خواننده‌ ایرانی که بر بام کعبه اذان گفت

این آلبوم در هفت بخش مختلف از میان آوازهای خوانده شده استاد احمد مراتب در سال‌های گذشته گلچین و منتشر شده است.

اشعار این این آلبوم از سعدی، غلامحسین جواهری، صغیر اصفهانی، و فواد کرمانی است. که در دستگاه‌ها و نغماتی مثل: سه‌گاه، بیات ترک، افشاری، شوشتری، اصفهان و دشتی اجرا شده‌اند که بعضی در قالب مناجات، و بعضی در مدح امیرالمومنین علی (ع) هستند، و نفس گرم استاد سید احمد مراتب، مخاطب را کاملاً در حال و هوای این ایام قرار می‌دهد.

سید احمد مراتب، اول شهریورماه سال ۱۳۳۱ در اصفهان دیده به جهان گشود. پدر و پدر بزرگ او هر ۲ از بزرگان موسیقی آیینی و از ارادتمندان به اهل بیت (ع) بودند. در شش سالگی و پس از درخشش در آزمون قرائت قرآن، مدیر مدرسه- مرحوم «عبدالحسین سپهری‌نژاد» – که از شاگردان سید رحیم اصفهانی بود، به خاطر استعداد درخشان و خیره‌کننده مراتب در آواز، ردیف‌های آوازی را به او تعلیم داد؛ ایشان در هشت سالگی نیز به توصیه پدر به محضر استاد محمدرضا شمشیری راه یافت.

این استاد موسیقی از نخستین شاگردان تاج اصفهانی است که با جدیت، پشتکار و استعداد سرشار خود، از زبان ایشان مفتخر به لقب «دره التاج» شده است. همچنین وی، نخستین ایرانی بود که بر بام کعبه اذان گفت. ابتدا در سال ۱۳۵۲ در حال طواف، زمانی که پرده حجر اسماعیل باز شده بود به پشت بام کعبه رفت و در آنجا مناجات حضرت علی (ع)؛ «لک الحمد یا ذالجود و المجد و العلی» را در دستگاه سه‌گاه اجرا کرد. سال بعد در مکه امام موسی صدر که تحت تاثیر صدای مراتب قرار گرفته بود از او تقاضا کرد بر بام کعبه اذان بگوید و بدین ترتیب به عنوان نخستین ایرانی بر بام کعبه به افتخار خواندن اذان نائل شد.