این یک روال معمول است که مسئولان ارشد سیما، با هماهنگی سعی می‌کنند در حد داشته‌های تلویزیون، تنوع ژانر را بین سریال‌های روتین ایجاد کنند؛ اتفاقی که این شب‌ها هم افتاده و سریال‌های سه شبکه اصلی، در سه ژانر معمایی، اجتماعی و طنز تولید شده‌اند اما این هماهنگی شامل بازیگران نمی‌شود. در حالی که صدها بازیگر هستند که مدت‌هاست در سریال‌های تلویزیون دیده نشده‌اند، شش چهره حاضر، همزمان دو سریال روی آنتن دارند؛ با گریم مشابه و گاهی ویژگی‌های مشابه دو کاراکتر. اگرچه آن‌ها اغلب نقش‌های فرعی بازی کرده‌اند و به اندازه بازیگران اصلی، حضور دایمی در قاب تصویر ندارند، اما به هر حال همزمانی حضورشان برای مخاطب دلپذیر نیست. مخاطب نه‌تنها از دیدن چهره‌های تکراری خسته می‌شود، بلکه حتی گاهی او را به اشتباه می‌اندازد و پیگیری سریال‌ها برایش سخت می‌شود.
دیدگاهتان را بنویسید