پیکر فضل‌الله اویسی استاد موسیقی و اندیشمند ایرانی در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) آرام گرفت.

زنده یاد فضل الله اویسی در ۲۸ اسفند سال ۱۳۰۲ در محله «چاله میدان» در جنوب تهران به دنیا آمد، از هفت سالگی شروع به فعالیت در عرصه موسیقی کرده و نخستین استاد او حسین تعزیه خان بود. سپس نزد حسن خان لحنی معروف به حسن قصاب شاگردی کرده و همچنین او شاگرد حسین طاهرزاده، حسن سنجرانی و ابراهیم خان منصوری بود و با ارکسترهای متعدد در رادیو مانند ارکستر ابراهیم خان منصوری، ارکستر ابراهیم سرخوش، ارکستر قاسم نیکپور و ارکستر شاپور نیاکان همکاری کرد.

اویسی موسیقیدان و خواننده قدیمی و پیشکسوت ساز و آواز سنتی ایران و در خواندن آواز دشتی زبانزد بود.

وی در شاعری و ادبیات نیز مورد قبول اهل فن بود. کتاب‌های «گلبانگ اویسی»، «هفت شهرعشق» ،«نفایس اویسی» و «گنج بی رنج» (ارمغان اویسی) از آثار مکتوب این اندیشمند هستند.

گفته می شود اویسی در سی روز ماه مبارک رمضان سحرها به پشت بام ها یا گلدسته و مناره ها می رفت و مناجات می خواند و دستگاه کاملی را به مدت یک ساعت به اشعار پرشور و دلنشین از شعرای نامدار به خصوص خواجه عبدالله انصاری اختصاص می داد.

این استاد موسیقی و خواننده قدیمی روز سه شنبه دوم اردیبهشت ماه ۹۹ در سن ۹۷ سالگی به علت کهولت سن درگذشت و امروز پنجشنبه در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) به خاک سپرده شد.