست عزیزم ذکریا یوسفی در قالب دونوازی نی و سازهای کوبه ای و با چیدمانی ۹ قطعه ای به عناوین «در سوگ (در سوگ پارسا احتشامی )»، «شوشتری نوع دیگر»، «همای»، «نی زار»، «مِروا»، «جانِ جان»، «هُنیا»، «ای یار من» و «غبار بی سوار» به اجرا درآورده و منتشر کرده ایم.»
هنجنی افزود: «صدابرداری و میکس و مسترینگ قطعات را مازیار مرتاضیه بر عهده داشته و مؤسسه رهگذر هفت اقلیم به مدیریت برادران سپهر و سهیل سعیدی اثر را منتشر کرده اند.»
این موزیسین شناخته شده موسیقی ایرانی با اشاره به برخی قطعات آلبومش توضیح داد: «قطعه سوگ را تقدیم کرده ام به زنده یاد پارسا احتشامی نوازنده فقید نی که یادش گرامی باد. راستش شروع ساخت این آلبوم اساسا جریانی دارد که مایلم اشاره ای کوتاه به آن داشته باشم؛ پارسا احتشامی در زمان حیاتش در حال ساخت و ضبط آلبومی بوده که متاسفانه عمرش به دنیا نبود و اثرش به فرجام نرسید. این موضوع را ذکریا یوسفی حدود ۵ یا ۶ سال پیش با بنده در میان گذاشت که اگر بشود کار را ادامه دهیم و به نتیجه ای برسانیم و یادی هم از آن هنرمند کرده باشیم. زنده یاد احتشامی سه قطعه از آلبومش را ضبط کرده بود. ما کار را از سر گرفتیم و تا مراحلی پیش بردیم اما در میانه کار مردد شدم که آیا اجازه چنین کاری را دارم اصلا؟ این دغدغه ذهنی و وجدانی مرا از گنجاندن قطعات آن مرحوم که ساخته من نبودند، بازداشت و در نهایت تصمیم جمعی این شد که در سوگ او قطعه ای را ساخته و به عنوان اولین قطعه آلبوم در مجموعه بگنجانیم. قطعه «شوشتری نوع دیگر» نیز که معروف است و در ردیف آوازی آقای کریمی این گوشه را داریم اما من با کمی شیطنت تغییراتی در آن ایجاد کرده و نتیجه ای متفاوت را ارائه کرده ام و یا قطعه «همای» که در یکی از اجراهایمان با پرواز همای شکل گرفت و من به یاد او قطعه را به نامش ثبت کردم و…»
پاشا هنجنی خاطر نشان کرد: «هدفم از ارائه این اثر نمایاندن پتانسیل های بالا و قابلیت های بیشتر ساز نی بوده که شاید کمتر به آن ها پرداخته شده باشد تا به امروز؛ آلبوم برای آنسامبل نی طراحی شده و کمی از موسیقی سنتی فاصله دارد؛ با نگاهی مدرن تر به این ساز و انعکاس تصویری مدرن تر از آن در موسیقی ایرانی.»
در صفحه رسمی رهگذر هفت اقلیم با معرفی این آلبوم عنوان شده است که: «موسیقی ایرانی در طول سالیان اخیر، به افق های نوینی نظر دارد. موضوعیتِ آن دیگر فراتر از فرم و محتوای پیش فرضِ خود در حال گسترش است. یکی از این افق ها، آثار بی کلام، سازی و عموما متاثر از فرهنگ های موسیقاییِ برون مرزیِ ایران است. اثرِ پیشِ رو، حاصل یکی از این تجربه ها در عرصه های جدید الورودِ موسیقی ایرانی است و چیزی که آن را متمایزتر از قبل جلوه می دهد، ابتنای آن بر ساز نی است. سازی که در عمومِ رسالاتِ کهن موسیقی، بعد از حنجره ی انسان، شریف ترین ساز بوده است. سازی که فاقد زبانه است، حفظِ کوکِ آن دشوار، اجرای دینامیک از آن دشوارتر و اجرای آرتیکولاسیونهای متعدد مثل استاکاتو و … از هر دو مورد قبل دشوارتر است. این آلبوم نخستین اثری است که علی رغم محدودیت های نی، به شکل چندصدایی عرضه و نواخته شده است. تلاش مؤلف این اثر در آهنگسازی برای آنسامبلِ نی درخور توجه بوده است.»
شایان ذکر است که آلبوم دونوازی «غبار بی سوار» به عنوان نخستین اثر رسمی پاشا هنجنی، از سوی مؤسسه فرهنگی و هنری رهگذر هفت اقلیم راهی بازار موسیقی شد.
دیدگاهتان را بنویسید