گلایه‌های محمد اصفهانی: سرنوشت موسیقی در مملکت ما، تلخ است

وی ادامه داد: ما هر چه داریم از مردم است. درواقع آنچه داریم و برای ما باقی مانده است، مردم هستند. اگر آن‌ها نباشند ما اصلاً وجود نداریم ولی واقعاً در این مملکت به موسیقی به چشم یک مقوله دسته سه و چهار نگاه می‌شود، چه کار می‌شود کرد؟ امیدوارم نگاه‌ها به موسیقی درست شود و چشم‌ها شسته شود و جور دیگری نگاه شود.

این خواننده عنوان کرد: دوست دارم تا زمانی که فایده دارم حضور داشته باشم و از این که موجب زحمت و پریشانی دیگران بشوم، ترس دارم. امیدوار هستم که خداوند همه ما را از چنین روزگاری دور نگه دارد.

اصفهانی در پایان خاطرنشان کرد: امیدوارم روزگار امید و شفافیت بیاید. ناراحت می‌شوم وقتی می‌بینم که مردم خشم دارند. مدام پیش خودم می‌گویم چه کاری می‌توانم انجام بدهم و چه کاری از دست من برمی‌آید که برای مردم سرزمینم انجام بدهم؟ من به آن‌ها مدیون هستم.