ایسنا نوشت: مدتی است که شبکه چهار سیما در قالب برنامه‌ای تلویزیونی، تجربه‌های پس از مرگ را هر روز قبل از افطار روایت می‌کند. این برنامه با عنوان «زندگی پس از زندگی» پخش می‌شود و تهیه‌کننده هدف اصلی‌اش را ایمان به عالم غیب عنوان می‌کند.
عباس موزون ـ تهیه‌کننده و مجری «زندگی پس از زندگی» درباره موضوع و هدف این برنامه گفت: این برنامه درباره معاد نیست اما غیرمستقیم به بحث معاد هم کمک می‌کند. برنامه «زندگی پس از زندگی» مساله اعتقاد به عالم غیب که در اولین صفحه قرآن پس از مقدمه آن آورده شده است را مطرح می‌کند. این موضوعی است که فرد اگر نپذیرد اصول دینش را هم نمی‌تواند بپذیرد. هدف من همین بود و در معرفی برنامه هم همین هدف را بیان کردم. پدر و مادرها و آموزش و پرورش باید روی مساله ایمان به غیب کار و کودکان را با آن آشنا کنند.
موزون که در هر قسمت از این برنامه با شخصی که مرگ موقت را تجربه کرده گفت‌وگو می‌کند درباره علت پرداختن به چنین موضوعی توضیح داد: «هر انسانی با توجه به گرایش‌های روحی و ذهنی‌اش و علایق کودکی‌اش فعالیت‌هایی را دنبال می‌کند. من قبل از اینکه با تجربه مرگ موقت به عنوان یک موضوع پژوهشی آشنا بشوم، گرایش داشتم تا ردپایی از عالم غیب را که در مدرسه و خانواده مطرح می‌شد، پیدا کنم. این دغدغه‌ها را در کودکی همه دارند اما بزرگتر که می‌شوند برای بعضی‌ها کمرنگ‌تر یا پررنگ‌تر می‌شود و برای من پررنگ‌تر شد.»
او افزود: زمانی که افسر وظیفه بودم به مستندی برخوردم که ساخته دکتر ریموند مودی آمریکایی بود. او بنیانگذار پژوهش‌های تجارب مرگ موقت در دنیا است. این روانپزشک با مشاهده تعاریف مشترک بیمارانش از تجربه مرگ موقت، متوجه شد تجارب آنها بیرون از بدن وجود دارد و نمی‌توان در روانشناسی توجیهش کرد. با توجه به اینکه از نوجوانی در تئاتر و فعالیت‌های هنری فعالیت داشتم به فکر ساختن برنامه‌ای با این موضوع افتادم.»
موزون با بیان اینکه آشنایی با یک تجربه‌گر ایرانی باعث شروع جدی پرداختن به این موضوع شد گفت: به طور مستمر درباره این موضوع مطالعه و پژوهش داشتم تا اینکه با یک تجربه‌گر ایرانی مرتبط شدم و از او خواستم تجربه‌ای که سال‌ها پنهان کرده بود را علنی کند. با حضور این تجربه‌گر در دانشگاه‌های مختلف کشور، همایش‌هایی را با این موضوع برگزار کردیم. اولین همایش با این موضوع در دانشگاه یزد برپا شد. پس از آن شروع کردم به تحقیقات میدانی و پیدا کردن افرادی که تجربه مرگ موقت را داشتند.
این تهیه‌کننده در پاسخ به این سوال که چه راهی برای راستی‌آزمایی افرادی که ادعای تجربه مرگ موقت را دارند وجود دارد؟ عنوان کرد: «ذوق‌زدگی و عجله در پرداختن به این موضوع در درازمدت آسیب می‌زند. در بحث راستی‌آزمایی ما تست‌های روانشناسی داریم که سلامت افراد را تعیین می‌کند من هم قواعدی دارم که نمی‌شود همه آنها را بیان کرد زیرا مثل جوابیه‌هایی می‌شود که در دسترس همه قرار می‌گیرد اما یکسری مولفه‌های کلی وجود دارد؛ مثلا مشترکاتی که در گفته‌های افراد وجود دارد. مثل مشاهده جسد از بیرون یا حس سبکی و شناوری؛ این مشترکات ممکن است بیش از ۵۰ مورد باشد که در برنامه تعدادی از آنها بیان می‌شود. علاوه بر این‌ها تکنیک‌هایی است که با توجه به فرهنگ ایرانی و اسلامی خودم ابداع کردم و برای تجربه‌گر ایرانی و مسلمان قابل استفاده است. قصد داریم بنیاد پژوهش‌های تجربه مرگ موقت را ایجاد و این مولفه‌ها را در گاو صندوق اطلاعاتی بنیاد نگهداری کنیم. کتاب‌هایی با این موضوع نوشته شده که شتاب‌زده بوده است. بیشتر کتاب‌هایی که در این زمینه نوشته می‌شود بیان تجربه‌ها و احساسات است. اما شکل علمی آن که هنوز کتاب‌هایش ترجمه نشده است را هم من استفاده می‌کنم.»
موزون در پاسخ به این سوال که تجارب افراد با ملیت‌های گوناگون از مرگ موقت چه تفاوت‌ها و شباهت‌هایی دارد؟ گفت: تجربه افراد ایرانی و غیرایرانی در کلیات تفاوتی ندارد؛ اما در جزئیات متفاوت است. یکی تفاوت فرد به فرد است و یکی مربوط به تجلیات و ملکات خود فرد است؛ یعنی اموری که در زندگی برایش درونی شده و ملکه ذهنش شده است. این‌ها مربوط به مغز نیست بلکه مربوط به روح انسان است.
او با بیان اینکه محدودیت سنی اعمال شده به هنگام پخش برنامه، تشخیص مراجع مسئول سازمان صدا و سیماست، گفت: از نظر من برنامه محدودیت سنی خاصی ندارد اما قطعا تعیین کنندگان محدوده سنی بیش از بیننده در این زمینه تخصص و آگاهی دارند و به هر حال کارشناسان مسوول سازمان این تشخیص را داشته و اعمال کرده اند؛ البته از نظر بنده فقط یک قسمت از برنامه به نظرم محدودیت سنی دارد که ان‌شاءالله درخواست می‌دهم تا اعمال شود.
دیدگاهتان را بنویسید