حسین علیزاده به روایت شهرام ناظری

شهرام ناظری، خواننده، در یادداشتی به مناسبت زادروز حسین علیزاده در روزنامه ایران نوشت: «دوست و یار دیرینه‌ام حسین علیزاده. آشنایی ما برمی‌گردد به سال‌های ۱۳۵۴. اولین فعالیت موسیقایی مشترک ما چنین شروع شد… سال ۵۶؛ یعنی یک سال قبل از انقلاب.

روزی پرویز مشکاتیان پیش من آمد و گفت آهنگ «مرا عاشق را» قرار است در استودیوی رادیو ایران و با صدای شجریان یا رضوی سروستانی ضبط شود اما علیزاده عقیده دارد که این آهنگ با لحن و طرز بیان ناظری بیشتر جور درمی‌آید؛ بخصوص که شعر مولانا هم هست. به هر حال آهنگ با حضور ه.ا. سایه و محمدرضا لطفی و صدابرداری ایرج حقیقی ضبط گردید و دوستی علیزاده و من بسیار صمیمی ادامه پیدا کرد. یک سال بعد از آن که انقلاب شد، با تشکیل کانون هنری چاووش من به‌عنوان معلم آواز مشغول تدریس شدم، در کنار دوستان هنرمند دیگر که اعضای گروه چاووش را تشکیل می‌دادند؛ محمدرضا لطفی، حسین علیزاده، پرویز مشکاتیان، محمدرضا شجریان، ناصح‌پور، علی‌اکبر شکارچی و چند نفر از گروه کامکارها و ناصر فرهنگ‌فر و… کنسرت‌های پرماجرا و به یاد ماندنی با همراهی علیزاده و دیگر اعضای کانون چاووش به اجرا درآمد؛ ازجمله کنسرت انجمن زرتشتیان ایران و ۱۰ شب کنسرت دانشکده هنرهای زیبا و کنسرت‌های متعددی که در اکثر شهرهای خارج از کشور به‌همراه گروه عارف و شیدا به سرپرستی حسین علیزاده و اجرای آلبوم شورانگیز و انتشار آن. تشکیل گروه دوستی همراه با علیزاده از جمله همکاری ما و دعوت از بعضی از موسیقیدانان قدیمی به شمار می‌رود. همچنین اجرای راست‌پنجگاه مرکب و بداهه‌نوازی و بداهه خوانی روی شعر امروز ایران که الگوی تازه‌ای از به تصویر کشیدن شعر نو در قالب ساز و آواز بود. حسین علیزاده از جمله موسیقیدانانی است که علاوه بر تسلط و اشراف کامل بر موسیقی ایران دارای نگاه نواندیش و خلاق است؛ به‌گونه‌ای که توانسته است تأثیرات ارزنده‌ای بر نسل‌های بعد از خود بگذارد. در این چهل و چند سال فعالیت پیگیر هنری در میان هم‌نسلان خود اگر بخواهید به تعداد انگشتان یک دست موسیقیدان برجسته‌ای را برگزینید، بدون شک یکی از برجسته‌ترین آنها استاد حسین علیزاده است.»